مروری بر عملیات ثامن الائمه

شکست حصر آبادان؛ طلیعه آزادسازی خونین شهر

با شکست حصر آبادان از دست رژیم بعث در سال 1360، سرنوشت جنگ به سود رزمندگان ایران رقم خورد و این پیروزی بزرگ زمینه ساز موفقیت های دیگری مثل آزادسازی خرمشهر شد.

آبادان در هشتم آبان ماه سال 1359 یعنی زمانی که 39 روز از حمله رژیم بعث عراق به ایران می گذشت، با تلاش نیروهای بعثی برای تصرف این شهر روبرو بود. درست زمانی که حدود یک هفته از تلاش نیروهای بعثی برای تصرف آبادان می گذشت، حضرت امام خمینی (ره) خطاب به نیروهای مسلح فرمودند که «حصر آبادان باید شکسته شود.»

عراقی ها برای تصرف آبادان در هشتم آبان ماه 1359 در منطقه ذوالفقاری بر روی رودخانه «بهمنشیر» پل شناور نصب کردند و با عبور دادن قسمتی از نیروهای خود وارد آبادان شدند. نیروهای عراقی به این دلیل منطقه «ذوالفقاری» را برای ورود به آبادان انتخاب کرده بودند که با استفاده از پوشش نخلستان ها بتوانند از دید رزمندگان اسلام دور بمانند و به راحتی وارد شهر شوند. با چنین وضعیتی، آبادان در یک محاصره 330 درجه ای قرار می گرفت و عبور از رودخانه بهمنشیر می توانست آن را با خطر جدی روبه رو کند.

باگذشت از روی رودخانه بهمنشیر، نیروهای بعثی فکر می کردند که آبادان را برای همیشه از آن خود کرده اند اما در پی دستور امام (ره) یکی از چهار عملیات بزرگ و برجسته تاریخ دفاع مقدس رقم خورد و آن عملیات ثامن الائمه بود.

اهمیت استراتژیکی آبادان

اهمیت استراتژیکی آبادان برای عراق، جدای از توجیهات ژئوپلیتیکی، زمینه ای از دلایل ایدئولوژیکی نیز داشت. عراق که باهدف بلندپروازنه سقوط انقلاب اسلامی در 48 ساعت، نبرد نابرابری را آغاز کرده بود، بعد از توقف و به گل نشستن ماشین جنگی اش در خاک ایران به حداقل خواسته اش از جنگ نیز راضی بود؛ این حداقل خواسته عراق از جنگ تحمیلی، تصرف آبادان بود.

صدام حسین امیدوار بود از این رهرو بتواند قرارداد 1975 الجزایر را ملغی اعلام کرده و اروندرود را به ضمیمه خاک عراق درآورد. تحقق این امر پیش از هر چیز مستلزم اشغال و تصرف آبادان بود. از این رو می توان گفت که اهمیت آبادان در اندیشه تهاجمی عراقی ها بیشتر از خرمشهر بود.

پس از گذشت روزهای آغازین جنگ، حدود 13 کیلومتر از کنار رود کارون و همین مقدار از کارون تا جنوب جاده ماهشهر به آبادان در اشغال نیروهای عراقی بود. به گونه ای که دو جاده مهم اهواز به آبادان و ماهشهر به آبادان نیز در تصرف عراق قرار گرفته بود. استقرار پدافند و استحکامات زیاد به همراه حضور سه تیپ از لشگرهای زرهی 3 و 111 و چهار گردان پیاده و پنج گردان توپخانه نشان از اهمیت استراتژیکی این منطقه برای عراق داشت.

تنها راه ارتباطی آبادان

بندر چوئبده در 45 کیلومتری جنوب شرقی شهر آبادان به عنوان تنها مرکز اتصال آبادان در زمان محاصره به بندری راهبردی برای تدارکات، پشتیبانی، نقل وانتقال نیرو و مهمات به آبادان و خط مقدم جبهه به حساب می آمد.

