به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، سالگرد اعتراض هفتگی و مداوم جنبش جلیقه زردها در فرانسه فرارسیده و علی رغم حضور مستمر آنها در خیابان و فریادهای بلندشان، آنچنان صدایی در رسانه های جهانی و مشهور منعکس نمی شود تا مشخص باشد که کوچکترین تظاهرات در ایران و عراق و لبنان، چه تفاوتی با 52 هفته راهپیمایی و انتقاد علنی و عملی هزاران نفر به رفتارها و سیاست های دولت فرانسه دارد.
این تظاهرات به دلیل افزایش قیمت سوخت و فشار جدی تر به اقشار ضعیف، افزایش مالیات ها و بهای زندگی در فرانسه آغاز شد که این اعتراضات دنباله دار و طولانی مدت که هنوز در فرانسه و بسیاری از کشورهای غربی ادامه دارد، اثرات طولانی اجتماعی و سیاسی بر فرانسه و غرب داشته است. اما یکی از نکات مهم درباره این تظاهرات ها که کمتر به آن پرداخته شده بحث برخورد پلیس فرانسه با معترضین و البته نتایج ترسناک این برخورد است.
بنا بر روایت رسانه های مختلف، این سلسله تظاهرات تا به امروز نزدیک به 11 کشته و 4 هزار مجروح داشته که در این میان تعداد قابل توجهی از تظاهرکنندگان نقص عضو شده و خصوصا افرادی نیز بینایی خود را از دست داده اند. قبل از بحث بیشتر در خصوص نحوه برخورد خشن و غیرانسانی پلیس فرانسه که با بی توجهی دولتمردان، نهادهای حقوق بشری و رسانه های داخلی و خارجی متمایل به غرب مواجه شده، توضیحاتی درباره تجهیزات ضد شورش خواهیم داشت.
بیشتر بخوانید:
مسئله تظاهرات و حضور مردم در خیابان ها از جمله بحث های قدیمی و پرسابقه در جهان است که توجه نیروهای انتظامی و امنیتی را همیشه به خود جلب کرده. بارها و بارها در طول تاریخ و در کشورهای مختلف عدم برخورد صحیح و اصولی با تظاهرکنندگان منجر به افزایش خشم عمومی و در نهایت تغییرات بسیار رادیکال در جامعه مورد نظر شده و از این رو خصوصا در سالهای اخیرا سیستم های مختلفی برای مقابله با تظاهرکنندگان توسعه یافته که از این میان می توان به ماشین های آب پاش، گاز های اشک آور و ناتوان کننده، شوکرهای برقی، سیستم های ایجاد کننده صدا در فرکانس های بالا و گلوله های پلاستیکی اشاره کرد.
فلش بال چگونه در فرانسه کور می کند؟
در جریان تظاهرات های جلیقه زردها در فرانسه یک سیستم بیشتر از دیگران مورد توجه قرار گرفت و آن هم فلش بال بود. این سیستم چیزی شبیه به یک نارنجک انداز کوچک است که به جای گلوله های جنگی، نمونه های پلاستیکی بزرگی را پرتاب می کند و برخورد آن باعث از کار افتادن شخص می شود. شرکت سازنده اعلام کرده که نیروی حاصل از برخورد این پرتابه برابر با برخورد یک گلوله کالیبر 38 است ولی توان نفوذ به بدن مثل گلوله را ندارد و صرفا انتقال انرژی باعث آسیب کنترل شده و متوقف شدن شخص می شود.
به طور کلی، سیستم فلش بال پرتابه هایی به قطر 44 میلی متر را شلیک کرده و دو لوله دارد که حدود سرعت پرتابه ها 100 متر بر ثانیه است و همین سرعت بالا، دلیل اصلی آسیب رسیدن به بدن انسان است.
سیستم فلش بال در اختیار پلیس فرانسه
شرکت سازنده سیستم فلش بال Verney-Carron نام دارد که تخصص اصلی آن تولید تفنگ های شکاری بوده و در فرانسه مستقر است. این شرکت از جمله تولید کنندگان قدیمی و با سابقه سلاح در فرانسه محسوب شده و نزدیک به 200 سال قدمت دارد. البته در جریان درگیری های فرانسه سیستم دیگری نیز به کار رفته که LBD 40 نام دارد. این سیستم هم پرتاب کننده گلوله های پلاستیکی با کالیبر 40 میلی متر بوده که این سیستم تک لول بوده و ساخت کشور سوئیس است. سرعت پرتابه ها در این سیستم نیز 100 متر بر ثانیه است.
سیستم LBD 40
اما با نگاهی به آمار و ارقام مربوط به زخمی ها و آسیب دیدگان حوادث اخیر فرانسه مشخص می شود که یا شرکت فرانسوی درباره نحوه عملکرد این سیستم دروغگویی کرده و یا پلیس فرانسه به عمد در حال استفاده بیرحمانه و وحشیانه از این سلاح ها برای ایجاد آسیب جدی در میان تظاهرکنندگان است که عمدتا از اقشار پایین دست و فقیر جامعه بوده و توان پیگیری چنین رفتاری در مجامع کیفری و حقوق بشری را ندارند.
