بازی در زمین چشم‌بادامی‌ها

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، چین دومین اقتصاد بزرگ جهان و از مهم‌ترین کشورهای صنعت اسباب‌بازی دنیاست. اقتصاد این کشور پس از اتحادیه اروپا و آمریکا در مقام سوم جهان قرار گرفته و اگر این رشد ادامه یابد، از نظر اقتصادی، از آمریکا - بزرگ‌ترین اقتصاد جهان- عبور خواهد کرد.

ویژگی محصول صادراتی 

صنایع اصلی چین بسیار گسترده و شامل محصولات آهن و استیل، زغال سنگ، ماشین‌آلات، نفت و پتروشیمی، اسباب‌بازی، کفش و لوازم الکترونیکی است. صادرات عمده چین نیز ماشین‌آلات، پوشاک، کفش، اسباب‌بازی، سوخت معدنی، مواد شیمیایی است. بنابر اعلام گمرک این کشور، صادرات اسباب‌بازی و وسایل ورزشی چین به ایران در سال2016 که نخستین سال اجرای توافق هسته‌ای بوده با افزایش حدود 14‌برابری نسبت به سال قبل از آن به 141میلیون دلار رسیده بود. اما هفته اول دی‌ماه بود که محمد نهاوندیان- معاون اقتصادی رئیس‌جمهور- در افتتاحیه پنجمین جشنواره ملی اسباب‌بازی به ضرورت حمایت جدی از صنعت اسباب‌بازی اشاره کرد و گفت که توجه به این صنعت راه مناسبی برای مقابله با تحریم‌هاست. او گفت در سالی که گذشت چین رکورد فروش 3میلیارد دلاری در ‌ماه را در حوزه اسباب‌بازی زده است و در شرایط کنونی درآمد حاصل از صادرات اسباب بازی در چین بیشتر از صادرات نفت در کشور ماست؛ بنابراین لازم است از حوزه اسباب‌بازی حمایت شود. شهر شانتو، تنها یکی از شهرهای پیشرفته در ساحل شرقی استان گواندونگ چین سالانه 400‌میلیون دلار اسباب‌بازی صادر می‌کند.

کشورهای خریدار

چین با داشتن نیروی کار ارزان و ارز کنترل شده و نرخ برابری آن با سایر ارزها، بزرگ‌ترین تولیدکننده اسباب‌بازی در جهان از حیث کمیت است و بخش اعظم آن روانه بازارهای اروپا و آمریکای شمالی می‌شود. درست است که در بین 10شرکت برتر اسباب‌بازی‌ساز دنیا حتی نام یک شرکت چینی به چشم نمی‌خورد، اما بخش بزرگی از صادرات این کشور از این صنعت رونق گرفته است. چینی‌ها تولیدکننده اسباب‌بازی‌های ارزان و بی‌کیفیت هستند.

وضعیت اقتصادی 

درست است که اقتصاد چین در سال‌جاری روند نزولی تندتری را پیش گرفته و از سرعت رشد اقتصادی آن کاسته شده، اما برنامه توسعه چین این است که تا سال2020، نسبت ارزش افزوده صنایع خدماتی در ارزش کل تولیدات داخلی از یک سوم به بیش از 50درصد ارتقا پیدا کند. تأثیر پیشرفت اقتصادی چین در کاهش آمار جهانی فقر تأثیر بسزایی داشته، به این دلیل که جمعیت این کشور حدود 18درصد از جمعیت کل جهان را در خود جای داده است و تأثیر قابل توجهی در عملکرد اقتصادی جهان دارد. مقصد اصلی این کشور در تجارت ایالات متحده با سهم 17درصد، اتحادیه اروپا 15.9درصد، هنگ‌کنگ 15.5درصد، ژاپن 6.4درصد و جمهوری کره 4.3درصد است.

مقایسه با درآمد نفت ایران 

با این حال بخش بزرگی از صنعت چین به وسیله همین وسایل بازی می‌چرخد و این رقم تا جایی بالا می‌رود که با درآمدهای نفتی ما نه‌تنها برابری می‌کند که گوی سبقت را از آن می‌رباید. مثلا درآمد نفتی ایران در سال97 بیش از 101هزار میلیارد تومان معادل 28.8 میلیارد دلار بود که با احتساب رقم 3میلیارد دلار در ‌ماه این صنعت برای چین بسیار پیش‌تر از نفت برای ایران است. اسباب‌بازی به تنهایی 36میلیارد دلار سالانه برای چین درآمد دارد. البته با احتساب سرانه این کالا باید گفت که سرانه هر شهروند چینی از محل صادرات اسباب‌بازی که 36میلیارد دلار بوده و با تقسیم این رقم به جمعیت کشور، به عدد 25دلار می‌رسیم. محاسبات تخمینی سرانه درآمد نفتی ایران حدود 28.8 میلیارد دلار برآورد شده که با درنظر گرفتن 80میلیون جمعیت ایران، به رقم 360دلار می‌رسیم. به‌عبارتی سرانه هر چینی از محل صادرات اسباب‌بازی نه‌تنها بیشتر از سرانه هر ایرانی از محل فروش نفت نیست که تنها 7درصد آن است.