۲۰ دلیل شکرگزاری عاشقان سینما در سال ۲۰۱۹

از آن‌جایی که دیگر چیزی به پایان سال 2019 نمانده و تعطیلات شکرگزاری را هم پشت سر گذاشتیم، وقت خوبی است تا به یاد بیاوریم که طرفداران سینما در تمام دنیا امسال به خاطر چه چیزهایی شکرگزار هستند. با وجود اینکه فروش در گیشه‌ها‌ آن‌قدرها هم خوب نبوده است و مارتین اسکورسیزی و مارول را هیچ‌گاه در کنار هم نخواهیم دید، اما باز هم چیزهای زیادی هستند که می‌توانیم برای آن‌‌ها شکرگزار باشیم. در این متن از 20 دلیلی که باید سال 2019 را به خاطر آن‌ها شکرگزار باشیم، نوشته‌‌‌ایم.

همچنین بخوانید:
بدترین فیلم‌ های 2019 به انتخاب منتقدان سایت ورایتی

فروش بی‌نظیر Parasite

فیلم برنده‌ی نخل طلای بونگ جون هو بهترین نقدهای 2019 را از آن خود کرد و علاوه بر آن در گیشه نیز فروش بی‌نظیری داشت. این فیلم در هفته‌ی اول اکرانش به طور میانگین در هر سالن سینما 125000 دلار فروش داشت که رکورد «لالالند» را که مربوط به سال 2016 می‌شد را شکست. این که این ارقام مربوط به فیلمی خارجی است که در آن هیچ ستاره‌ی آمریکایی به ایفای نقش نپرداخته است، واقعا جالب است. «انگل» از آن زمان 16.4 میلیون دلار در آمریکا و بیش از 97 میلیون دلار در خارج از آمریکا فروش داشته است. این فیلم اولین فیلم بونگ است از که در سرتاسر دنیا به فروشی بیش از 100 میلیون دلار رسیده است. بسیاری انتظار دارند که «انگل» به فروشی بیش از 20 میلیون دلار در آمریکا برسد، که قدمی بسیار بزرگ برای یک فیلم خارجی به حساب می‌آید.

فلورنس پیو ستار‌ه‌ی سینما شد

فلورنس پیو سال‌ها پیش با فیلم «لیدی مکبث» به شهرت رسید، اما در سال 2019 بود که این بازیگر انگلیسی به یکی از ستاره‌های مطرح سینما تبدیل شد. پیو سال را با درام «مبارزه با خانواده‌ام» که نقدهای بسیار قوی‌ای دریافت کرد، شروع کرد. در تابستان پیو با بازی بی‌نظیرش در «میدسامر» به یکی از نمادهای جدید ژانر وحشت شد. پیو ماه بعد سال 2019 را با بازی بی‌نظیرش در «زنان کوچک» گرتا گروینگ به پایان خواهد رساند. این مورد آخر احتمال گرفتن اسکار بهترین نقش مکمل زن را برای پیو بالا می‌برد. از آن‌جایی که او اولین نقش‌آفرینی‌اش در دنیای مارول را اول می 2020 با «عنکبوت سیاه» شروع می‌کند، آینده برای پیو کاملا روشن است.

الیویا کلمن در کمال شگفتی اسکار بهترین بازیگر زن را برد

امسال رقابت بهترین بازیگر زن اسکار قرار بود خیلی سطح پایین بوده و جایزه به گلن کلوز که جایزه‌ی بهترین بازیگر زن را در مراسم گلدن گلوب و انجمن بازیگران فیلم SAG را از آن خود کرده بود، برسد. وقتی که جایزه به الیویا کلمن برای «سوگلی» رسید، خیلی‌ها را شوکه کرد. این جایزه بزرگ‌ترین شگفتی مراسم سال 2019 بود. بازی کلمن در نقش ملکه آن به مذاق خیلی‌ها خوش آمده بود و حتی جایزه‌ی بهترین بازیگر زن را در مراسم فیلم ونیز برده بود. اما هیچ‌کس بیشتر از خود کلمن شوکه نشده بود، که یکی از دوست‌داشتنی‌ترین سخنرانی‌های تاریخ اسکار را داشت. این جایزه یادآوری برای همه‌ی ما بود که اسکار همیشه قابل پیش‌بینی نیست.