پلیس فرانسه به دلیل ماهیت خاص جنبش های مختلف اعتراضی در این کشور در دهه های اخیر همیشه شاهد انواع تظاهرات، شورش ها و درگیری های سنگین بین مردم و نیروهای پلیس بوده ولی نحوه برخورد با تظاهرات جلیقه زردها به نوعی متفاوت از موارد دیگر است. این مسئله تا به آنجا پیش رفته که برخی از تظاهرکنندگان فرانسوی تایید کرده اند که پلیس برخی از آنها را نشان کرده و با استفاده از فلش بالها به سمت سر آنها شلیک می کند تا با ایجاد آسیب های شدید باعث مرگ آنها شود.
معترض فرانسوی که از ناحیه سر هدف قرار گرفته است
در عین حال رهبر انقلاب نیز 19 بهمن سال گذشته در جمع فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی ارتش به اعتراضات جلیقهزردهای فرانسه که سیزده هفته پیاپی در روزهای شنبه علیه سیاستهای امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه برگزار و با خشونت پلیس پاسخ داده شده، اشاره فرمودند: "در خیابانهای پاریس مردمشان را دارند کور میکنند -مردم تظاهرکنندهای که در خیابانهای پاریس دارند حرکت میکنند، به وسیلهی نیروهای مسلّحِ دولت فرانسه مورد تهاجم قرار میگیرند، بسیاری کور میشوند؛ یعنی این جور با مردم خودشان رفتار میکنند- آن وقت از ما مطالبهی حقوق بشر میکنند! خب، شما چهکارهاید؟ شما با حقوق بشر چه نسبتی دارید که از یک کشور دیگر، از یک ملّت دیگر مطالبهی حقوق بشر کنید؟ شما اصلاً میشناسید حقوق بشر را؟ "
جرومی رودریگز معترض معروف فرانسوی
بر اساس تحقیقات انجام شده از چند سال قبل سیستم فلش بال علیه تظاهرکنندگان فرانسوی استفاده شده و آمار منتشر شده بسیار قابل تامل است. در حالی که در سال 2017 فقط دو مورد ثبت شده اما در سال 2018 این رقم به 25 مورد مجروحیت از ناحیه چشم افزایش یافته است.
باید این فرض را هم محتمل دانست که طبیعتا تعدادی از آسیب دیدگان، از ترس پیگیری های سیستم امنیتی و پلیس فرانسه و یا هزینه های بالای پیگیری درمان خود (که یکی از دلایل اعتراض اقشار ضعیف فرانسوی در جنبش جلیقه زردها محسوب می شود) تمایلی به پیگیری رسمی درمان خود و یا اعلام مشخصات شان به نهادهای مسئول این موضوع نداشته باشند و ترجیح بدهند این موضوع فعلا پنهان بماند.
دو تن از معترضان پاریسی که یکی چشم و دیگری دست خود را از دست داده
آمار جدید معترضین فرانسوی مربوط به درگیری های جلیقه زردها در حدود یک سال اخیر می گوید که استفاده از فلش بال باعث کور شدن 23 نفر و قطع دست 5 نفر شده است. همچنین موارد متعدد دیگر از شکستگی های شدید، رفتن به کما، ترک خوردن استخوان جمجمه، قطع انگشتان و شکستگی استخوان فک صورت گزارش شده و مصدومیت های شدید و نقص عضوها و معلویت های ناشی از فلش بال آنقدر بالا بوده که بحث های مربوط به ممنوع کردن این سیستم در فرانسه در ماه های اخیر شدیدا بین محافل حقوقی در فرانسه جریان داشته است.
البته با وجود درخواست های فراوان و طرح دعوی در سیستم قضایی دادگاه های این کشور، طبیعی است که فشار پلیس و دولت فرانسه اجازه ندهند به راحتی دادگاه مربوطه رای به ممنوعیت این نوع از سیستم ها نداده باشد.
تصاویر تظاهر کنندگان فرانسوی که از ناحیه چشم مورد اصابت قرار گرفته و خون تمام صورت آنها را گرفته از جمله مواردی بود که تا چند روز توجه افکار عمومی در سر تا سر دنیا را به خود جلب کرده بود اما هیچ نوع محکومیت رسمی را برای قدرتمندان فرانسوی به دنبال نداشت. فعلا این برخوردها باعث شده که تا به امروز 313 مورد شکایت از افسران پلیس فرانسه به دلیل خشونت بر علیه تظاهرکنندگان در این کشور در دادگاه ها مطرح شود اما به علت بی توجهی دستگاه قضایی به برخورد قاطع با این وحشیگری، موجب ایجاد بازدارندگی در تداوم این رفتار نشده است.
آنچه در فرانسه در این یک سال اخیر رخ داده به نوعی نشان دهنده چهره واقعی سیستمی است که منتظر است تا در کشورهای دیگر، خصوصا آنهایی که به منافع و تمایلات غرب توجه ندارند حادثه ای کوچک رخ دهد و آنها به سرعت آن را تبدیل به سوژه اول در جهان کنند. امروز آنچه بر معترضین فرانسوی رفته دست کمی از بسیاری از موارد برخورد خشونت بار در بسیاری از کشورهای به قول غربی ها دیکتاتوری ندارد ولی همچنان شاهد بایکوت این معترضان در به اصطلاح قلب آزادی و دموکراسی جهان هستیم!