به گزارش ایسنا، تیم ملی فوتبال ساحلی ایران توانست در جام جهانی 2017 باهاما با پیروزی مقابل ایتالیا به مقام سوم جهان دست یابد.
محمد احمدزاده و پیمان حسینی موفق شدند در این مسابقات جایزه بهترین بازیکن و بهترین دروازه‌بان را از آن خود کنند. این دو بازیکن با حضور در ایسنا، درباره کسب این افتخارات، شروع فوتبال ساحلی و مسائل مختلف دیگر صحبت کردند.
گفت‌وگوی افتخارآفرینان فوتبال ساحلی با ایسنا را در زیر می خوانید:
* فوتبال ساحلی را چگونه و از چه زمانی آغاز کردید؟
- محمد احمدزاده: فوتبال ساحلی از 12 سال پیش به صورت حرفه‌ای آغاز شد. دوره اول مسابقات کشوری ما سال 84 – 83 و به صورت متمرکز در استان گیلان برگزار شد. من حدود یازده سال است که در اردوهای تیم ملی شرکت می‌کنم و افتخار پوشیدن پیراهن تیم ملی را دارم. روزهای خوب و بدی را با این تیم سپری کرده‌ام، اما لیگ ما 9 سال است که فعالیت خود را آغاز کرده و دو، سه سال ابتدایی فوتبال ساحلی فقط به صورت مسابقات کشوری برگزار می‌شد.
اکنون به گونه‌ای شده که با منصوب شدن خانم شهریاری به عنوان رییس دپارتمان فوتبال ساحلی، این رشته رشد به خصوصی کرده است. پنج سال نخست به سختی می‌توانستیم این رشته را به مردم معرفی کنیم. روزهای سختی را گذراندیم، اما اکنون شش سال است که پیشرفت خوبی در این رشته داشته‌ایم و به تمام دنیا قدرت خود را ثابت کرده‌ایم. در مسابقات جام جهانی نیز حقمان حضور در فینال بود اما بعضی از اتفاقات نقش بسزایی در عملکرد تیم ملی دارد. تمام بازیکنان از جان و دل مایه گذاشته‌اند اما به هر حال فوتبال برد و باخت دارد. خوشحالم که به جایگاهی رسیده‌ایم که تیم‌های قدرتمندی دنیا نظیر برزیل با احترام از ایران یاد می‌کنند.
- پیمان حسینی: من از کاراته به فوتبال و سپس به فوتبال ساحلی رفتم. نکته مثبت حضور من در فوتبال ساحلی این بود که ورود من به این رشته با آغاز تغییر و تحولات در فوتبال ساحلی همزمان شد. بعضی از این افراد این رشته مثل محمد (احمدزاده) سختی‌های زیادی را کشیدند زیرا از ابتدا سرد و گرم فوتبال ساحلی را چشیده‌اند. من نخستین بار توسط آقای فلاحت‌زاده به تیم ملی دعوت شدم که به دلیل شک بین فوتبال و فوتبال ساحلی نتوانستم به صورت کامل در اردوها شرکت کنم. با آمدن آقای اوکتاویو و هاشمی من دوباره به تیم ملی فوتبال ساحلی دعوت شدم و در تست‌ها و تمرینات تیم ملی که این بار به صورت حرفه‌ای‌تری برگزار می‌شد شرکت کردم. نخستین اعزام به مسابقات در سال 2012 بود که به عنوان دروازه‌بان دوم تیم ملی فوتبال ساحلی به المپیک چین اعزام شدم. در آن مسابقات نیز سعی کردم قدر زمان‌هایی که به من می‌رسد را بدانم و برایم بازی در کنار سایر ملی‌پوشان افتخار بود و خدا را شکر توانستم تا الان سرباز تیم ملی باشم.
