اوراق بدهی شفافیت بودجه را بیشتر کرد

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از مهر، احسان خاندوزی امروز در نشست بررسی لایحه بودجه سال 99 کل کشور در جمع دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی گفت: تا پیش از سال 94 به دلیل اینکه دولت میزان بدهی های خود را در قالب اوراق با بخش خصوصی و پیمانکاران تسویه نمی کرد، رقم دقیق بدهی ها مشخص نبود اما از سال 94 دولت میزان بدهی های خود را برای انتشار اوراق اسناد خزانه در لایحه بودجه درج می کند که این خود یک گام در راستای شفافیت است.

این اقتصاددان افزود: یکی از فواید اوراق سازی بدهی های دولت آن است که بدهی های دستگاه های دولتی را شفاف می کند و دولت را به ناچار به سمتی می برد که انضباط داشته باشد، چرا که برگه ای به دست اقشار مختلف داده است که در سررسید مشخص باید تسویه شود.

وی تصریح کرد: چنانچه دولت در سررسید مشخص نتواند بدهی خود را بپردازد، نه تنها مشمول پرداخت سود خواهد بود، بلکه اعتماد عمومی را نیز سلب خواهد کرد، پس ناچار است حتی با استقراض جدید نیز بدهی خود را بپردازد.

خاندوزی بیان کرد: سال گذشته 40 هزار میلیارد تومان اصل اوراق و 10 هزار میلیارد تومان سود آن بود که امسال به 80 هزار میلیارد تومان افزایش یافته که در سال 99 سررسید می شود.

این کارشناس مسائل اقتصادی ادامه داد: صندوق های بازنشستگی اگر چه محلی برای منضبط کردن و استقلال دخل و خرج سازمان بازنشستگی است اما متأسفانه طی سال های اخیر با چالش های جدی مواجه بوده و به یک بحران تبدیل شده است، چرا که دولت اگر چه خود به آنها بدهکار بوده اما مسئله فقط بدهی دولت نیست، بلکه باید برنامه دیگری برای اصلاح این صندوق ها تدارک دیده شود تا چنین مشکلاتی بروز نکند.

وی در پاسخ به این سؤال که آیا عدالت در بودجه سال 99 کل کشور دیده شده است، خاطرنشان کرد: از مدخل ها و ورودی های متفاوتی می توان به موضوع بودجه 99 نگاه کرد، اینکه چقدر کشور دچار کسری بوده و هزینه های اداره آن چقدر است و باید از چه طریقی جبران شود، سؤال هایی است که در رایج ترین نگاه ها به بودجه دیده می شود.

خاندوزی گفت: نکته حائز اهمیت دیگر آن است که عدالت توزیع منابع نیز باید وجود داشته باشد که در مورد گروه های هدف دریافت کننده این منابع نیز بحث های متعددی وجود دارد. به این معنا که افرادی که ذی حق و شایسته دریافت یارانه هستند، هنوز به صورت دقیق شناسایی نشده و دولت نتوانسته مکانیزمی برای این موضوع طراحی نماید اما منطق اصلی آن است که گروه های با درآمد بالا یارانه دریافت نکنند.

خاندوزی با طرح این سؤال که آیا پرداخت های مستقیم بهترین روش حمایت است، ادامه داد: هیچ گونه گزارش مستندی در مورد تجربه های دنیا و ایران در پرداخت یارانه ها به صورت اثرگذار وجود ندارد و تنها در یک مقطع زمانی پس از انقلاب که حتی به مردم پول مستقیم نیز داده نمی شد اما حاشیه نشینی جمع شده، نهضت سوادآموزی راه اندازی شد و بسیاری از زیرساخت ها گسترش یافتند، پس آن مقطع نشان داد در صورت عدم توزیع یارانه و پرداخت نقدی هم می توان خدمات اثرگذاری به قشرهای مختلف مردم به خصوص در سطوح پایین درآمدی ارائه داد.

وی گفت: به هر حال ما از شیوه پرداخت کنونی نقدی در قالب یارانه های مختلف از جمله یارانه بنزین رضایت نداریم.