پس از تصرف شهر خرمشهر و به محاصره درآمدن شهر آبادان، بندر چوئبده به مرکزی برای پشتیبانی رزمندگان و رساندن آذوقه و مهمات در جهت شکست حصرآبادان تبدیل شد. با تصرف جاده های ارتباطی آبادان به اهواز و آبادان به بندر ماهشهر و به محاصره درآمدن کامل آبادان، تأمین مهمات، انتقال مجروحان و خروج مردمی که هر ساعت و دقیقه زیر توپ های خمسه خمسه و خمپاره های رژیم بعثی، مجروح و یا مجبور به ترک خانه و کاشانه خود می شدند با مشکل روبه رو و غیرممکن شد و برخی از مردم در این جاده های مواصلاتی به دست سربازان عراقی اسیر شدند. از این رو تنها راه برای تأمین اندک مهمات جبهه و جابجایی مردم و زخمی ها، از طریق راه آبی بندر ماهشهر به چوئبده و یا از طریق بالگردهای هوانیروز به این بندر صورت می گرفت.

پیام تاریخی امام خمینی (ره)

14 آبان 1359 امام خمینی (ره) در پیامی فرمودند که «من منتظرم این حصر آبادان از بین برود و هشدار می دهم به پاسداران، قوای انتظامی و فرماندهان قوای انتظامی که باید این حصر شکسته شود؛ مسامحه نشود در آن. حتماً باید شکسته بشود. فکر این نباشد که ما اگر این ها هم آمدند، بیرونشان می کنیم. اگر این ها آمدند. خسارات بر ما وارد می کنند. نگذارند این ها بیایند در آبادان وارد بشوند.»

امام در این مدت جنگ و دستور به فرماندهان نظامی برای اولین بار صحبت خود را با «باید» شروع کرده بودند که این ادبیات خاص امام، نشان از اهمیت شکست حصر آبادان داشت. البته با سقوط آبادان، همواره یافتن راهی برای آزادسازی این شهر استراتژیک در دستور کار فرماندهان نظامی قرار داشت تا اینکه در آغازین ماه های 1360 شهید یوسف کلاهدوز، قائم مقام وقت فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی طرح شکست حصر آبادان را که توسط شهید حسن باقری طراحی شده بود به شورای عالی دفاع ارائه کرد. پس از گفت و نظرهای زیاد، نهایتاً طرح مشروط به هماهنگی با «لشکر 77» به تصویب رسید و این چنین در پی دستور امام خمینی (ره) یکی از چهار عملیات بزرگ تاریخ دفاع مقدس شکل گرفت.

آغاز عملیات ثامن الائمه

طراحی عملیات شکست حصر آبادان در زمستان سال 59 در سپاه انجام شد اما اجرای آن به دلیل اعمال نظرهای بنی صدر به تعویق افتاد تا اینکه پس از عزل بنی صدر این عملیات با مشارکت ارتش انجام و طلیعه ای بر پیروزهای بزرگ رزمندگان اسلام در عملیات های بعدی همچون طریق القدس، فتح المبین و بیت المقدس شد.

سرانجام پس از نزدیک به سه ماه فعالیت و انجام مقدمات، عملیات در ساعت یک بامداد روز پنجم مهر سال 60 در راستای مانور پیش بینی شده در موعد مقرر از سه محور آغاز شد. نیروهای عمل کننده در ساعات اولیه موفق شدند ضمن عبور از موانع، مواضع دشمن را در جاده ماهشهر-آبادان (در محور شرقی) و شمال نهر شادگان (در محور شمالی) و خطوط مقدماتی در محور جنوبی به تصرف درآوردند.

ادامه عملیات از این پس در بعضی از محورها با مشکلاتی مواجه شد، به طور مثال در محور جنوبی (جبهه فیاضیه) عملیات از سرعت کافی برخوردار نبود و پل حفار همچنان به دلیل مقاومت های دشمن به تصرف درنیامده بود، اما در محور شمالی، عملیات طبق برنامه پیش بینی شده در جریان بود و پل قصبه در ساعت 10 صبح از دست دشمن خارج شد.

