خبرگزاری تسنیم: تا قبل از سال 2016 میلادی و زمانی که ترامپ وارد کارزار رقابت‌های انتخاباتی آمریکا شود، مشکل و نگرانی اصلی در انتخاباتهای ریاست جمهوری این کشور این بود که این انتخابات‌ها به محلی برای رقابت‌های میلیاردرهای آمریکایی شده بود. تا آن زمان هنوز میلیاردرها خودشان به شخصه وارد کارزار انتخاباتی نشده بودند اما در پشت‌صحنه آنها بودند که نامزدهای انتخاباتی را با حمایت‌های مالی‌شان به پیش برده و چیدمان نامزدهای انتخاباتی در فضای انتخاباتی واشنگتن را هدایت می‌کردند.
رقابت‌های انتخاباتی در سال 2016 نیز از این قاعده مستثنی نبود. اما یک تفاوت با رقابت‌های پیشین داشت و آن‌هم این بود که دونالد ترامپ نامزد جمهوری‌خواهان خود یکی از همان میلیاردهایی بود که باید علی‌القاعده در پشت‌صحنه می‌ماند و فضای سیاسی آمریکا را هدایت می‌کرد اما تصمیم گرفت به نمایندگی از این قشر این بار به روی صحنه آمده و قدرت پول را به‌صورت علنی به نمایش بگذارد. شلدون ادلسون و برادران که از میلیاردرها بودند کار حمایت از او را در جناح محافظه‌کار بر عهده گرفتند. در جناح دموکرات نیز تام استیر و جورج سوروس و البته مایکل بلومبرگ، میلیاردر معروف نیویورکی، هدایت مالی کمپین‌های انتخاباتی نامزد دموکرات، یعنی هیلاری کلینتون را بر عهده گرفتند.
همه می‌دانستند که عرصه انتخابات ریاست جمهوری عرصه پیشتازی و خودنمایی مولتی میلیاردرها و انتخابات کنگره عرصه پیشتازی مولتی میلیونرهای آمریکایی است که تمایل دارند در عرصه سیاست نیز دستی بر آتش داشته باشند.
بااین‌حال کسی که در این میان در هر دو عرصه وارد عمل شده و توانست تا حد زیادی بازی را به نفع دموکرات‌ها تغییر دهد، مایکل بلومبرگ شهردار نیویورک و صاحب غول رسانه‌ای بلومبرگ بود که با هزینه‌ای هنگفت (حدود 80 میلیون دلار که باعث شد این انتخابات گران‌ترین انتخابات تاریخ آمریکا شود) برای نامزدهای دموکرات در انتخابات کنگره، توانست مجلس نمایندگان را به دست دموکرات‌ها بسپارد.
حالا این بار پس از 3 سال ریاست جمهوری یک تاجر جمهوری‌خواه دوباره عرصه برای ترک‌تازی میلیاردرهای هر دو حزب باز شده است. این بار اما عده‌ای از سرمایه‌داران به فکر افتاده‌اند حالا که قرار است بازیگر اصلی در این عرصه باشند و نتایج انتخابات را در آمریکا رقم بزنند، چرا خودشان پا پیش نگذاشته و وارد عرصه انتخابات ریاست جمهوری نشوند؟ مایکل بلومبرگ، که پیش از این نیز با حفظ منصب شهرداری نیویورک نشان داده بود می‌تواند در عالم سیاست نیز به‌خوبی ظاهر شود، به این نتیجه رسیده است که اگر ترامپ می‌تواند با اتکا به منابع ثروت به‌یک‌باره از تاجری ورشکسته به ساکن کاخ سفید تبدیل شود، پس او نیز حتماً می‌تواند نتیجه خوبی را در انتخابات برای خود رقم بزند. بلومبرگ اما از همان ابتدای شکل‌گیری کمپین‌های انتخاباتی نامزدهای دموکرات وارد عرصه نشده و تابه‌حال در هیچ‌یک از مناظره‌های انتخاباتی نیز حضور نداشته است. می‌توان از هم‌اینک مشاهده کرد که او خود را فراتر از فضای سیاسی و شرایطی می‌داند که مجبور باشد یک سال و نیم مانده به انتخابات ریاست جمهوری برای تبلیغات وارد میدان شود. او همین‌که در میانه راه هم وارد عرصه شود می‌تواند بسیاری از نامزدهای انتخاباتی دموکرات را از سر راه بردارد.
درهرصورت او به‌جای شهروند بودن، سوپر شهروندی است که می‌داند چگونه هر چه می‌خواهد را بخرد و البته در فضای سیاسی فعلی واشنگتن و چنبره زدن ترامپ در کاخ سفید، بسیاری از بر این عقیده‌اند که او رقیب بهتری نسبت به بایدن و یا الیزابت وارن و برنی سندرز برای رویارویی با ترامپ است.
البته به نظر نمی‌رسد بلومبرگ در این راه تنها باشد. میلیاردرهای آمریکای با دوستانی که دارند به راحتی می‌توانند مسیر خود به سمت کاخ سفید را هموار سازند. از بین منابع مالی که صرف انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 شد، منابعی که شرکت‌های زیرمجموعه شرکت ترامپ هزینه کردند، درصد بسیار کمی از هزینه‌های انتخاباتی او را تشکیل می‌داد. در واقع یک سرمایه‌دار بدون اینکه از سرمایه خود برای انتخابات هزینه کند وارد انتخابات می‌شود و با اعتباری که بین سایر سرمایه‌داران و میلیاردرها و شرکت‌های آمریکایی دارد، با پول همان‌ها به کاخ سفید می‌رسد. در انتخابات پیش رو نیز باید در انتظار همین مسئله بود.
در شرایطی که بلومبرگ دو روز پیش اعلام کرده است که وارد رقابت‌های انتخاباتی می‌شود، خبری که بسیار قابل‌تأمل است، کمک‌های مالی بسیار زیادی است که تام استیر سرمایه‌دار دموکرات به کمپین‌های تبلیغاتی برای استیضاح ترامپ پرداخت کرده است. این مسئله به‌خوبی نشان می‌دهد در فضای سیاسی واشنگتن، هیچ کاری بدون هزینه مالی انجام نمی‌شود حتی استیضاح رئیس‌جمهور که حق نمایندگان مردم در مجلس نمایندگان و سنای این کشور است.
اگر تابه‌حال مسئله نقش پول در انتخابات آمریکا به‌عنوان فرضیه‌ای مطرح و در محافل آکادمیک در مورد مضرات این مسئله برای دموکراسی بحث می‌شد، حالا دیگر با حضور بلومبرگ در رقابت‌های انتخاباتی نقش پول و سرمایه‌داران به بحث پررنگ‌تری در فضای افکار عمومی آمریکا تبدیل‌شده و این شائبه را به وجود آورده است که آیا واقعاً معنای اصلی دموکراسی در سیستم سرمایه‌داری همین است؟
