سرویس سبک زندگی فردا: به نظر شما ارتباط نوزاد با والدین تأثیری در هوش و سلامت آن‌ها دارد؟ آیا در خانواده هایی که مادر تمامی بار عاطفی و تربیتی نوزاد را به دوش می‌کشد آسیبی به آن‌ها وارد می‌شود؟ فکر می‌کنید ارتباط و نزدیکی پدر با نوزاد چه اثری در جسم و روح او می‌گذارد؟ در ادامه این مطلب را به نقل از بخوانید.
بدون تردید این روز‌ها شرایط تربیتی نسبت به گذشته تفاوت فاحشی داشته است. در دوران ما بسیاری از پدران همراه با مادران برای بزرگ کردن و تربیت کودک تلاش می‌کنند. با این حال، هستند پدرانی که به بهانه‌های مختلف مانند کار تربیت را وظیفه مادر می‌دانند. باوری که آسیب‌های بسیاری برای نوزاد به دنبال دارد. ممکن است شما تصور کنید نوزاد در ماه‌های ابتدایی تولدش درک چندانی از محیط پیرامون خود ندارد و حضور یا عدم حضور پدرش را درک نمی‌کند؛ اما واقعیت کاملاً خلاف این قضیه را نشان می‌دهد.
بر اساس یافته‌های به دست آمده از تحقیقات انجام شده، نوزادانی که از همان ابتدای تولد ارتباط خوبی با پدر خود دارند در آینده از هوش بیشتری نسبت به سایرین برخوردار خواهند بود. در واقع، نتیجه داشتن پدری آرام با عصبیت و اضطراب کمتر نوزادی با روانی سالم‌تر و بهره هوشی بالاتر است. فارغ از طبقه اقتصادی و میزان درآمد خانواده، نزدیکی پدر با نوزاد تأثیر به سزایی بر توانایی‌های او می‌گذارد.
به همین دلیل، کارشناسان توصیه اکید می‌کنند که پدران هر روز زمانی را برای ارتباط و بازی کردن با نوزادشان اختصاص دهند. به باور محققان، همین بازی‌های ساده کودکانه یک سال بعد اثر خود را نشان می‌دهد و آن چیزی نیست جز ارتقای کارکردهای شناختی مغز کودکان. نکته قابل توجه این است که ارتباط پدر با نوزاد بر پسران و دختران اثری کاملاًٌ مشابه دارد. بنابراین، اگر به تازگی پدر شده اید یا قصد دارید بچه دار شوید حتماً زمانی را برای سپری کردن با نوزادتان اختصاص دهید. همین زمان کوتاه سلامت روح و جسم را به او هدیه می‌دهد.
