خبرگزاری فارس: کرمانشاه تا سیستان و بلوچستان 1853کیلومتر است و مسافت را به شوق دیدن سرزمین ناشناخته ها نمیدانم چطور طی می کنم اما به هر حال می رسم به سرزمینی که شنیده‌ام اسطوره هایش در سایه سار آفتاب و نخل دارای ماندگارترین آثار تاریخی، فرهنگی است.
موزه زاهدان اولین محل نمایش گنجینه های گران سنگ است که شیب طبقاتی آن نشان می دهد اصول مهندسی در ساختش رعایت شده، هر آنچه که به این منطقه تعلق دارد، گلچین و دست چین شده و در ویترین ها جا خوش کرده‌اند. تا از یک ویترین چشم برمیداری گنج بعدی چشمک می زند و دیگر کلمه برای مدح و ثنا گفتن برایم نمی گذارد.
بازار رسولی زاهدان
همه شهرهای ایران بازار سنتی دارد و زاهدان هم بازار سنتی دارد، هم سرپوشیده و هم رسولی، اول رسولی را انتخاب می کنم تنوع در بازار رسولی اجازه نمی دهد گذر زمان را حس کنم.
نکته جالب که فقط در شهرهای کردنشین به ندرت دیدم پوشش محلی مردم است. فروشندگان و خریداران و بیشتر مردمی که در بازار قدم می زنند لباس های سنتی به تن دارند. آراستگی و یکپارچگی زن و‌مرد و‌کودک و کهنسال شده مرا به وجد می آورد. از این یک رنگی دلنشین مردم اصیل درقلب شهر سیر نمی شوم. اینجا تقریبا همه چیز دست نخورده است.
محله هندوها
شباهت چهره فروشندگان بازار رسولی به هندوها مرا یاد محله هندوها می اندازد، آدرس را می پرسیم و راهی می شویم، یکی از جذاب ترین بخش سفرهای گردشگری یافتن محله کوچک و‌شاید گمنام در دل یک شهر پر هیاهو است.
تصورم از این محله فروش اجناس هندی است اما باکمال تعجب راجاهای هندی را می بینم که پارچه های رنگی کلاه مانند به سر دارند و با هم تندتند به زبان هندی حرف می زنند و در پرسش به پاسخ غریبه ها به راحتی فارسی صحبت می کنند.
محله برای عبادت معبدی دارد که فقط یک ساعت در ابتدای روز باز است، می‌خواهیم بیشتر بمانیم و از اسرار این محله عجیب سر در بیاوریم، چندمغازه در محله وجود دارد که اجناس جالبی می فروشند از ادویه جات به شدت معطر هندی که محله را برداشته تا سمبوسه و پکوره، پکوره و ترشی مخصوصش را از یک هندی تبار که 70سال است ساکن این محله شده با قیمتی بسیار منصفانه میخریم و پای حرفهای مردی می نشینیم که فرزندانش سالهاست به دیارشان بازگشته اند.
سرزمین اسطوره ها و"رستم"، "سورنا" و "یعقوب لیث‌ها
بعد از زاهدان راهی سیستان می‌شوم، سرزمین اسطوره ها و"رستم"، "سورنا" و "یعقوب لیث‌ها، این روزها اگرچه مورد قهر طبیعت واقع شده و دیگر از روزهای پر آب هامون و موج سواری توتن ها نیست ولی دریایی از نادیدها را در خود دارد که توصیفشان در این روایت نمی‌گنجد.
اثر تاریخی شهرسوخته که آوازه جهانی دارد، دنیایی از رمز و راز را در خود پنهان کرده است، کشف جسد زن 30 ساله ای که چشم چپش مصنوعی بوده نشان از پیشرفت علم پزشکی داشته این چشم 4800 سال دوام آورده و به عنوان نخستین چشم مصنوعی جهان ثبت شده و همچنین جراحی مغز در یک کودک گویای پیشرفت این دیار بوده، اولین تخته نرد جهان، اولین خط کش جهان با دقت نیم میلیمتری و اولین انیمیشن جهان که تصویر بزی کوهی را در پنج حالت مختلف بر روی جامی سفالین که با چرخاندن جام، انگار بز بازیگوش بر روی بوته ها می‌جهد نشان از هوش و درایت ساکنین این شهر تاریخی می‌دهد.
در ادامه مسیر میهمان اقامتگاه‌های بومگردی می شویم آبگوشت زابلی با ادویه آچار و نانی عظیم الجثه که شباهت به نان رستم دارد را هم آزمایش می کنیم و چه گواراست این طعم بی نظیر که به یادگار می ماند.
در اقامتگاه دخترکان خوش ذوق شاهنامه را به نظم و نثر می خوانند و اکنون روایتگر حکایات زابلستان دختران تهمینه و رودابه اند که در سایه مهتاب و نخل دُرفشانی می کنند و پند می دهند و نور می بخشند.
