نابودگر: سرنوشت تاریک Terminator: Dark Fate &#۸۲۱۱; بازگشت قوی مجموعه فیلم های نابودگر

مجموعه فیلم‌های «نابودگر» همیشه در حال حفظ امید برای آینده‌ی بشریت در مقابل حمله و یورش ربات‌ها بوده است. جدیدترین قسمت این مجموعه فیلم‌ها، «نابودگر: سرنوشت تاریک» Terminator: Dark Fate نیز از این موضوع مستثنی نبوده و در عین حال این مجوعه فیلم را به مسیری جدید سوق می‌دهد. این فیلم هیجان‌انگیز، پر از اتفاق و حتی خنده‌دار بوده و حال و هوای دو فیلم اول مجموعه به کارگردانی جیمز کامرون را زنده کرد، کاری که هیچ‌ کدام از سه فیلم اخیر «نابودگر» در انجام آن موفق نبودند. این فیلم بعد از «نابودگر 2: روز داوری» بهترین اثر این مجموعه به حساب می‌آید.

همچنین بخوانید:
بازگشت دوباره لیندا همیلتون در نقش سارا کانر به مجموعه فیلم Terminator

یکی از اصلی‌ترین دلایلی که «نابودگر: سرنوشت تاریک» آرنولد شوارتزنگر را در مرکز فیلم نمی‌گذارد، همین است. او بعدتر جلوی دوربین آمده و حضور او درست به اندازه‌ی کافی است. اولین فیلم «نابودگر» از او به عنوان شخصیت منفی داستان استفاده کرده و «روز داوری» هم نسخه‌ی جدید از T-800 او به عنوان یک شخصیت قهرمان محافظت‌کننده استفاده کرد، اما از شخصیت او در سه فیلم بعدی بیش از حد لازم و زیادی استفاده شد.

چیزی که باعث موفقیت «نابودگر: سرنوشت تاریک» می‌شود این است که برخلاف «خیزش ماشین‌ها» و «جنسیس» می‌داند که وقتی صحبت T-800\آرنولد می‌شود هر چه کمتر او را جلوی دوربین بیاورد تاثیر بهتری خواهد گذاشت. دو فیلم اول این مجموعه هم برای این موفق از آب درآمدند که درباره‌ی سارا کانر بودند، نه در مورد ربات قاتل معروف فیلم. «نابودگر: سرنوشت تاریک» لیندا همیلتون را در نقش یک سارا کانر پیرتر، و شکسته جلوی دوربین برده و این بهترین و هوشمدانه‌ترین کاری است که فیلم انجام داده است. «نابودگر: سرنوشت تاریک» درست بر نقطه‌ای دست گذاشت که فیلم‌های «نابودگر» قبلی رویه‌ی ضعیفی را در پیش گرفته بودند.
هم لیندا همیلتون و هم آرنولد شوارتزنگر همان کاریزما و مشخصه‌هایی که دهه‌ها قبل عاشق آن شده بودیم، را دوباره جلوی دوربین برده‌اند. گذر زمان فقط جاذبه‌ی بازی آن‌ها جلوی دوربین را بیشتر کرده است. همیلتون به خصوص همه را شگفت‌زده می‌کند. او شکست‌ها و تلخی‌های سارا را به خوبی به مخاطب منتقل می‌کند. با اینکه سارا در آخر «نابودگر 2» دنیا را نجات داد اما به سرانجام خوبی که انتظار داشت پیروزی برای او به همراه داشته باشد نرسید.

بازگشت همیلتون در نقش سارا کانر به فیلم اعتبار و بار دراماتیکی می‌دهد که سایر فیلم‌های این مجموعه بعد از «نابودگر 2» نداشتند. او بار دیگر موفق می‌شود توجه، احترام و هم‌دردی ما را درست از همان لحظه‌ای که وارد فیلم می‌شود، به خودش جلب کند. سارا می‌داند به هر حال یک جا اوضاع به هم می‌ریزد و آماده است تا با تمام قوا مقابل آن بایستد.
البته سارا کانر فقط یکی از مهره‌های «نابودگر: سرنوشت تاریک» است. آرنولد شوارتزنگر نیز بار دیگر در نقش یک T-800 دیگر بازگشته است. بدون اینکه بخواهیم قسمت‌هایی از داستان را لو بدهیم باید بگوییم که «نابودگر: سرنوشت تاریک» رابطه‌ی میان انسان/ نابودگر را بدون زیرسوال بردن تنش این رابطه، به زیبایی به تصویر کشیده است. هم‌چنین فیلم موفق شده است از سن شخصیت شواتزنگر به عنوان المانی طنز استفاده کند.
با وجود بازگشت همیلتون و شوارتزنگر، «نابودگر: سرنوشت تاریک» فیلمی کاملا جدید بوده و تلاشی برای به تصویر کشیدن دوباره‌ی نوستالژی‌های این مجموعه فیلم‌ها ندارد.

با این که داستان فیلم ممکن است از بعضی جهات آشنا به نظر برسد-نابودگری قصد کشتن زنی را دارد که کلید نجات آینده‌ی بشریت در مقابل ماشین‌ها را در دست اوست- اما به عمد از بسیاری از نقاط آشنای داستان «نابودگر» فاصله می‌گیرد تا از شخصیت‌های مشابه و روندی که مجموعه‌ی فیلم‌های «نابودگر» در این سال‌ها در پی گرفته است، دوری کند. «نابودگر: سرنوشت تاریک» از این جهات یک قمار بزرگ است، البته قماری هوشمندانه که تلاش می‌کند به این مجموعه فیلم دوست‌داشتنی اما تا حدی تکراری و خسته‌کننده روح تازه‌ای بدمد. «نابودگر: سرنوشت تاریک» یکم نوامبر بر روی پرده رفت.

و حالا نظر منتقدین در مورد این فیلم:

جیم وجودا منتقد آی‌جی‌ان نوشته است:

“فیلم هیجان‌انگیز و نفس‌گیر کارگردان تام میلر در معرفی شخصیت‌های اصلی جدید، شخصیت‌های که برای مخاطب مهم بوده و مخاطب به آن‌‌ها اهمیت دهد، موفق بوده است. شخصیت‌های جدید و قدیمی داستان به خلق صحنه‌های اکشن و مهیج زیادی کمک کرده و بار احساسی که در فیلم‌های قبلی «نابودگر» به چشم نمی‌خورد را این بار به تصویر کشیده‌اند. در این فیلم وقتی نابودگر تلاش می‌کند کسی را بکشد شما را درگیر خود و احساساتی می‌کند. ترکیب جلوه‌‌های ویژه‌ی تصویری و بازی بازیگران فیلم، صحنه‌‌هایی را خلق کرده است که دست‌کمی از دو فیلم اول این مجموعه ندارند.”

جیمز براردینلی منتقد ریل‌ویوز نوشته است:

“ «نابودگر: سرنوشت تاریک» همانند پژواکی از «نابودگر 2» است که نقاط مشترک زیادی با آن فیلم داشته و روایت آن به نسبت مشابه است، با این حال اما یک فیلم تکراری از «نابودگر» نیست. «نابودگر: سرنوشت تاریک» با معرفی شخصیت‌های جدید و پایانی کاملا خلاقانه، می‌تواند به عنوان سومین فیلم از سه‌گانه‌ی «نابودگر» تلقی شود.”

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.