Roma نامزد دریافت 10 جایزه‌ی اسکار شد

با اینکه «روما» اسکار بهترین فیلم را به «کتاب سبز» باخت، اما به این معنا نیست که باید اهمیت نامزد شدن این فیلم برای دریافت 10 جایزه‌ی اسکار را دستکم بگیریم. اینکه اسکار یک فیلم خارجی سیاه و سفید را 10 بار نامزد دریافت جایزه کرد، قدمی امیداوارنه‌ است، حتی اگر فیلم در بخش بهترین فیلم سربلند بیرون نیامده باشد. در سال‌های قبل، «روما» احتمالا در بخش فیلم‌های خارجی طبقه‌بندی می‌شد و باید در میان رقبایی بسیار شدیدتر برای نامزدی بهترین فیلم می‌جنگید. با 10 نامزدی دریافت جایزه‌ی اسکار، «روما» در را برای فیلم‌های بیشتری از سینماهای خارجی باز کرد. (که مثال خوب آن «انگل» می‌تواند باشد.)

Clemency در جشنواره‌ی فیلم ساندنس شگفتی آفرید

جشنواره‌ی فیلم ساندنس 2019 برای فیلم‌سازان زن سالی بی‌نظیر بود، چرا که یا فیلم‌هایی با فیلم‌سازان زن و یا فیلم‌هایی که یکی از کارگردانان آن زن بودند،، برنده‌ی هر چهار جایزه‌ی اصلی هیئت داوران که پراهمیت‌ترین جوایز این جشنواره به حساب می‌آیند، شدند. اما کارگردان «رحم» چینونی چاکو رکورد زد: او اولین زن سیاه‌پوستی است که موفق شده است بزرگ‌ترین جایزه‌ی این مراسم را ببرد. چاکو این جایزه را برای فیلم «رحم» برد که علاوه بر کارگردانی، فیلم‌نامه‌ی آن را نیز خودش نوشته بود.

سالی خوب برای فیلم‌های دوم کارگردانان

می‌توانیم سال 2019 را سال خوبی برای دومین اثر کارگردانان جدید هالیوود بدانیم؟ جوردن پیل («ما»)، لولو ونگ The Farewell، گرتا گرویگ «زنان کوچک»، اری استر (میدسامر»)، رابرت ایگرز («فانوس دریایی» و جنیفر کنت («بلبل») همگی این بار با فیلم‌های جدید به سینما برگشتند و قدرت روایت‌گویی و فیلم‌سازی را فراتر از آثار قبلی‌شان بردند. هیچ کدام از این کارگردان‌ها تلاش نکرده بودند چیزی که پیش از این در فیلم اولشان جواب داده بود را دوباره به تصویر بکشند. با تماشای آثار این کارگردانان می‌توان مطمئن شد دهه‌ی آینده‌ی سینمای آمریکا حرف‌های زیادی برای گفتن خواهد داشت.

بازگشت قوی برد پیت

آخرین بازی برد پیت پیش از این مربوط به سال 2017 و بازی او در نقش دیوید میشد «ماشین جنگ» بود. این فیلم که فیلمی جدید و غیر اقتباسی از نت‌فلیکس بود، حرف زیادی برای گفتن نداشت. پیش از «ماشین جنگ»، فیلم سال 2016 پیت «متفقین» و «کنار دریا» 2015 نیز سرنوشت مشابهی داشتند. در نتیجه حضور برد پیت در «روزی روزگاری در هالیوود» کوئنتین تارانتینو و «به سوی ستارگان» جیمز گری در سال 2019 اتفاق بسیار مثبتی بود و به طرفداران سینما در تمام دنیا بار دیگر یادآوری کرد که چرا او یکی از بهترین ستارگان سینما است. هر دوی این فیلم‌ها بهترین نقدهای حرفه‌ی بازیگری پیت را به همراه داشتند و او حالا ممکن است به خاطر «روزی روزگاری در هالیوود» یکی از رقبای اصلی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل باشد.

