آنچه باید درمورد پروتز پستان بدانید

هفته نامه سلامت - سمیه مقصودعلی: یکی از موضوعات رایجی که در بحث جراحی‌های زیبایی مطرح است، جراحی پروتز پستان است. با دکتر محمد ‌هادی‌زاده به‌طور کامل در مورد این موضوع گفت‌وگو کرده و سوالات شما خوانندگان عزیز را از ایشان پرسیده‌ایم.

 

عدم تناسب اندازه پستان با اندام‌های دیگر، یکی از اصلی‌ترین دلایل مراجعه خانم‌ها برای جراحی پروتز پستان است. در این گروه از داوطلبان یا اندازه پستان به‌دلیل رشد نکردن در دوران بلوغ کوچک‌تر از حد معمول است یا حجم پستان به دنبال شیردهی و رژیم‌های لاغری تحلیل رفته است. در مواردی که اندازه پستان خیلی کوچک نیست، اما باز هم باعث عدم تناسب اندام در فرد شده، برای زیبایی بیشتر انجام جراحی پروتز پستان، توصیه می‌شود. یکی دیگر از موارد انجام جراحی پروتز پستان، ساخت پستان، در مواردی است که فرد دچار نقص مادرزادی در یک پستان است یا به‌دلیل سرطان پستان، این عضو به‌طور کامل تخلیه شده است.

از 20 سالگی به بعد، در صورت تایید سلامت، انجام جراحی پروتز پستان، مانعی ندارد.

 

 

معمولا 3 تا 7 روز با توجه به میزان تحمل درد در فرد، در برخی موارد تا 2 هفته پس از جراحی، درد ادامه دارد زیرا با حرکت دست، عضله پکتورال تحریک می‌شود و درد بروز می‌کند اما پس از 1 ماه حتی با لمس یا فشار روی پروتز، امکان درد وجود ندارد.

پروتز پستان، هیچ‌گونه ممنوعیتی برای بارداری یا شیردهی ایجاد نمی‌کند. درواقع پروتز پستان زیر عضله قرار می‌گیرد و ارتباطی با غدد شیردهی ندارد. البته اینکه اندازه پستان پس از شیردهی تا چه حد تغییر کند و بزرگ‌تر شود و پس از پایان دوره شیردهی به همان شکل اولیه برگردد، به میزان بزرگ شدن و مدت دوره شیردهی و میزان تحلیل بستگی دارد و این گونه نخواهد بود که از هر نوع پروتز که استفاده کرده‌ایم پستان به همان شکل اولیه قبل از شیردهی بازگردد.

نه، پروتز پستان را در 3 محل می‌توان گذاشت که براساس سن متفاوت است:

1. زیر عضله سینه‌ای (عضله پکتورالیس)

2. روی عضله سینه‌ای

3. زیر فاشیا

در بانوان جوان که نسج پستان ندارند، بیشتر پروتز را زیر عضله قرار می‌دهیم.

در بانوانی که نسج پستان دارند و قرار است افتادگی پستان بدون جراحی لیفت پستان برطرف شود و همچنین نخواهیم اندازه پستان خیلی زیاد شود پروتز را روی عضله یا زیر فاشیای عضله قرار می‌دهیم.

به‌طور کلی از نظر شکل، پروتز‌ها دو نوع هستند؛ پروتز‌های گرد، پروتز‌های اشکی‌شکل یا آناتومیکال.

از پروتز‌های آناتومیکال بیشتر در افراد سن بالا استفاده می‌شود تا فرم طبیعی پستان حفظ ‌شود اما از پروتزهای گرد برای خانم‌های جوان‌تر استفاده می‌شود.

جنس خارجی پروتزها از سیلیکون است، به این ‌دلیل که بدن تحمل این ماده را دارد و آن را دفع نمی‌کند.

داخل پروتز‌ها در گذشته با آب نمک پر می‌شد که در حال حاضر کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و بیشتر پروتز‌ها را با ژل پر می‌کنند، تا حالت طبیعی از نظر لمس داشته باشد. البته این موضوع که پروتز پستان از هر لحاظ حالت طبیعی داشته باشد، به تبحر و مهارت جراح و همچنین نوع عمل بستگی دارد.

