
غلامحسین لطفی بازیگر توانا و پیشکسوت سینما و تلویزیون است. یکی از نقشهای به یاد ماندنی و خوب آقای لطفی، با حضورش در سریال خانه به دوش به کارگردانی رضا عطاران رقم خورد که در نقش اصلان و در کنار حمید لولایی، مریم امیر جلالی و ... ایفای نقش کرد. حضور آقای لطفی در برنامه "چهل تیکه " و گله و شکایتش از بی محبتی مردم حواشی زیادی را در فضای مجازی به دنبال داشت. در ادامه با بیوگرافی و فعالیتهای این هنرمند توانا و حواشی زندگی ایشان آشنا خواهید شد.
بیوگرافی غلامحسین لطفی
غلامحسین لطفی متولد 20 آبان 1328 در قزوین، بازیگر سینما و تلویزیون است. وی مدرک کارشناسی ارشد بازیگری و کارگردانی از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و دکتری افتخاری تئاتر دارد. آقای لطفی علاوه بر بازیگری دستی هم در نویسندگی و کارگردانی دارد.
ازدواج و خانواده
آقای لطفی تا کنون ازدواج نکرده و مجرد است. او میگوید:" با حقوقی که از وزارت ارشاد میگیرم زندگی ام را میگذرانم، من تنها هستم، اما به همکارانم فکر میکنم که همسر و فرزند دارند و بیکاری زندگی آنها را با مشکلات زیادی روبرو کرده است. ارتباطم با همه قطع شده است. خیلی وقت است که فعالیت هنری ندارم و متاسفانه کسی از من سراغی نمیگیرد، ارتباطم با همه قطع شده و در حال حاضر در قزوین زندگی میکنم. " وی پدر و مادرش را سالها پیش از دست داده است.
شروع فعالیت
آقای لطفی اولین بار در سال 1350 وقتی 22 سال سن داشت با سریال دلیران تنگستان وارد تلویزیون شد و فعالیت سینمایی اش را با فیلم صبح خاکستر به کارگردانی تقی مختار در سال 1356 آغاز کرد. پس از آن در بیش از دهها فیلم سینمایی و تلویزیونی حضور پیدا کرد و با بازیهای خوب تلویزیونی اش در ذهن همه جاودانه شد.
نویسندگی و کارگردانی
در سال 1357 در سن 29 سالگی نویسندگی و کارگردانی فیلم سرخپوستها را با بازی اصغر همت، پرویز فنی زاده و مرحوم کیومرث ملک مطیعی بر عهده گرفت. پس از انقلاب در سال 1364 فصل اول و دوم سریال آئینه را کارگردانی کرد.

فعالیت بعد از انقلاب
در سال 1360 سه سال پس از انقلاب در فیلم رسول پسر ابوالقاسم به کارگردانی داریوش فرهنگ بازی کرد و یک سال پس از آن توانست با گذراندن واحدهای باقی مانده مدرک فوق لیسانس خود را بگیرد.
آقای لطفی از فیلم سرخپوستها میگوید
((در سالهای دانشجویی دوست داشتم بازیگر بشوم. به خیابان ارباب جمشید رفت و آمد پیدا کردم و کمکم تماشای عشق فیلمهایی که از شهرستان به تهران میآمدند و در میان سیاهیلشکرها برای خودشان جایی باز میکردند یکی از اصلیترین روزمرگیهایم شد. ماندگار شدم. بینشان ماندم و زندگی کردم و یادداشت برداشتم. دیگر چهرههای اصلیشان هم من را کاملاً میشناختند. کریم 41، حسن دکتر یا چیچو. سهچهار بار با سیاهیلشکرها سر صحنه هم رفتم. مینیبوس میآمد و همهشان تا جایی که میتوانستند خودشان را جا میدادند و به کافهها یا محل فیلمبرداری میرفتند. آنهایی که باقی میماندند برای هم خاطره تعریف میکردند و از شبهای قبلی میگفتند.))
گله و ناراحتی آقای لطفی در برنامه چهل تیکه
غلامحسین لطفی که مدتی از تلویزیون و سینما دور شده بود، در برنامه چهل تیکه شبکه نسیم حضور پیدا کرد که در پایان این برنامه به خاطر حضورش با عصا بغضش ترکید و گفت:" چرا من باید با عصا اینجا نشسته باشم و خجالت بکشم؟ دوست ندارم مردم من را اینطور ببینند. چون از من یک خاطره دیگری دارند و این بد است که من را با عصا ببیند. " او خاطر نشان کرد که "من هیچیام نشده است، اما همه فکر میکنند من نیستم و نابود شدهام. " وی علاوه بر خودش از فراموشی و بی مهری نسبت به دیگر بازیگران اشاره کرد و گفت: " برای مثال، رضا بابک، بازیگر بزرگی است و مثل او کم داریم، چرا باید او در خانه بنشیند. فوقلیسانس هنرهای زیبا دارد و درس تئاتر را خوانده است. چرا کسی به او زنگ نمیزند سراغش نمیرود. مثل رضا بابک زیاد داریم. "
علت کم کاری و بیماری
آقای لطفی به خاطر حادثهای که در سریال بایرام به کارگردانی مسعود نوابی، نویسندگی علی خودسیانی و تهیهکنندگی محمد صالحیان برایش رخ داد هر دو پایش شکست و از کمر دچار آسیب شد. او پس از گذشت چند سال از این حادثه هنوز گرفتار است و با عصا راه میرود.
