کشف عجیب اخترشناسان؛ سیاره غول آسایی که به دور ستاره کوتوله می‌چرخد

اخترشناسان سیاره غول آسایی در 284 تریلیون کیلومتری زمین پیدا کرده‌اند که بر اساس تئوری‌ و مدل‌های فعلی، نباید چنین سیاره‌ای وجود داشته باشد.

سیاره GJ 3512b توسط رصدخانه لاس کومبرس (Las Cumbres) در کالیفرنیا، مانتسک (Montsec) اسپانیا و کالار آلتو در نوادا کشف شده است. دلیلی که باعث سردرگمی اخترشناسان شده است، اندازه این سیاره و همچنین اندازه ستاره‌‌ قرمز کوتوله است که GJ 3512b به دورش می‌چرخد.

اگر بخواهیم این پدیده‌ را به زبان ساده توضیح دهیم، این ستاره‌های کوتوله معمولا یک پنجم خورشید حجم دارند و 50 برابر نیز تاریک‌تر هستند در صورتی که سیاره GJ 3512b بخواهد به دور ستاره قرمز کوتوله بچرخد، باید جرمی بسیار کم‌تر از ستاره داشته باشد.

برای مثال مشتری به عنوان بزرگترین سیاره منظومه شمسی، جرمی معادل 1047 برابر کم‌تر از خورشید دارد در حالی که سیاره GJ 3512b تنها 270 برابر جرم کمتری نسبت به ستاره کوتوله دارد. در کل سیاره غول آسایی مانند GJ 3512b برای چرخیدن به دور ستاره کوتوله خیلی بزرگ است و با مدل‌های کنونی منطبق نیست.

رصدخانه کالار آلتو در نوادا

کریستوف مورداسینی (Christoph Mordasini) یکی از اخترشناسان در این رابطه می گوید:

سیاره غول آسایی که معمولا دور چنین ستاره‌های کوتوله‌ای می‌چرخند، اندازه‌ای برابر زمین یا تنها مقداری بزرگتر دارند.

وجود سیاره GJ 3512b باعث می‌شود که «مدل تشکیل لایه‌ای هسته» که اکثر دانشمندان آن را به عنوان مدل پیش‌فرض تشکیل سیارات می‌دانند را زیر سوال ببرد. این مدل بیانگر تشکیل سیارات منظومه شمسی و به خصوص نحوه تشکیل کره زمین است. با این حال سیاره GJ 3512b می‌تواند یکی از معدود سیاراتی باشد که داخل مدل «عدم پایداری دیسکی» قرا می‌گیرد.

خوان کارلوس مورالس یکی از نویسندگان ارشد این مقاله می‌گوید:

برای اولین بار توانسته‌ایم که سیاره غول آسایی فراخورشیدی منطبق با تئوری عدم پایداری دیسکی پیدا کنیم. سیاره GJ 3512b باعث می‌شود تا بتوانیم تشکیل سیارات عظیم‌الجثه را توجیه کنیم.