نت‌فلیکس اکران‌های سینمایی را اولویت داده و سینما پاریس را خرید

نت‌فلیکس با «روما» رسم و رسوم‌های قدیمی را کنار گذاشت، چرا که قبل از اکران آن به طور آنلاین، به مدت سه هفته این فیلم را بر روی پرده برد. نتفلیکس سال 2019 این تجربه را گسترش داده است و به 8 بخت دریافت جایزه‌ی اسکار اکران‌های محدود سینمایی اختصاص داده است، که از میان آن‌ها می‌توان به اکران یک ماهه‌ی «داستان ازدواج» نوآ بامباک و «مرد ایرلندی» مارتین اسکورسیزی اشاره کرد. سایر فیلم‌هایی که در این دسته قرار می‌گیرند می‌توان به «پادشاه»، «رختشوی گاه»، «دولمایت اسم من است»، «کلاوس»، «بدنم را گم کردم»، «آتلانتیک» و «دو پاپ» اشاره کرد. این موضوع که نت‌فلیکس تصمیم دارد اکران‌های سینمایی داشته باشد موضوع دلگرم‌کننده‌ای است. این کمپانی با خریدن سینما پاریس، تنها سینمای‌ یک سالنه‌ی نیویورک را نیز نجات داد.

گردهمایی بزرگان سینما

نت‌فلیکس با پخش «مرد ایرلندی» یک روز قبل از روز شکرگزاری کار بسیار هوشمندانه‌ای کرد، چرا که این فیلم تنها فیلمی است که طرفداران سخت‌گیر سینما را می‌تواند راضی کند. «مرد ایرلندی» اولین و احتمالا تنها باری است که اسکورسیزی، آل‌پاچینو، رابرت دنیرو و جو پشی دور هم جمع می‌شوند. حتی اگر آل‌پاچینو هم در این فیلم حضور نداشت ، فرصت دیدن دوباره‌ی اسکورسیزی و بازیگران «رفقای خوب» و «کازینو»، دنیرو و پشی اتفاق سینمایی مهمی به شمار می‌آمد. اسکورسیزی و دنیرو مجبور شدند به پشی اصرار کنند بازنشستگی را کنار گذاشته و در «مرد ایرلندی» به ایفای نقش بپردازد. «مرد ایرلندی» بزرگ‌ترین هدیه‌ی سینمایی سال 2019 به شمار می‌رود.

نخل طلای تاریخی جشنواره‌ی کن 2019

قبل از اینکه «انگل» فروش فوق‌العاده‌‌ای در آمریکا در گیشه داشته باشد، در جشنواره‌ی کن 2019 اکران شد، و در آن‌جا با بردن بزرگ‌ترین جایزه‌ی این مراسم، نخل طلا، به عنوان اولین فیلم کره‌ی جنوبی که این جایزه را برده است افتخار آفرین شد. بونگ به رسانه‌ها گفت: “من امروز نخل طلای مراسم کن را بردم، اما تنها کارگردان کره‌ای که می‌توانست این جایزه را ببرد نبودم. استعداد‌های کره‌ای دیگری می‌توانستند برنده‌ی این جایزه باشند. حالا فرصتی مناسبی است مردم جهان در مورد سینمای کره بیشتر بدانند.” حالا «انگل» یکی از بخت‌های اصلی نامزدی جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم بین‌المللی است، که می‌تواند این بار نیز به عنوان اولین فیلم کره‌ی جنوبی در این بخش هم تاریخ‌ساز شود.