تا ساعت 11 صبح، به جز در محور دارخوین، محمدیه از توفیق چندانی برخوردار نبود. لیکن از این ساعت به بعد با پیشروی رزمندگان اسلام در محور شمالی به سمت پل حفار، عقبه دشمن به طور جدی و اساسی متزلزل شد و این امر موجب کاهش مقاومت های قوای عراقی شد.

براین اساس نیروهای دشمن تدریجاً اقدام به عقب نشینی و فرار کردند. با سقوط پل حفار توسط نیروهای خودی، در ساعت 14 الحاق محور شمالی و جنوبی در حاشیه رودخانه کارون حاصل شد و در نتیجه نیروهای باقی مانده دشمن اعم از پیاده، زرهی و... به محاصره کامل درآمدند.

در شرق کارون نیروهای دشمن پس از مواجه با قوای خودی، دچار از هم گسیختگی شد و با روشنایی صبح فشار برای عقب نشینی و فرار در رده های پایین افزایش یافت، البته تا قبل از سقوط پل ها، فرماندهان عراقی تأکید زیادی بر مقاومت و ایستادگی کارکنان داشتند. پاره ای از مقاومت های دشمن موجب شد تا پس از تصرف خطوط اول توسط نیروهای خودی در بعضی از محورها عملیات متوقف شود اما با سقوط پل قصبه فرماندهان عراقی به نیروهای خود دستوراتی مبنی بر تغییر مواضع قبلی صادر کردند.

دشمن مترصد بود تا با مشغول کردن نیروهای خودی در صورت امکان به نصب پل های دیگر مبادرت ورزیده و ابتکار عمل را در دست بگیرد؛ اما سرعت عمل رزمندگان، به خصوص در محور دارخوین موجب سلب فرصت از دشمن شده و پل دوم نیز پس از ساعاتی به تصرف درآمد.

با تصرف پل دوم، اوضاع منطقه به کلی تغییر کرد و نیروهای عراقی به طور دسته جمعی و گروه گروه خود را تسلیم نیروهای رزمنده کرد. در یکی از این موارد خدمه 30 تانک به همراه تانک ها و فرمانده خود تسلیم نیروهای ایرانی شدند.

عملیات در اواخر روز نخست با رسیدن قوای رزمنده به ساحل شرقی رود کارون و پاک سازی آن به پایان رسید. عملیات ثامن الائمه به عنوان نقطه شروع عملیات گسترده رزمندگان اسلام از آغاز جنگ به شمار می رود. این عملیات در طلیعه استراتژی هجوم» نیروهای نظامی ایران قرار دارد.

این عملیات را باید سرآغاز استخوان بندی و تشکیلات کنونی قوای رزمی سپاه به حساب آورد. تا قبل از عملیات مزبور، تشکیلات تثبیت شده ای (به طور جدی) به یگان های رزم سپاه حاکم نبود؛ اما در این عملیات برای اولین بار با سازمان گردان نیروهای خود را بکار گرفت.

فرماندهی محورهای عملیات ثامن الائمه بر عهده سرداران شهید حسن باقری و حسین خرازی بود که شخصیت آنان در شکل گیری تشکیلات سازمان رزم سپاه، استراتژی هجوم قوای نظامی و موفقیت های بی نظیر آینده نقش بسزایی ایفا کردند. همچنین در این عملیات از فرماندهی بزرگانی چون شهید کلاهدوز و شهید سرتیپ فلاحی باید نام برد.

تلفیق نسبتاً موفق سازمان کلاسیک ارتش و نیروی پیاده و هجومی سپاه و همچنین همفکری و هماهنگی این دو نیرو در مراحل مختلف را نیز می توان از دستاوردهای عملیات ثامن الائمه بشمار آورد.

