در ابتدای این مراسم که با پخش تصاویر فرجامی روی صحنه تئاتر و سینما همراه بود، محمد متوسلانی گفت: سینما و بهخصوص بازیگری حرفه بیرحمی است و جامعه هم زیاد ترحم ندارد. در این بین خانمها هم بیشتر مورد بیرحمی قرار میگیرند و اینها وقتی مضاعف میشود که یک شخص نسبت به خودش هم ترحم نداشته باشد. محمد رحمانیان، نویسنده و کارگردان تئاتر هم در این مراسم گفت: فریماه فرجامی اولین ستارهای بود که فارغ از روال ستارهسازی قبل از انقلاب ستاره شد. او شاگرد بهرام بیضایی و هنرمندی تحصیلکرده بود که در نمایشهای زیادی روی صحنه رفت و در یکی از بهترین گروههای تئاتری به سرپرستی مجید جعفری کار کرد. او با ذکر خاطرهای افزود: موقع اکران خطقرمز در جشنواره همه پشت در سینما بر سر هم میزدند و فریماه با دست شکسته آمده بود فیلم را ببیند و آنجا بود که خیلیها همدیگر را میدریدند تا او را ببینند. همین حضور او با آن شرایط باعث شد خیلیها به بادیگارد شخصی او تبدیل شوند تا راه را برایش باز کنند.
در بخش دیگر مراسم پیامی تصویری حسن فتحی پخش شد و این کارگردان درباره استایل بازیگری فریماه فرجامی گفت که با قاطعیت میگویم در این 30 سالی که کار میکنم نمونههای اینچنینی خیلی ندیدم و او مرا یاد بازیگران شکسپیرین تئاترهای خارج میانداخت. همچنین امین تارخ با اشاره غیرمستقیم به شرایطی که برای این بازیگر پیش آمد، گفت: نمونه فریماه عزیز زیاد است. پرویز فنیزاده، خسرو شکیبایی و حسن جوهرچی. در حالی که اگر کمی بیشتر توجه کنیم، میبینیم بخشی از تقصیر به گردن خودشان است و بقیه برعهده جامعه است که قربانی میگیرد. او با اشاره مثبت به خاطرات شیرینی که از فرجامی گفته شد، افزود: نباید از یاد برد قربانیان فراوان دیگری در راه هستند که هم ما و هم خانه سینما در برابرشان مسوول هستیم و مدیران فرهنگی نیز باید مراقب باشند تا نمونههایی از جنس فریماه فرجامی را نداشته باشیم. پایانبخش این مراسم پخش ویدئویی کوتاه از گفتوگوی امیر پوریا با فریماه فرجامی در منزل او بود که در آن از رخشان بنیاعتماد، علی حاتمی و فیلمهای «خط قرمز» و «ساغر» یاد کرد و گفت که از بچگی عاشق سینما و تئاتر بوده و از خیلیها در این مسیر یاد گرفته است.