تک‌برداشته‌ی مارول راجر دیکینز

راجر دیکینز بعد از 23 سال و بعد از 14 بار نامزدی دریافت جایزه‌ی اسکار بالاخره جایزه‌ی بهترین فیلم‌برداری را به خاطر کارش در «بلید رانر 2049» دنیس ویلنوو برد. جالب‌تر اینکه دیکینز می‌تواند دومین اسکارش را دو سال بعد از آن از آن خود کند. صحنه‌های تک‌برداشته‌ی طولانی دیکینز در درام جنگ جهانی اولی «1917» سم مندز، از یک ماه پیش که برای رسانه‌ها به اکران درآمد در هالیوود سر و صدا به پا کرده است. نکته‌ی قابل توجه کار دیکینز (و یا اینکه چرا همه‌ی ما باید امسال به خاطر آن شکرگزار باشیم) این است که چطور هنرش را زنده کرده و وارد فیلم می‌کند. دوربین‌هایی که مدام در حال حرکت هستند برای اولین بار به فیلم‌های دیکینز انرژی غیرقابل پیش‌بینی اضافه کرده‌اند. «1917» دیکینز یک معجزه به حساب می‌آید.

ترکیب‌های موفق زیادی از کارگردانان و بازیگران محبوب‌شان

«مرد ایرلندی» بعد از مدت‌ها مارتین اسکورسیزی و رابرت دنیرو را دور هم جمع کرد، چرا که آخرین همکاری آن‌ها «کازینو» ی سال 1995 بود. اما این زوج تنها دیدار دوباره‌ای نیست که باید به خاطر آن شکرگزار باشیم. نوآ بامباک و آدام درایور برای چهارمین بار با یکدیگر همکاری کرده و این بازیگر یکی از بهترین بازی‌هایش در نقش اصلی «داستان ازدواج» به تصویر کشید. احتمال می‌رود این بازی اولین نامزدی اسکار درایور برای بهترین بازیگر مرد نیز باشد. پدرو آلمودوار در «درد و شکوه» برای هشتمین بار از آنتونیو باندراس بازی گرفت، فیلمی که یکی از بهترین آثار زندگی حرفه‌ای هردوی آن‌ها به شمار می‌رود (باندراس جایزه‌ی بهترین بازیگر مرد جشنواره‌ی کن امسال را از آن خود کرد). بعد از آن هم نوبت به گرتا گروینگ و سورشا رونان است که برای دومین بار بعد از «لیدی‌برد» برای ساخت اقتباس جدیدی از “زنان کوچک” به همکاری پرداختند. این فیلم نیز درست مثل «لیدی‌برد» باید رونان را در رقابت بهترین بازیگر زن قرار دهد.

فروش غیر قابل باور Hustlers

درام کمدی «شیادان» دوست‌داشتنی لورین اسکافاریا در جشنواره‌ی فیلم بین‌المللی تورنتو 2019 توجه‌های زیادی را به خودش جلب کرد و هم‌چننی در گیشه فروش خوبی داشت. این فیلم با فروش ابتدایی 33 میلیون دلار یکی از پرفروش‌های فصل پاییز شد. «شیادان» در نهایت در آمریکا 104 میلیون دلار فروش داشت. این اتفاق برای اس‌تی‌ایکس اینترتینمنت که مسئولیت پخش این فیلم را برعهده داشت بردی حیاتی بود. مهم‌تر از آن این فیلم به کسانی که قدرت فیلم‌هایی با کارگردانان زن و بازیگران اصلی زن را دست‌کم می‌گیرند، درس خوبی داد. اگر جنیفر لوپز هم به خاطر این فیلم نامزد دریافت جایزه‌ی اسکار شود، آیا می‌توان شکرگزار نبود؟

آخرین قطعه جواهر اگنس واردا

دنیا به روش‌‌های عجیبی کار می‌کند. عاشقان سینما در تمام دنیا از مرگ انیس واردا در ماه می (جشنواره‌ی فیلم نیویورک تمام مراسم 2019 خود را به واردا اختصاص داد) به شدت متاثر شدند، اما به طور کاملا اتفاقی این کارگردان یک فیلم دیگر برای ما دارد: Varda by Agnes. این فیلم در مورد زندگی خود واردا است یک ماه پیش از مرگ واردا در جشنواره‌ی فیلم برلین اکران شد و بسیار مورد توجه قرار گرفت. منتقد ارشد ایندی‌وایر دیوید اولریچ در مورد این فیلم نوشته بود: “فیلم ممکن است مثل یکی از سخنرانی‌‌های تد TED Talk به نظر برسد، اما آخرین فیلم اگنس واردا بهترین راه برای شنیدن آخرین حرف‌های این فیلم‌ساز افسانه‌ای است.”