* چه چیزی باعث شناخته شدن فوتبال ساحلی شد و چه چیزی کمک می‌کند که این رشته بیش از پیش شناخته شود؟
- محمد احمدزاده: مدیریت نقش مهم تر و بیشتری در فوتبال ساحلی دارد. حتی اگر تیمی بازیکنان خوب زیادی داشته باشد، اما اگر مدیریت قوی نداشته باشد آن تیم نتیجه نمی‌گیرد. ما یازده سال است که فوتبال ساحلی بازی می‌کنیم و در پنج، شش سال نخست به علت مدیریت ضعیف نتوانستیم نتایج قابل قبولی را بگیریم. اولین مدال طلای ما با حضور پیمان حسینی در تیم ملی رقم خورد. از زمانی که پیمان در درون دروازه‌بان تیم ملی ایستاد خیال ما از بابت دروازه راحت شد اما این تمام ماجرا نبود. در پنج، شش سال نخست مدیران و مربیانی بودند که حق را به بازیکنان بزرگ نمی دادند. بازیکنانی که خط خوردنشان از تیم ملی باعث می‌شد که کیفیت تیم پایین بیاید و نتایج خوبی نگیریم. تمام مربیان برای این رشته در ایران زحمت خود را کشیده‌اند، اما رشد فوتبال ساحلی از زمان مدیریت خانم شهریاری و مربیگری اوکتاویو آغاز شد.
ما اکنون قدرت خود را به جهان ثابت کرده‌ایم. در آسیا حرف اول را می‌زنیم و قهرمان قاره هستیم. در فینال مسابقات آسیایی با نتیجه قاطع هفت بر دو امارات را مغلوب کردیم و بازیکنانی داریم که می‌توانند بازی را برای تیم در بیاورند، نظیر بلوک‌باشی، مسی‌گر و عبداللهی. اگر به لیگ ما رسیدگی شود، می‌توانیم تیم ملی قدرتمندتری داشته باشیم. هر چقدر لیگ بهتر باشد جوانان بیشتری به تیم ملی دعوت می‌شوند و باعث می‌شود که تیم ملی ما قدرتمندتر از قبل شود. امیدوارم روند خوبی که داریم را حفظ کنیم و به هدفمان که قهرمانی جهان است دست یابیم.
- پیمان حسینی: با هدفگذاری که تیم ملی فوتبال ساحلی انجام داد توانستیم به چنین جایگاهی که می‌گوییم برسیم. آمدن اوکتاویو تیم ملی فوتبال ساحلی را متحول کرد. تیم ما به جایگاهی رسیده که باعث احترام تیم‌های بزرگ دنیا شده و این به دو دلیل است: دلیل نخست آن است که از لحاظ فنی خود را به همه ثابت کرده‌ایم و دلیل دوم نیز مدیریت خوبی که فدراسیون و دپارتمان با سازمان جهانی برقرار کرده و باعث شده ما یکی از قدرت‌های فوتبال ساحلی در دنیا باشیم.
* شمالی بودن شما چه تاثیری در علاقمندی‌تان به فوتبال ساحلی داشت؟
- پیمان حسینی: قطب فوتبال ساحلی ایران شمال کشور است و پنج ملی‌پوشی که در تیم ملی شمالی هستند، این قضیه را اثبات می‌کند. البته باید این را بگویم که جنوب کشور و شهری مانند بوشهر نیز بازیکنان با کیفیتی را در رشته فوتبال ساحلی را معرفی می‌کند، اما قطعا با توجه به لیگ گسترده‌ای که داریم و شرکت همه استان‌ها در لیگ برتر مثل سابق نیست که یک بازیکن به صورت اتفاقی به تیم ملی دعوت شود. ما بهترین لیگ دنیا را داریم که با نظم خاصی و به صورت رفت و برگشت برگزار می‌شود. از علل محبوب شدن این رشته نزد مردم جذابیت و عناوینی است که طی چند سال اخیر توسط تیم ملی به دست آمده است. پل ارتباطی فوتبال ساحلی با مردم برای شناخته‌تر شدن رسانه‌ها هستند که با حمایت فدراسیون و دپارتمان این ارتباط ایجاد شد و فوتبال ساحلی به چشم آمد. باید برنامه حرفه‌ای‌تری ریخته شود تا این رشته بیش از پیش در دل مردم جای بگیرد.