4 نوع برش برای قرار دادن پروتز پستان داریم:

1. برش ناف، که به صورت لاپاراسکوپی است و در ایران کمتر انجام می‌شود.

2. دور ‌هاله پستان، برای بانوانی که پستان دچار افتادگی نشده باشد، همچنین قصد شیردهی نداشته باشند.

3. برش زیر چین پستان، بهترین نوع برش است و کمترین جوشگاه ناشی از جراحی را خواهد داشت و پس از گذشت نهایت 2 سال اثر جوشگاه نیز از بین می‌رود.

4. برش زیر بغل که به‌دلیل نوع فرهنگ ما و نوع لباس پوشیدن بانوان و بالا بردن و حرکات دست، جوشگاه برش دیده خواهد شد و کمتر استفاده می‌شود.

در معرض نور خورشید بودن و در اصطلاح حمام آفتاب گرفتن، مشکلی برای پروتز ایجاد نمی‌کند، اما استفاده از دستگاه‌های برنزه‌کننده (سولاریوم) توصیه نمی‌شود و ممکن است پروتز را تحت‌تاثیر قرار بدهد.

نه، این شایعه‌ای بود که یک شرکت هواپیمایی به‌دلیل منافع شخصی و به دنبال مرخصی‌های مکرر اعضای تیم خود برای انجام جراحی پروتز پستان پخش کرد.

هنگامی که فضای مورد نیاز برای قرارگیری پروتز در پستان ایجاد می‌شود، کمی هوا دور پروتز وجود دارد که طی روز‌های اولیه به‌طور کامل جذب می‌شود و به مرور پروتز پستان جزو بدن می‌شود و نه‌تنها در هواپیما، بلکه در هر ارتفاعی، در ساختار پروتز تغییری ایجاد نمی‌شود. فرد می‌تواند در نهایت بعد از گذشت 48 ساعت از جراحی سوار هواپیما شود.

لازم به ذکر است اگر قرار باشد ضربه‌ای باعث پارگی پروتز شود، یقینا قفسه سینه را نیز دچار آسیب خواهد کرد.

پروتز‌هایی که در ایران مورد استفاده قرار می‌گیرند، مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا و CA است و در بیشتر موارد نیز پروتز زیر عضله قرار می‌گیرد و ارتباطی با نسج پستان ندارد و حتی اگر در زیر نسج هم قرار داشته باشد، به‌دلیل اینکه دور آن کپسول تشکیل می‌شود، سرطان پستان به دنبال جراحی پروتز پستان گزارش نشده است.

در کتاب‌هایی که 10 تا 20 سال گذشته نوشته شده بود، الزام تعویض پروتز توصیه می‌شد، اما پروتز‌هایی که در حال حاضر استفاده می‌شود، نیازی به تعویض ندارند. شکل و قوام پروتز‌ها ممکن است بعد از گذشت 10 تا 15 سال، کمی تغییر کند و در صورت تمایل می‌توان آن را تعویض کرد.

به‌دلیل اینکه معمولا پروتز زیر عضله قرار می‌گیرد، حرکات ورزشی سنگین مربوط به دست بهتر است تا مدتی انجام نشود. پیاده‌روی آهسته از هفته دوم و حرکات سنگین دست که ممکن است باعث ایجاد فشار شود را از ماه دوم خیلی سبک و آهسته می‌توان شروع کرد.

تزریق چربی در پستان با هدف بزرگ کردن پستان و افزایش زیبایی آن، عملی غیرعلمی است زیرا ممکن است در پستان گلوله‌گلوله شود و به صورت توده‌های سفت و به هم چسبیده دربیاید و موجب شود در تشخیص سرطان پستان اختلال ایجاد شود و تشخیص سرطان پستان به تعویق بیفتد. البته تزریق چربی در پستان به خودی‌خود منجر به بروز سرطان نخواهد شد.

فقط در افرادی که به دنبال درمان سرطان پستان برای برداشتن توده، بخشی از پستان برداشته و ظاهر پستان دچار نقص شده، برای پر کردن این فرورفتگی و جبران این عارضه می‌توان از تزریق چربی در پستان کمک گرفت. در ترمیم و بازسازی مواردی که کل پستان برداشته شده باشد، در فرایند بازسازی برای افزایش قطر پوست پستان و ایجاد پستان جدید نیز می‌توان چربی تزریق کرد.