Joker ثابت کرد هنوز سینما تاثیر زیادی در دنیا دارد

چه دوست داشته باشید چه نداشته باشید، «جوکر» کاری کرد که فیلم‌های کمی در سال 2019 توانستند انجام دهند: تمام دنیا از خانه‌هایشان بیرون آمده و به سینما رفتند تا فیلمی در مورد رفتار یک شخصیت که در عین حال یک فیلم کتاب‌های کمیک به شمار می‌رود را نیز تماشا کنند. «جوکر» بیش از یک میلیارد دلار در سراسر دنیا فروش داشت. «جوکر» یکی از فیلم‌هایی است که بدون جلوه‌های تصویری خاص، بدون صحنه‌های اکشن، بدون صحنه‌های مبارزه و بدون هیچ خط داستانی که برای تمام مردم دنیا مشترک باشد، توانست به این فروش دست یافته و طوری تمام علاقه‌مندان به سینما در سراسر دنیا را با هم متحد کند که آرزوی بسیاری از فیلم‌سازان است. وقتی معترضین در هنگ کنگ، شیلی و لبنان از تصویر خواکین فونیکس برای ایستادن در مقابل دولت‌هایشان استفاده کردند، نشان‌دهنده‌ی این است که این فیلم راه خودش را در میان تمام علاقه‌مندان سینما در دنیا باز کرده است.

تولد کانال کرایتریون

از میان خاکستر مرگ فیلم‌استراک، کانال کرایتریون بیرون آمد. این شبکه که به طور رسمی 18 آوریل 2019 کار خودش را شروع کرد، خیلی سریع به بیش از 1600 فیلم در سراسر دنیا دسترسی داشته و دستگاه‌‌های مختلفی از iOS گرفته تا روکو را پشتیبانی می‌کند. اهمیت کانال کرایتریون این است که می‌تواند فیلم‌‌های کلاسیک هالیوودی و فیلم‌های خارجی را در سراسر آمریکا پخش کند. پیتر بکر به عنوان رئیس کرایتریون گفته است: این مخاطبان نیاز به سیستم‌های این‌چنینی دارند. اگر انقدر خوش‌شانس باشید که در نیویورک زندگی کنید می‌توانید به سیستم‌های پخش فیلمی مثل فیلم فروم و متروگراف یا لینکن سنتر دسترسی دارید که می‌توانید با به طور شبانه‌روزی این محیط‌ها را تجربه کنید.. اما اگر در نیویورک زندگی نکنید، ایده‌ی یک سینمای آنلاین که می‌تواند منبع شما برای پیدا کردن این حال و هوا در فضای مجازی باشد.

بازگشت دیدنی رنی زلوگر

اگر 2019 هر چیزی را به ما ثابت کرد، این بود که هیچ وقت رنی زلوگر را دستکم نگیرید. بیشتر طرفداران سینما ابتدا به «جودی» دید خوبی نداشتند. به هر حال سایر کارهای زلوگر مثل «بچه‌ی بریجت جونز» و Same Kind of Different as Me فیلم‌‌هایی کامل فراموش‌شدنی بودند. آیا زلوگر می‌تواند در نقش ستاره‌ی موسیقی و سینما جودی گارلند خوب بازی کند؟ واقعا جواب این سوال شوکه‌کننده بود. از لحظه‌ای که این فیلم در جشنواره‌ی فیلم تلورید اکران شد، زلوگر را به یکی از بخت‌های اصلی اسکار بهترین بازیگر زن امسال تبدیل کرد. رنی زلوگر که پیش از این دو بار برنده‌ی جایزه‌ی اسکار شده است، امسال نیز شانس خوبی برای بردن یک اسکار دیگر دارد.

