به گزارش ایسنا، تراکتور فصل را با مصطفی دنیزلی و جذب ستاره‌هایی چون رضا اسدی، محمدرضا خانزاده و رشید مظاهری آغاز کرد و کوین فورچونه، گران‌ترین بازیکن تاریخ لیگ ایران و ویلیام میمبلا پرویی بازیکنان خارجی بودند که به این تیم اضافه شدند. اوضاع برای سرمربی ترک‌تبار خوب پیشرفت تا هفته هفتم، تراکتور بدون باخت و هم‌امتیاز با سپاهان و تنها به دلیل تفاضل گل کمتر در رده دوم قرار داشت و به عنوان یکی از گزینه‌های قهرمانی نام خود را مطرح کرد.
اما بعد از هفته دوم، لیگ نوزدهم آن رویش را به سرخ‌های تبریزی نشان داد و 3 شکست و یک مساوی باعث شده تا دنیزلی و تراکتور خداحافظی تلخی را با هم داشته باشند تا نمره منفی دیگری در کارنامه سرمربی پیشین پرسپولیس، پاس و تراکتور ثبت شود. نتایج نامناسب تراکتور این تیم را تا رده پنجم پایین کشاند و بعد از باخت تیم بدون مربی به ماشین سازی، تراکتوری‌ها تا رده هشتم سقوط کردند.
ساکت الهامی که در ابتدای فصل و با مخالفت دنیزلی از تیم کنار گذاشته شده بود، دوباره به تیم برگشت و نقش سوپرمن تبریزی‌ها را بازی کرد. مربی موقت تراکتور در 4 بازی بعدی برابر تیم‌هایی چون نفت مسجدسلیمان بدون باخت، فولاد و شهرخودرو به برتری رسید تا تراکتور دوباره آماده بازگشت به روزهای خوش باشد. سناریو نیم‌فصل نخست تبریزی‌ها، درست همانند سال قبل است که یک مربی خارجی از رده خارج شده تیم را به شرایط بحرانی رساند و سپس یک مربی موقت ایرانی، تراکتور را به روزهای خوشش بگرداند.
تنها تفاوت این 2 فصل تراکتوری‌ها، تصمیم احساسی مالک متمول باشگاه برای آوردن مربی خارجی و اطمینان نداشتن به مربی ایرانی بود. فصل گذشته زنوزی به راحتی از محمد تقوی گذشت و سپردن تیم به لیکنز تاریخ گذشته، باعث از دست رفتن سهمیه برای تبریزی‌ها شد. تصمیم آن زمان نوزی نه تنها باعث از دست رفتن سهمیه بلکه هزینه زیادی را هم برای این مالک به همراه داشت.
تغییر روش این فصل مالک تراکتوری‌ها و ابقا ساکت الهامی تا پایان فصل می‌تواند انگیزه این مربی ایرانی را بالا ببرد تا شاید بتواند سرخ‌های تبریزی را بعد از سال‌ها دوباره به لیگ قهرمانان آسیا برگرداند. البته این تنها اتفاقات عجیب تراکتور نبود و تراکتور خیلی زود قید خرید گران‌قیمت خود را هم زد. سوگیتا خواهان بازگشت به کشور خود شده و این بازیکن ژاپنی با وجود کیفیت خوبی که از خود نشان داده بود، قرار است جمع تبریزی‌ها را ترک کند تا احتمالا شاهد خارجی‌های جدیدی در این تیم باشیم.
باید دید این تحولات عجیب تراکتور، می‌تواند راه را برای آن‌ها هموار کند و تا یادگار امام دوباره صحنه نمایش آسیایی پرشورهای ایران باشد یا خیر.