آزادسازی 150 کیلومتر مربع از خاک اشغالی توسط دشمن، خارج ساختن شهر آبادان از محاصره قوای عراقی، آزاد ساختن دو جاده استراتژیک اهواز –آبادان و ماهشهر –آبادان، کسب تجارب جدید در مقابله با دشمن و افزایش روحیه رزمندگان و آغاز «استراتژی هجوم» ایران و انهدام نیرو و امکانات دشمن از نتایج این عملیات بود.

همچنین در این عملیات حدود 150 نفر به شهادت رسیدند و از نیروهای دشمن حدود یک هزار و 500 نفر کشته و 1800 نفر اسیر شدند.

روایت محسن رضایی

در عملیات شکست حصر آبادان به یاد دارم که به خاطر کمبود 22 نفر رزمنده، یک عملیات را عقب انداختیم و این موضوع نشان دهنده این است که شروع پیروزی های ایران با چه سختی ها و کمبودهایی مواجه بود.

شکست حصر آبادان حدود یک هفته طول کشید یعنی در 5 مهرماه 1360 حصر آبادان شکسته شد. البته باید به این موضوع نیز اشاره کرد که همان 48 ساعت اول پس از حصر همه پیشرفت ها را به دست آوردیم اما خواستیم که زمان تثبیت شود و با توجه به پل هایی که عراق بر روی رودخانه ها داشت وارد عمل شویم از این رو شکست حصر آبادان یک هفته ای طول کشید.

مهم ترین خاطره ای که مربوط به شکست حصر آبادان در ذهنم است توجه به این نکته بود که ارتش عراق در این عملیات دو پل را بر روی رودخانه کارون به وجود آورده و وارد منطقه مشرف بر آبادان شده بود لذا دوستان ما عملیاتی را طراحی کردند که یکی از پل ها را آتش بزنند که به حمد خدا این موضوع مثمرثمر شد. زمانی که دوستان ما این عملیات را انجام دادند همه ما در التهاب بودیم که شهید کلاهدوز از طریق تلفن و به صورت رمزی اعلام کرد که عملیات موفقیت آمیز انجام شده است، پیروزی در این عملیات رعب و وحشت را برای نیروهای عراقی ایجاد کرد.

پیام امام خمینی(ره)

پس از پایان عملیات ثامن الائمه (ع) و شکست حصر آبادان، فرماندهان نظامی در تلگرامی خبر اجرای دستور امام خمینی (ره) را خدمت ایشان اعلام کردند. امام خمینی (ره) نیز پس از دریافت تلگرام فرماندهان در خصوص شکستن حصر آبادان با وعده پیروزی نهایی پاسخ دادند که «این جانب این پیروزی بزرگ را به فرماندهان تمامی نیروهای مسلح و به سربازان ارجمند و سپاهان نیرومند تبریک می گویم و امید است این سرافرازی ها را که برای اسلام و میهن فراهم می کنند، منظور نظر مبارک ولی الله الاعظم بقیة الله (ارواحنا له الفدا) باشد و آخرین پیروزمندی را که بیرون راندن نیروهای متجاوز کافر از سرزمین میهنمان است، ملت شریف ایران به زودی مشاهده کند.»

پس از اعلام رضایت امام خمینی (ره) و در هنگام عزیمت تعدادی از فرماندهان نظامی برای اعلام حضوری این خبر به ایشان، هواپیمای C_130 حامل آنها سقوط می کند. در این سانحه دردناک هوایی، محمد جهان آرا فرمانده سپاه خرمشهر، جواد فکوری فرمانده نیروی هوایی ارتش، یوسف کلاهدوز قائم مقام فرمانده سپاه پاسداران، ولی الله فلاحی رئیس ستاد مشترک ارتش و موسی نامجو وزیر دفاع و نماینده امام در شورای عالی دفاع که همگی از فرماندهان ارشد جنگ و طراحان و مجریان عملیات شکست حصر آبادان بودند به همراه چند تن از افسران و همراهان به شهادت رسیدند.