این یعنی برای جونیور خیلی مهم نبود که چه شماره‌ای بپوشد، اما باشگاه پرسپولیس می‌توانست برای کمک به او، شماره دیگری را به این بازیکن پیشنهاد کند. گذشته از وجه خرافی ماجرا که همه وارثان شماره 7 پرسپولیس بعد از علی پروین به شکل وحشتناکی شکست خوردند و ناکام بودند و باز گذشته از اینکه علی‌آقا با وجود ابراز رضایت شفاهی، همیشه از اینکه پیراهنش از بایگانی خارج شود و دیگران آن را بپوشند شاکی بوده، شماره 7 یک فشار مضاعف دیگر هم روی جونیور دارد. موضوع به صاحب قبلی این شماره در پرسپولیس مربوط می‌شود؛ سروش رفیعی!
سروش در حالی از پرسپولیس رفت که حذف او توسط گابریل کالدرون واکنش‌های اعتراضی بسیار زیادی را به همراه آورد. حتی هنوز هم فضا آرام نشده و اعتراض‌ها به خط خوردن رفیعی همچنان ادامه دارد. در چنین شرایطی اگر جونیور با لباس او موفق نباشد، انتقادات علیه مربی آرژانتینی بیشتر خواهد شد. در این صورت همه شماره هفتی که کالدرون نخواست را با شماره هفتی که خواست و گرفت مقایسه خواهند کرد. این در حالی است که اگر جونیور شماره دیگری را به تن می‌کرد، اصلا این فضا به‌وجود نمی‌آمد. شرایط این خرید برزیلی از جهاتی شبیه زمانی است که علی دایی در بدو حضور در پرسپولیس برای هدایت این تیم در لیگ سیزدهم، علی کریمی را جواب کرد. پس از آن کسی در پرسپولیس حاضر به پوشیدن شماره 8 جادوگر نشد تا اینکه این شماره را به سپانوویچ، خرید خارجی تیم دادند و او که از اول هم کیفیت چندانی نداشت، به‌عنوان وارث پیراهن علی کریمی تحت فشار شدیدتری قرار گرفت؛ طوری که نهایتا بین دو نیم‌فصل رفتنی شد. البته پرسپولیسی‌ها می‌توانند امیدوار باشند جونیور آغازی درخشان در این تیم داشته باشد و خیلی زود از زیر فشار خارج شود.
