خبرگزاری میزان: امیرحسین صدیق بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون پیرامون آخرین فعالیت‌های خود در عرصه بازیگری گفت: در حال حاضر سریال «مرضیه» به کارگردانی فلورا سام و تهیه‌کنندگی مجید اوجی را از شبکه دو سیما در حال پخش دارم و همچنین در سریال «گیله وا» به نویسندگی و کارگردانی اردلان عاشوری و تهیه‌کنندگی امیر بنان به ایفای نقش پرداخته ام که آماده پخش است.
وی در همین راستا ادامه داد: در سریال «مرضیه» در کنار عزیزانی همچون داریوش ارجمند، گوهر خیراندیش، ماه‌چهره خلیلی، آتیلا پسیانی، پژمان بازغی، علی اوجی، حسن زارعی، نیلوفر شهیدی، شیوا خسرومهر، مختار سائقی و ... به ایفای نقش پرداخته‌ام.
وی در خصوص همکاری خود با فلورا سام اظهار کرد: بنده از مدت‌ها پیش که فلورا سام در مقام نویسندگی و بازیگری فعالیت می‌کرد با وی آشنایی داشتم و همکاری من با وی در سریال «مرضیه» حدود پنجاه روز به طول انجامید و از این همکاری بسیار لذت بردم.
وی در ادامه پیرامون سختی‌های ساخت سریال «مرضیه» تصریح کرد: عجله صداوسیما برای پخش زودتر این سریال، پروژه را دچار سختی فراوانی کرده بود، چراکه سریال «مرضیه» قرار بود در محرم پخش شود و ما باید با سرعت بیشتری کار می‌کردیم.
امیر حسین صدیق در خصوص بازخورد مردم نسبت به سریال «مرضیه» اظهار کرد: متأسفانه بنده هنوز موفق به تماشای این سریال نشدم چراکه در شهرستان مشغول کار بودم، اما از آنجایی که مردم در شهرستان‌ها بیشتر به تماشای تلویزیون می‌نشینند به همین خاطر با هرکسی در اینجا روبرو می‌شوم به من اظهار لطف می‌کنند و به‌طور کلی از سریال «مرضیه» راضی بودند، البته که برخی از فضای غم‌انگیز و دلگیر کار گله می‌کردند.
وی در ادامه از پخش سریال تاریخی «گیله وا» خبر داد و اظهار کرد: دو سال پیش سریال تاریخی «گیله وا» به کارگردانی و نویسندگی اردلان عاشوری و تهیه‌کنندگی امیر بنان ساخته شده است و در نوبت پخش قرار دارد و بنده به‌شخصه منتظر تماشای آن هستم، هرچند چند بار تاریخ پخش آن مشخص شد، اما تغییرات کنداکتور موجب تغییر پخش زمان این سریال شده است.
وی پیرامون موضوع سریال «گیله وا» اظهار کرد: داستان سریال «گیله وا» پیرامون وقایعی است که در سال 1297 هجری شمسی در ایران اتفاق افتاده است، این مجموعه حضور انگلیس‌ها و روس‌ها در ایران و شروع نهضت جنگل و شرایط قحطی و بیماری که در تهران رخ داد را روایت می‌کند و داستان زندگی میرزا کوچک خان جنگلی را با داستانی عاشقانه به تصویر کشیده است.
وی پیرامون نقش خود در سریال «گیله وا» اذعان کرد: من در این سریال نقش یک مرد ارمنی - ایرانی را ایفا می‌کنم که به دلیل مشکلات موجود به گیلان سفر می‌کند و در آنجا با اتفاقاتی که در خلال حضور خارجی‌ها در ایران روی داده مواجه شده و داستان پیش با این موضوع پیش می‌رود، به نظر من سریال «گیله وا» برای برخی از مردم که حافظه تاریخی خوبی ندارند یک یادآوری تاریخی خوب خواهد بود.
وی پیرامون فعالیت‌های خود در عرصه سینما به ویژه حضورش در فیلم سینمایی «نیروانا» اظهار کرد: فیلم سینمایی «نیروانا»، محصول مشترک ایران و بنگلادش به تهیه‌کنندگی و کارگردانی مرتضی آتش زمزم از چندی پیش کلید خورده است و هم‌اکنون مراحل تولید خود را به عنوان نخستین پروژه مشترک سینمایی ایران و بنگلادش در ترکیه سپری می‌کند و من در بخش افغانستان این فیلم حضور داشته‌ام.
صدیق پیرامون نقش خود در فیلم سینمایی «نیروانا» اظهار کرد: من در این فیلم نقش منفی داستان را بازی می‌کنم که یک قاچاقچی مواد مخدر خطرناک است که ملیت افغانستانی دارد.
وی در همین راستا ادامه داد: فکر می‌کنم با توجه به معیار‌های سینمایی بنگلادش که شبیه به سینمای هند است و از طرف دیگر توانایی‌های عوامل ایرانی که در پروژه حضور دارند این فیلم سینمایی کار خوبی از آب در بیاید، به طور کلی سعی شده کار قابل قبولی برای ارائه در بنگلادش باشد.
بازیگر سریال «مرضیه» پیرامون حضور بازیگران خارجی در فیلم سینمایی «نیروانا» بیان کرد: آنانتا جلیل سرمایه‌گذار پروژه به همراه همسرش نقش اول فیلم «نیروانا» را بازی می‌کنند و من در تمام فیلم قصد جان «آنانتا جلیل» را دارم.
امیرحسین صدیق در ادامه پیرامون شاخص‌ترین نقش‌های خود تا به امروز اظهار کرد: بعد از بیست‌وپنج سال همچنان مردم بنده را پدر «زی زی گولو» صدا می‌زنند و خودم نیز تمامی نقش‌هایی که در ساخته‌های مرضیه برومند ایفا کرده‌ام را از همه لحاظ نسبت به دیگر کار‌هایم بیشتر دوست دارم چراکه شیوه کار مرضیه برومند با دیگر کارگردانان متفاوت است.
بازیگر سریال «قصه‌های تا به تا» پیرامون حضور افراد چهره سینمایی در عرصه تئاتر که اخیراً باب شده است خاطرنشان کرد: حضور چهره‌ها در رونق تئاتر یک امر ضروری است و با توجه به اینکه سالن‌های خصوصی فراوانی ساخت و یا در حال احداث است، حضور چهره‌ها برای جذب تماشاچی ضروری است، اما امیدوارم حضور چهره‌ها حق بازیگران تئاتری که سال‌ها در صحنه جذاب و کم‌درآمد تئاتر زحمت کشیده‌اند ضایع نشود.