ما در فوتبال ساحلی توانستیم عناوین زیادی را کسب کنیم که این باعث علاقمند شدن مردم به این رشته شد. کشور ما در رشته‌های تیمی موفقیت‌های چندانی ندارد، اما عملکرد فوتسال و فوتبال ساحلی در جام جهانی‌هایی که پشت سر گذاشتیم، این بارقه امید را ایجاد کرد که ما می‌توانیم به مقام‌های بهتری نیز دست یابیم. تیم ملی فوتبال ساحلی به سطحی رسیده که دیگر صعود از گروه و قرار گرفتن جزو هشت تیم برتر جام جهانی یک وظیفه است و در هر مسابقه به دنبال این هستیم که مدال خوش رنگی را برای مردم به ارمغان بیاوریم.
* با توجه به این که شرایط ماسه‌های ایران با ماسه‌هایی که در بازی‌های بین‌المللی استفاده می‌شود متفاوت است، آیا نیاز به وارد کردن ماسه برای بهبود کیفیت زمین‌ها نیست؟
- احمدزاده: هیچ وقت نمی توانیم بگوییم مشکلی در جایی وجود ندارد. مشکلاتی هست که یکی از بزرگترین آنها نداشتن ماسه در کیفیت بین‌المللی است. ماسه ما، ماسه شمال است و نزدیک‌ترین ماسه‌ای که کیفیتی در حد ماسه‌های مرجانی موجود در بازی‌های بین‌المللی دارد، ماسه جزیره کیش است. ماسه‌های شمال اذیت نمی‌کند ولی در مسابقات جهانی شرایط ما به صورتی می‌شود که انگار از سالن فوتبال وارد ساحلی شدهایم و دلیل آن سنگین بودن ماسه‌های مرجانی بین‌المللی است. ما در جام جهانی بعد از دو بازی راه افتادیم. در حال حاضر ماسه نداریم که بخواهیم برای مسابقات جهانی آماده شویم. البته کار خوبی که انجام شد اعزام شش، هفت روز زودتر تیم ملی به رقابت‌های جهانی بود و توانستیم خودمان را در این مدت زمان با شرایط وفق دهیم. این موضوع تاثیر خوبی برای نتیجه ما داشت.
* این که اولین گل رقابت‌های جام جهانی را پیمان حسینی گلر ما زد، چه تاثیری در روحیه و ایجاد روند مثبت در تیم ملی داشت؟
- پیمان حسینی: اصلا ما در این فکر نبودیم که چه کسی باید گل اول مسابقات را بزند. اضافه شدن من در جریان تیم ملی فوتبال ساحلی تاکتیک ماست و ما تاکید ویژه‌ای بر این موضوع داریم. من هم سعی کردم که همیشه به جریان بازی تیم ملی کمک کنم. من بر عکس تمامی بازیکنان آمار تعداد بازی‌های ملی خودم را دارم. من 87 بازی ملی دارم و توانسته ام در این بازی‌ها 21 گل ملی از دروازه به دروازه به ثمر برسانم. من می‌دانم که می‌توانم از این راه به تیم ملی کمک کنم. البته این را بگویم که ما گلزنان خوبی داریم و از این نظر خیالمان راحت است. مسی‌گر، بلوک باشی، عبداللهی و احمدزاده مهاجمان با تجربه ما هستند که حالا حالاها می‌توانند به درد تیم ما بخورند.
