به گزارش ایسنا، در این نشست اعضای انجمن داستان بوشهر به نقد و تحلیل تکنیکال و محتوایی داستان های "شوخی کوچک"، "آشنای دست و دل باز"، "خواننده گروه همسرایان" و "رویاها" پرداختند.
در داستان آشنای دست و دل باز، نویسنده در همان جملات اول حس کنجکاوی مخاطب را برانگیخته و سه گانه ی شخصیت، نیاز و مشکل را شرح می دهد.
در این داستان معرفی شخصیت تنها با کشمکش او با خودش و دیالوگ با خویشتن انجام می شود. اگرچه این کارکتر اکتهای زیادی ندارد اما تنش او با خود و جامعه در قبال مسئله ای به ظاهر ساده باعث باور پذیری قصه می شود.
در ادامه این نشست داستان شوخی کوچک مورد نقد و بررسی قرار گرفت. این داستان با درون مایه ای رمانتیک به صورت دانای کل محدود روایت می شود و تنها در ذهن یک شخصیت پرداخته شده است.
عناصر کلاسیک داستان مثل زمان، شخصیت ها، پرداخت صحنه، تصویرسازی و تعلیق همگی به طرز استادانه ای در این داستان کوتاه رعایت شده اند و این اثر چخوف را به یک نسخه برای آموزش هنرجویان تبدیل کرده است.
اگر چه شوخی کوچکی به نام "دوستت دارم" محملی برای ورود به کشمکش میان دو شخصیت است، اما در بطن داستان، تنهایی مرد و نیاز به دوست داشته شدنِ زن به طور واضحی به نمایش درآمده است.
با بررسی آثار چخوف می توان دریافت که چخوف، برعکس نویسندگان معاصر خود علاقه ای به شعارها و آرمان ها ندارد و از سیاست و اقتصاد دوری می جوید؛ اما همواره از تاثیرات مخرب این مفاهیم بر جامعه سخن می گوید.
انتخاب انسان های کاملا عادی و فراموش شده، مثل شکارچی، قصاب، بی خانمان و کشاورز به عنوان نقش اول داستان های چخوف، باعث باورپذیری هرچه بیشتر قصه ها و ماندگاری آن در طول بیش از یک قرن شده است.
این نویسنده روس مفاهیمی را در ادبیات جهان خلق کرده است که تا امروز (حتی اگر نه به طور مستقیم) اما زنده و قابل استناد هستند. پایان بندی داستان های چخوف به دو فرم "پایان شگفت" یا "پایان هیچ" انجام می شود و استفاده ی به جا از این دو فرم، موجب تثبیت مفهوم و درونمایه داستان های چخوف در اذهان می گردد.
به گزارش ایسنا، در سیزدهمین نشست انجمن داستان حوزه هنری بوشهر، چهار داستان از آثار آنتون چخوف مورد نقد و بررسی قرار گرفت و در ادامه نشست، اعضای انجمن به خوانش داستان های خود با موضوع فرار پرداختند.
