به گزارش ایسنا، ارتش جمهوری اسلامی ایران قرار است مراسم گرامیداشت و تجلیل از خانواده‌های شهدای ادیان توحیدی را همزمان با آغاز سال نو میلادی برگزار کند. به همین مناسبت مروری بر زندگی نخستین ارمنی شهید در جنگ تحمیلی داریم.
زوریک مرادیان نخستین شهید ارمنی است که در جبهه‌های جنگ به شهادت رسید. او در سال 1960 در تهران به دنیا آمد. زوریک، یک ارمنی اصیل اراکی بود و بستگان نزدیکش در شهر اراک ساکن بودند.
تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در مدرسه «ساهاکیان» و متوسطه را در دبیرستان «کوشش مریم» گذراند. او شیفته ورزش بود و فوتبال بازی می‌کرد.
پس از آن‌که در آزمون ورود به دانشگاه شرکت کرده و پذیرفته نشد، برای جلوگیری از هدر رفتن وقت و برای انجام وظیفه شهروندی خود در قبال میهنش ایران که در جنگی تحمیلی قرار داشت به خدمت سربازی رفت و از آنجا به پادگان واقع در منطقه جنگی پیرانشهر اعزام شد و با وظیفه شناسی و از خودگذشتگی خود محبوبیتی به دست آورد.
شهادت زوریک مرادیان در 14 اکتبر 1980(22 مهر 1359) هنگامی که در سنگر قرار داشت و آماده برای شلیک خمپاره بود روی داد. پادگانشان هدف بمباران‌های پیوسته هواپیماهای دشمن قرار گرفت و یکی از بمب‌ها در سنگر زوریک منفجر شد و او به شهادت رسید.
زوریک نخستین شهید ارامنه در جنگ بود، از این رو، تمام ارامنه ایران از شهادت او به طور غیرمنتظره‌ای یکه خوردند و موجی از درد و اندوهی عمیق پدید آورد. پس از شهادت او جمعی از دوستانش تیم فوتبالی به نام «شهید زوریک مرادیان» تشکیل دادند.این تیم در بازی‌های سراسری ارامنه که توسط باشگاه فرهنگی و ورزشی «آرارات» هر ساله برگزار می‌شود و دیگر مسابقات ورزشی، شرکت می‌کند.
پدرش، آقای «واهان»، راننده ی کامیون است و مادرش، خانم «کاتارینه»، خانه داری می‌کند.
پیکر شهید زوریک با حضور مردم در جایگاه ویژه شهیدان آرامگاه ارامنه «نور بوراستان» تهران به خاک سپرده شد. گفتنی است مدتی پس از شهادت زوریک، پدر و مادر او نامه‌ای از زوریک که از پادگان به نشانی آنان فرستاده بود دریافت کردند.
او در این نامه از اوضاع و احوال خود در پادگان نوشته بود و از والدینش خواسته بود که چونان شهروندانی وظیفه شناس و آگاه از خطرات و تهدیدات دشمن بر ضد میهن، همواره وضعیت جنگی حاکم بر کشور، بخصوص مقررات خاموشی شبانه را رعایت کنند و به هواپیماهای بمب افکن دشمن فرصت جهت‌یابی ندهند.
از طرفی چون بستگان نزدیک زوریک در شهر اراک ساکن بودند، در کلیسای «مسروپ مقدس» آن شهر نیز مجلس ترحیمی توسط هیأت کلیسا و مدرسه آن شهر وابسته به خلیفه‌گری ارامنه تهران به مناسبت شهادت این فرد دوست داشتنی برگزار شد.
آقای واهان مرادیان از آن پس به یادبود فرزند شهید خود، زوریک، فعالیت‌های گسترده‌ای در ساخت و ساز و سرو سامان دادن جایگاه ویژه شهیدان آرامگاه «نور بوراستان» تهران انجام داد.