راهی جاده می شویم تا کوه خواجه را ببینیم و در مسیر دنبال هامون می گردم حتی نمی توانم رد پایش را ببینم، ناامید نمی شوم، رد گوسفندان را می گیرم و آبی کمتر از یک چشمه نیمه خشک پیر را می بینم که گله را به دور خود جمع کرده میپرسم این کدام چشمه است و پاسخ می شنوم که این از بقایای به جا مانده تالاب بین المللی هامون است.
در راه چند شبه چشمه دیگر هم دیده می شود، هامون؟ از تالاب پهناور هامون در سرزمین گسترده سیستان همین به جای مانده است؟ پاسخی نیست.. مثل آوار به جای مانده از یک حادثه غیرطبیعی که غم را راهی دل می کند هامون نیز غمگین است..، کوه خواجه و عمارتی که در دل دارد تسکین فراغ هامون نیست اما دیدنی است.
روستای قلعه نو و طرح پلکانی اش هم اساسی هزار روایت و راز مگو دارد که هر انسانی را حیرت زده می کند.
در سیستان و بلوچستان تمام قطعات پازل کنار هم چیده شده اند، اینجا برای تمام سلایق جهانگردان جذابیت بی شمار هست.
تلاقی کویر و دریا در کنارک
در شهرهای جنوب سیستان و بلوچستان به ویژه چابهار و کنارک نیز، مناطق بکر و بی نظیری چون درک و کوه های مریخی توجه بسیاری از دوستداران طبیعت را به خود جلب کرده و معیشت مردم این مناطق با توسعه گردشگری رونق روزافزون یافته و این جریان سازی به مدد اندیشه های ناب صاحبان تفکر در صنعت گردشگری است.شهرستان نیکشهر آن نیز علاوه بر آثار تاریخی حائز اهمیت با داشتن جاذبه‌های طبیعی فراوان نظیر نخلستانهای قدیمی، باغات میوه های گرمسیری، چشمه های آبگرم و آبشارهای طبیعی به عنوان یکی از قطب های ویژه گردشگری در سطح استان پر جاذبه سیستان و بلوچستان به حساب می آید.
هر شخص با هر حرفهای می تواند با به اشتراک گذاشتن یک عکس از جاذبه های دیدنی سرزمین موج و مرجان، نخل و کویر و آفتاب، تولید ظرفیت کند و البته فعالین فضای مجازی، عکاسها و‌خبرنگاران ویژه بخش گردشگری در ایجاد این پویش ملی بی تاثیر نبوده اند.
وجود 5 اثرجهانی، 3000هزار اثر تاریخی، 50 نوع صنایع دستی در سیستان و بلوچستان
معاون میراث فرهنگی استان سیستان و بلوچستان با اشاره به پهنه جغرافیایی وسیع استان می‌گوید: به زعم اکثر ایرانیان کلمه «محرومیت» با نام این استان پهناور گره خورده اما در حقیقت سایر استان های کشور از مشاهده زیبایی های کم نظیر سیستان و بلوچستان محروم مانده اند.
مجتبی میرحسینی رسوب زدایی و تغییر تصویر ذهنی را راه برون رفت از این نگاه ناملموس می داند و تمرکز بر ایجاد زیرساخت ها، اقامتگاه های بومگردی و برپایی نمایشگاههای دائمی صنایع دستی را از ضروریات در شرف وقوع بر می شمارد.
وی ادامه معتقد است: وجود 5 اثرجهانی، 3000هزار اثر تاریخی، 50 نوع صنایع دستی و سایر آثاری که هنوز کاوش نشده خود به تنهایی می‌تواند متنوع ترین مقصد گردشگری باشد که بی توجه به نوسانات ارزی و‌با حمایت ویژه دست اندرکاران توسعه ساز است.
معاون میراث فرهنگی استان سیستان و بلوچستان می گوید: فرصتی که گردشگری برای گفتگوی تمدن ها ایجاد می کند گاه از تاثیر دیپلماسی در سیاست گذاری های خارجی موثرتر است و هر اقامتگاه بومگردی روستایی می تواند یک مرکز توجه برای جهانیان باشد که اقتصادپویا، مهاجرت معکوس، کارآفرینی و در نتیجه احیای تمدن اسلامی و فرهنگی را در پی دارد.
میرحسینی؛ مهمترین ظرفیت عظیم و دروازه توسعه جهانی را در استان سیستان و بلوچستان را گردشگری دریایی می‌داند که چون فانوسی روشنگر آینده گردشگری این منطقه استراتژیک است.
وی یکی از مطالبات مردم را اضافه شدن شبکه ریلی به چابهار عنوان کرد و گفت: ایجاد این خط ریلی برای آسان شدن سفر به این منطقه بسیار تاثیرگذار است.
توجه به صنعت زودبازده گردشگری در استان سیستان و بلوچستان می تواند منجر به گردشگری پایدار و توسعه در منطقه شود که مطالبه اصلی مردم است و نیاز به همت عمومی همگان دارد.
امید که روزی در این استان از حضور گردشگران خارجی و داخلی غلغله باشد و سیستان و بلوچستان را بهتر ببینیم و بشنویم.
