بنزن و آروماتیک بنزین توزیعی کمی بیشتر از حد استاندارد است

وی افزود: خوشبختانه گوگرد موجود در نفت گاز در بیشتر جایگاه‌ها نسبت به ابتدای امسال وضعیت بهتری داشت و بیشتر نمونه‌ها در حد استاندارد PPM 50 بود. در برخی دیگر از نمونه‌ها نیز محتوای گوگرد در حد 100 PPM  بود اما باید این نکته را در نظر داشته باشیم که سال‌های گذشته گوگرد موجود در سوخت گازوئیل حدود 600 تا 700 و حتی تا 1000 PPM بود و این نشان می‌دهد که سوخت گازوئیل به استاندارد نزدیکتر شده است.

به گفته سرپرست دفتر پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط زیست در برخی از نمونه‌ها میزان گوگرد نفت گاز زیر 50 PPM و در برخی نمونه‌ها به طور تصادفی حدود 250 PPM بود همچنین محتوای گوگرد در سوخت بنزین نیز طی پاییز نوساناتی داشته و به‌صورت یکنواخت نبوده است. در برخی جایگاه‌ها محتوای گوگرد بنزین زیر 50 PPM و در برخی دیگر حدود 80 PPM گزارش شده است البته میزان گوگرد بنزین طی پاییز امسال نیز به نسبت وضعیت بهتری نسبت به ابتدای سال داشت.

سماعی در ادامه ضمن اشاره به اینکه در برخی نمونه‌برداری‌ها مشاهده است که میزان بنزن و ترکیبات آروماتیک بنزین مقداری از حدود استاندار فراتر رفته است، تصریح کرد: استاندارد بنزن یک درصد و میزان استاندارد ترکیبات آروماتیک 35 درصد است اما در برخی نمونه‌ها از جمله نمونه‌های استان البرز مشاهده شد که میزان بنزن مقداری بیش از حد استاندارد و در حد 1.2 و 1.4 بود.

سرپرست دفتر پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط زیست افزود: میزان ترکیبات آروماتیک نیز در برخی نمونه‌های بنزین تهران اندکی فراتر از حد استاندارد بود.

وی در پایان تاکید کرد: دفتر پایش سازمان حفاظت محیط زیست میزان گوگرد در نفت گاز و میزان بنزن، ترکیبات آروماتیک و گوگرد در بنزین را اندازه‌گیری می‌کند. سایر شاخص‌هایی که در ارتباط با سوخت یورو 4 هستند از جمله عدد اکتان را سازمان ملی استاندار اندازه‌گیری می‌کند.

پیش از این طی بهار و تابستان امسال در تهران و سایر کلان شهرهای کشور میزان گوگرد موجود در سوخت بنزین بسیار فراتر از حد مجاز رفته بود و گوگرد موجود در گازوییل نیز تا حدی فراتر از حد مجاز بود. اما بر اساس اندازه‌گیری‌های شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در همین بازه زمانی میزان بنزن سوخت بنزین در حد مجاز و حتی پایین‌تر از عدد استاندارد قرار داشت.

ترکیبات آروماتیک بنزین نیز هیدروکربن‌هایی مانند پارافین‌ها (آلکان‌ها)، نفتن‌ها(سیکلوآلکان‌ها) و اولفین‌ها(آلکن‌ها) هستند.