- احمدزاده: ما همیشه گلرهای خوبی داشتیم. در دوره‌های قبلی قربانپور بهترین گلر آسیا دروازه‌بان ما بود ولی پیمان همه چیز تمام است و دروازه‌بان کاملی محسوب می‌شود. از زمانی که او دروازه‌بان ما شده، خیالمان از بابت دروازه راحت است و از آن زمان مقام گرفتن‌های ما شروع شد. حال تیم ما خوب است. البته کمی و کاستی داریم ولی بازیکنان راضی هستند و با تمام غیرت به میدان می‌روند. من در دوره قبلی جام جهانی در مصاحبه‌ای با فیفا گفتم که هدف ما قرار گرفتن در بین هشت تیم برتر جهان است ولی امسال به جز قهرمانی به چیز دیگری فکر نمی‌کردیم. خدا را شکر استارت ما را پیمان زد و در حالی که بازی گره خورده بود اواخر نیمه دوم گل اول ما را به ثمر رساند. در ادامه روند ما خوب شد و تنها به ایتالیا به خاطر دلایلی باختیم. در مرحله بعدی به مصاف سوئیس، نایب قهرمان اروپا رفتیم که هر دوره جزو چهار تیم برتر جهان است ولی با همت بچه‌ها این تیم را هم شکست دادیم. نیمه نهایی مقابل تاهیتی قرار گرفتیم که نایب قهرمان دوره قبلی مسابقات بود. بچه‌های ما تمام توانشان را گذاشتند و با این که پیمان همه پنالتی‌ها را می گرفت ما همه پنالتی‌ها را خراب می‌کردیم. نکته جالب این است که شش، هفت سال است که در ضربات پنالتی شکست نخورده بودیم و مطمئن بودیم که می‌توانیم در این مسابقه هم پیروز از زمین مسابقه بیرون بیایم. بعد از آن شب که باختیم به انتخاب بزرگ خودمان نرسیدیم ولی پس از بازی جلسه‌ای را برگزار کردیم و با تمام توان به مصاف ایتالیا در بازی رده بندی رفتیم و مقام سومی را کسب کردیم. مقام‌های فردی هم که به دست آوردیم برای کشورمان بود. ما اولین تیم گروهی کشور هستیم که توپ و دستکش طلا را گرفتیم. ما در آسیا هم چنین چیزی را در فوتبال و فوتسال نداشتیم. همه اینها باعث شد که انگیزه ما بیشتر شود تا در جام جهانی بعدی عناوین مان را به عدد پنج برسانیم و قهرمانی را کسب کنیم.
- پیمان حسینی: هشت بار بازی‌های ما به ضربات پنالتی رفته بود و همه را برده بودیم. ما پنالتی‌زنان خوبی داریم ولی شاید در بازی نیمه نهایی انرژی کافی نداشتیم یا این که خدا نخواست تا به فینال برسیم.
* وضعیت باشگاه‌های کشور از دوره‌ای که لیگ برتر شروع شده است تا الان پیشرفتی داشته است؟
- پیمان حسینی: در چند سال اخیر شرایط خیلی بهتر شده و توجه بیشتری نسبت به فوتبال ساحلی صورت گرفته است. همه اینها باعث شد که اسم‌های بزرگ به فوتبال ساحلی بیایند. البته هنوز هم جای بهتر شدن نیز وجود دارد. قبل از جام جهانی من، حسن عبداللهی و محمد احمدزاده برای لوکوموتیو بازی کردیم. همین مشخص می‌کند که بازیکنان ما به آن شخصیت رسیده اند که تیم‌های خارجی از لیگ ایران بازیکن انتخاب کند. همچنین خوشحالم که پارس جنوبی با مدیریت رضاییان وارد لیگ ایران شده و از شمال کشور نیز از استان‌های گیلان و مازندران که قطب‌های فوتبال ساحلی هستند چهار، پنج تیم در لیگ برتر حضور دارند. امسال تیم شهریار ساری، استانداردترین استادیوم ایران را می‌سازد که ما به آن نیاز داریم. دپارتمان فوتبال ساحلی روی تیم‌ها فشار گذاشته که خودشان را به استانداردهای جهانی نزدیک کنند. خدا را شکر با تیم‌های شمالی که وارد رقابت‌های لیگ برتر شده‌اند بازیکنان شمالی به این تیم‌ها پیوستند. پارس جنوبی چهار دوره قهرمان لیگ برتر شده و در کاپ بین‌المللی مقام آورده است. همین‌ها باعث پیشرفت فوتبال ساحلی می‌شود. پس از جام جهانی احمدزاده از لوکوموتیو روسیه و من اسپورتینگ پرتغال پیشنهاد داریم.
ادامه دارد....
