به گزارش ایسنا، محمدعلی آذری درسال 1339 به دنیا آمد. با وجود ضعف بدنی دارای هوش سرشاری بود. پس از طی دوران دبستان و راهنمایی در مدرسه شهید آور برای ادامه تحصیل وارد آموزشگاه فنی و حرفه‌ای شرکت نفت شد.
بعد از دوسال به عنوان کارگر برق به استخدام شرکت نفت درآمد. وی همچون دیگر جوانان به فعالیت‌هایی از قبیل توزیع اعلامیه و نوارهای امام و نوشتن شعار روی دیوار پرداخت و به اعتصابات شرکت نیز شکل می‌داد. در همین موقع به کمک سایرین به ساختن حسینیه طالقانی آغاجاری پرداخت.
بعد از پیروزی انقلاب به فعالیت‌های خود ادامه داد و با آغاز جنگ تحمیلی کار و تحصیل را رها کرد و به جبهه رفت. در عملیات ثامن الائمه شرکت کرد و در این عملیات از ناحیه شکم و دست مجروح و چندین ماه در بیمارستان نمازی شیراز بستری شد. بعد از چند ماه با وجود جانبازی به خدمت سپاه درآمد و به کارش ادامه داد.
بعد از عملیات رمضان به عنوان تخریبچی آغاز به کار کرد و آن چنان در این امور پیشرفت کرد که به فرماندهی تخریب لشکر قدس منصوب شد. یکی از فرماندهان منطقه 8 سپاه می‌گفت:«هرگاه می‌فهمیدیم آذری در خط مقدم است، با خیال راحت به عملیات می‌پرداختیم.» در عملیات «والفجر مقدماتی» بر اثر اصابت ترکش از ناحیه پا مجروح شد ولی به خاطر مسئولیت سنگینی که احساس می‌کرد، حاضر نبود برای معالجه به بیمارستان برود. می‌گفت: «اکنون وقت ندارم ان شاءالله بعداً می‌روم.»
با آغاز مرحله نخست عملیات والفجر چون گذشته با پایی مجروح پیشاپیش سایر برادران به خنثی کردن مین‌ها پرداخت. در حالی که شخصاً حدود 40 متر معبر در میدان مین دشمن باز کرده بود هنگام تماس با بیسیم ترکش به پشت کتف چپش اصابت کرد و از سینه‌اش بیرون آمد. بلافاصله او را به اندیمشک و از آن جا به بیمارستان آیت الله کاشانی اصفهان منتقل کردند و 26 فروردین سال 1362 به شهادت رسید.
