محققان با بکارگیری ابزارهای ماهواره ای مدعی شده اند آزمایش هسته ای دو سال قبل کره شمالی، 17 برابر از بمب اتمی هیروشیما مخرب تر بوده است.
کره شمالی پس از خروج از «معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای» در سال 2003 برنامه هسته ای خود را از سر گرفت. این کشور نخستین آزمایش هسته ای را در 2006 انجام داد و نهایتا در 3 سپتامبر 2017 دست به آزمایشی سهمگین زد که از نظر متخصصان در آن از بمب هیدروژنی استفاده شده بود. این بمب آنقدر قدرتمند بود که در نتیجه انفجار آن زمین لرزه ای 6 ریشتری در ژاپن، کره جنوبی و حتی ایالات متحده احساس شد.
دلیل قدرت بالای این نوع بمب ها استفاده از روش گداخت است که در خورشید هم جریان دارد و طی آن ایزوتوپ های سنگین هیدروژن وادار به آزاد کردن نهایت انرژی خود می شوند. قدرت بمب های هسته ای بر اساس یکای کیلوتن TNT سنجیده می شوند. در آن زمان کره شمالی قدرت دقیق این بمب را مشخص نکرد اما آمریکا آنرا 140 کیلوتن TNT اعلام کرده. منابع مختلف دیگر هم به اعدادی بین 50 تا 500 کیلوتن TNT اشاره کرده اند.
بر اساس برآوردهای محققان «مرکز کاربردهای فضایی» از زیرمجموعه های «سازمان تحقیقات فضایی هند» قدرت واقعی بمب هسته ای کره شمالی بیش از تخمین آمریکا بوده است. این برآورد برخلاف موارد دیگر که اغلب به لرزه نگار متکی هستند، برپایه داده های ماهواره ای صورت گرفته. یکی از محققان هندی در این باره می گوید:
رادارهای مبتنی بر ماهواره ابزارهای قدرتمندی برای سنجش تغییرات سطح زمین هستند و به ما امکان تخمین مکان و توان آزمایش های هسته ای را می دهند.
متخصصان در این مطالعه از تکنیک InSAR استفاده کرده اند که با استفاده از تصاویر ماهواره ای، نقشه ای از تغییرات سطح زمین تولید می کند. کارشناسان با پیگیری تغییرات ایجاد شده در محل آزمایش هسته ای که کوه Mantap نام دارد، به جابجایی برخی از نقاط آن تا چندین متر پی برده اند.
به گفته این محققان مکان آزمایش بمب هسته ای کره شمالی 540 متری عمق زمین و 1.5 مایلی شمال ورودی مقر بوده است. ایجاد چنین واکنشی در سطح کوه نیازمند قدرت تخریب بین 245 تا 271 کیلوتن TNT است؛ به عبارت دیگر 17 برابر مخرب تر از بمب هسته ای «پسر کوچک» که ده ها سال قبل بر سر مردم هیروشیما فرود آمد.
تماشا کنید: نگاهی به قوی ترین بمب های آزمایش شده به دست بشر تا به امروز