فعالیتهای غلامحسین لطفی
کارهای سینمایی
- 1395 - خفگی (فریدون جیرانی)
- 1392 - معراجیها (مسعود ده نمکی)
- 1392 - زنان ونوسی، مردان مریخی (کاظم راست گفتار)
- 1388 - بعد از ظهر سگی (مصطفی کیایی)
- 1386 - تسویه حساب (تهمینه میلانی)
- 1384 - قتل آنلاین (مسعود آب پرور)
- 1383 - عروس فراری (بهرام کاظمی)
- 1383 - من بن لادن نیستم (احمد طالبی نژاد)
- 1379 - شیفته (محمدعلی سجادی)
- 1377 - بازیگر (محمدعلی سجادی)
- 1375 - شب روباه (همایون اسعدیان)
- 1375 - هتل کارتن (سیروس الوند)
- 1374 - مرد آفتابی (همایون اسعدیان)
- 1373 - بوی خوش زندگی (ابوالحسن داودی)
- 1373 - در کمال خونسردی (سیامک شایقی)
- 1373 - دیوانه وار (کامران قدکچیان)
- 1373 - سمفونی تهران (کامران قدکچیان)
- 1372 - هبوط (احمدرضا معتمدی)
- 1372 - نیش (همایون اسعدیان)
- 1371 - اتل متل توتوله (محمد جعفری هرندی)
- 1370 - سیرک بزرگ (اکبر خواجویی)
- 1370 - جیببرها به بهشت نمیروند (ابوالحسن داودی)
- 1369 - پرده آخر (واروژ کریممسیحی)
- 1369 - علی و غول جنگل (بیژن بیرنگ، مسعود رسام)
- 1367 - سرب (مسعود کیمیایی)
- 1360 - جاده (محمدعلی سجادی)
- 1360 - رسول پسر ابوالقاسم (داریوش فرهنگ)
- 1358 - جنگ اطهر (محمدعلی نجفی)
- 1357 - سرخپوستها (غلامحسین لطفی)
- 1356 - صبح خاکستر (تقی مختار)
شبکه نمایش خانگی
- 1394-آشوب (کاظم راست گفتار)
کارهای تلویزیونی
- 1393 - ما فرشته نیستیم (فلورا سام)
- 1393 - معراجیها (مسعود ده نمکی)
- 1392 - پژمان (سروش صحت)
- 1392 - بچههای نسبتاً بد (سیروس مقدم)
- 1390 - پنجره (قدرتالله صلح میرزایی)
- 1389 - ساختمان پزشکان (سروش صحت) حضور افتخاری
- 1387 - دیدار (سید جواد هاشمی)
- 1385 - بایرام (مسعود نوابی)
- 1383 - پول کثیف (جواد افشار)
- 1383 - خانه به دوش (رضا عطاران)
- 1383 - غریبانه (قاسم جعفری)
- 1382 - رؤیای ناتمام (جواد اردکانی)
- 1380 - دردسرهای طلایی (شاپور قریب)
- 1379 - نود شب (مهران مدیری)
- 1378 - دلبر آهنی (مهدی صباغزاده)
- 1378 - شب روباه (همایون اسعدیان)
- 1377 - ماجراهای خانواده تمدن (غلامعباس قنبری)
- 1375 - ضیافت (حسین فرخی)
- 1375 - سیاه، سفید، خاکستری (سیامک شایقی)
- 1375 - برگ سبز (علی شوقیان)
- 1375 - به رنگ صدف (عباس رنجبر)
- 1370 - این خانه دور است (بیژن بیرنگ، مسعود رسام)
- 1369 - مش خیرالله صندوقچه اسرار (حسین فردرو)
- 1369 - آذرستان (امیرهوشنگ دانایی)
- 1368 - هزاران برگ و هزار رنگ (حسین فردرو)
- 1367 - هشدارهای پلیس (محسن شاهمحمدی)
- 1366 - درخت دوستی (سعید خاکسار)
- 1363 - پیدایش صهیونیسم (ناصر یوسفینژاد)
- 1363 - امیر کبیر (سعید نیکپور)
- 1361 - محله برو بیا (داریوش مودبیان)
- 1361 - شاهشکار (سعید نیکپور)
- 1356 - مستنطق (شاپور قریب)
- 1352 - دلیران تنگستان (همایون شهنواز)
کارگردانی
- 1374 - پاکباخته
- 1364 - آئینه
- 1357 - سرخپوستها
نویسندگی
- 1382 - ماهی طلایی من (جلال نعیمی)

سخن آخر
در این مقاله بیوگرافی غلامحسین لطفی را مطالعه کردید. خوب است بدانید که در سال 1394 آقای لطفی جزو 18 هنرمندی بود که نشان درجه 1 هنری معادل دکترا از وزارت ارشاد اسلامی گرفت.