تنوع بی‌سابقه‌ی مارول

«انتقام‌جویان: پایان بازی» به پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینما (بدون در نظر گرفتن تورم) تبدیل شد و دیزنی اعلام کرد که بیش از 12 فیلم جدید و مجموعه‌ی تلویزیونی مارول در دو سال آینده پخش خواهد کرد. در نتیجه 2019 یادآوری بود تا نشان دهد دنیای سینمایی مارول مثل قبل قدرتمند است. مارول جایی نمی‌رود و به همین دلیل باید شکرگزار باشیم که این استودیو در مورد فیلم‌های سینمایی لااقل وعده‌ی الکی نداده است. «کاپیتان مارول» در ماه مارچ به عنوان اولین فیلم دنیای سینمایی مارول که توسط یک زن کارگردانی شده و یک ابرقهرمان زن شخصیت اصلی آن است بر روی پرده رفت. فیلم بیش از یک میلیارد دلار در سطح دنیا فروش داشت. در کمیک‌ کان امسال، مارول تایید کرد که «کاپیتان مارول» تنها شروع بخشی جدید از دنیای سینمایی مارول است: کیت شورتلند در حال ساخت فیلم «عنکبوت سیاه» است، دستین دنیل کرتون «شنگ‌چی و افسانه‌ی ده حلقه» را می‌سازد، کلوئی ژوئی «اترنالز» را می‌سازد و دیزنی+ نیز سریال‌هایی در مورد ابرقهرمان‌هایی مثل اسکارلت ویچ، خانم مارول و هالک-دخت را پخش خواهد کرد.

برادران سفدی موفق ‌شدند بازی زیبایی از آدام سندلر بگیرند

اگر کار را به برادران سفدی بسپارید آدام سندلر را درون عجیب‌ترین و غیرقابل پیش‌بینی ‌ترین نقشی که فکرش را بکنید جلوی دوربین خواند برد. سندلر در بعضی قسمت‌های «جواهرات تراش‌نخورده» که 13 دسامبر 2019 بر روی پرده می‌رود، بازی در حد «عشق پریشان» که یکی از بهترین فیلم‌های اوست ارائه کرده است. این بازیگر تا همین جای کار هم در مراسم گاتهام و ایندی اسپریت نامزد دریافت جایزه شده است و طرفداران خودش را در این صنعت دارد و رسانه‌‌ها نیز علاقه‌ی زیادی به برد او دارند، که همگی می‌توانند به نامزدی جایزه‌ی اسکار منجر شوند. با توجه به اینکه فیلم «راز جنایت» او که نقدهای زیادی را دریافت کرد در تابستان پخش شد، طرفداران سینما باید خوشحال باشند که «جواهرات تراش نخورده» در امسال پخش شده و یاد و خاطره‌ی این فیلم را پاک می‌کند.

فروش عجیب The Peanut Butter Falcon

در روزهایی که پخش فیلم‌های مستقل از همیشه غیرقابل انتظارتر شده است، طرفداران سینما باید از موفقیت شگفت‌آور «شاهین کره‌ بادام زمینی» خوشحال باشند. این درام الهام‌بخش از تایلر نیلسون و مایکل شوارتز آگوست امسال پخش شد و به طرز چشمگیری حدود 20.4 میلیون دلار فروش داشت، که حتی فروشی بیشتر از برخی فیلم‌‌هایی است که در فستیوال‌های مختلف مورد توجه قرار گرفته بوند بودند مثل «وداع» (19 میلیون دلار) داشته باشد. با اینکه بازیگران این فیلم مثل شایا لباف و داکوتا جانسون شناخته‌شده هستند اما ستاره‌هایی نیستند که معمولا در گیشه فروش خوبی داشته باشند. پس چرا باید به خاطر موفقیت «کره‌ی بادام زمینی» خوشحال باشیم؟ چرا که ثابت می‌کند هنوز هم افراد به خاطر توصیه‌های همدیگر و صرفا کشف فیلمی جدید به سینما می‌روند.
این مطلب برگرفته از نوشته‌ی زک شارف در سایت www.indiewire.com است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.