رباتی که دانش‌آموزان را به شستن دست تشویق می‌کند

به گزارش ایسنا و به نقل از تک‌اکسپلور، پژوهشگران اسکاتلندی و هندی با همکاری یکدیگر، نوعی ربات ساخته‌اند که کودکان را به شستن دست‌هایشان تشویق می‌کند.

این ربات موسوم به "پپه"(Pepe) که به شکل یک دست است، با همکاری پژوهشگران "دانشگاه گلاسگو"(University of Glasgow) اسکاتلند و "دانشگاه آمریتا"(Amrita University) هند طراحی و ساخته شده است.

پژوهشگران، ربات پپه را در یکی از مدارس هند آزمایش کردند که حدود 100 دانش‌آموز بین پنج تا 10 سال دارد. آنها پپه را روی دیوار قسمت آبخوری نصب کردند. این ربات یک صفحه کوچک پخش روی خود دارد که مانند دهان آن به نظر می‌رسد و به پژوهشگران امکان می‌دهد تا به صحبت با دانش‌آموزان بپردازند و توجه آنها را به مراحل شستن دست جلب کنند. پپه، یک جفت چشم در حال حرکت نیز دارد تا این تصور به وجود آید که به عملکرد دانش‌آموزان توجه دارد.

پپه به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا دست‌های خود را به صورت پیوسته و کارآمد بشویند و کیفیت شستن دست‌های آنها را تا 40 درصد ارتقا می‌دهد. با ورود پپه به مدرسه، دانش‌آموزان به طور متوسط، دو بار در روز به شستن دست‌های خود پرداختند و بیش از 95 درصد دانش‌آموزان تشخیص دادند که باید پیش از غذا و پس از بازگشتن از دستشویی، از صابون استفاده کنند.

شستن دست، یکی از موثرترین روش‌های دفاعی در برابر گسترش اسهال و عفونت‌های تنفسی است که روزانه جان حدود 1300 کودک را در سراسر جهان می‌گیرد. براساس گزارش "سازمان جهانی بهداشت"(WHO)، 320 نفر از این تعداد، به هند اختصاص دارند.

دکتر "آمل دشموخ"(Amol Deshmukh)، پژوهشگر دانشگاه گلاسگو و سرپرست این پژوهش گفت: ما مخصوصا این مدرسه را برای پژوهش خود انتخاب کردیم زیرا دانش‌آموزان آن، از طبقات اجتماعی و قبایل متفاوتی هستند و در بخشی از هند قرار دارند که اصول بهداشتی در آن کمتر رعایت می‌شود. به عقیده ما، این پژوهش، نخستین بررسی رباتیک اجتماعی برای بهبود زندگی کودکانی است که در این شرایط قرار دارند.

وی افزود: ما از دیدن موفقیت پپه در این مدرسه، بسیار خوشحال شدیم. هیچ کدام از دانش‌آموزان پیش از این، با چنین رباتی برخورد نداشتند اما از تعامل با این ماشین ساده، بسیار هیجان‌زده شدند و این هیجان، تاثیر مثبتی بر تمیز نگه‌ داشتن دست‌های آنها داشت.

دشموخ ادامه داد: ربات‌های اجتماعی توانسته‌اند تاثیر مثبتی بر زندگی مردم داشته باشند اما این ربات‌ها معمولا روی ساکنان نواحی شهری کشورهای در حال توسعه آزمایش شده‌اند. این پژوهش کمک می‌کند تا بتوانیم ربات‌های اجتماعی را روی ساکنان نواحی روستایی کشورهای در حال توسعه نیز آزمایش کنیم.

وی اضافه کرد: ما در آینده قصد داریم پژوهش خود را بر توسعه این ربات‌های اجتماعی متمرکز کنیم تا ربات‌ها بتوانند بدون نیاز به دخالت انسان‌ها، با کودکان تعامل داشته باشند. ما مشتاق هستیم تا این پژوهش را در مقیاس گسترده و در مدارس نواحی روستایی انجام دهیم تا تاثیر آنها را در این نواحی بررسی کنیم.

پس از تعامل پپه با دانش‌آموزان، 45 نفر از آنها، به پرسش‌نامه‌هایی در مورد ارتباط با این ربات پاسخ دادند. با بررسی این پرسش‌نامه‌ها مشخص شد که بیش از 90 درصد دانش‌آموزان، پپه را دوست داشته‌اند و میل هستند تا دوباره آن را ببینند.

67 درصد پاسخ‌دهندگان عقیده داشتند که پپه، پسر است و 33 درصد، او را دختر می‌دانستند. 60 درصد از دانش‌آموزان عقیده داشتند که پپه از آنها کوچکتر است و او را مانند برادر یا خواهر کوچکتر خود تصور می‌کردند؛ در حالی که 33 درصد فکر می‌کردند که پپه از آنها بزرگتر است. هفت درصد کودکان نیز معتقد بودند که پپه هم سن آنها است. 72 درصد دانش‌آموزان فکر می‌کردند که پپه زنده است و دلیل آنها، توانایی او برای حرف زدن بود.