خبرگزاری تسنیم: روز اول جشنواره سی و هشتم در سینمای هنرمندان با "لباس شخصی" آغاز شد و جواد افشار نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون هم به عنوان اولین نفر در مقابل دوربین تسنیم قرار گرفت و اعلام کرد که خوشحالم بعد از غیبت یکساله به خاطر ساخت سریال "گاندو" در ترکیه، حالا به جشنواره‌ای آمده‌ام که ترکیبی از ژانر‌های متعدد و کارگردانان جوان و صاحب‌نام در آن فیلم آورده‌اند و احتمالاً دیدنی خواهد بود. اما در واکنش به تحریم‌کنندگان و انصرافی‌ها از جشنواره فیلم فجر هم نکته‌ای داشت و گفت: همه می‌دانند جشنواره فجر جشنواره‌ای است برآمده از دل مردم و امیدوارم این پیوند تا آخر بماند؛ هم فیلمسازان و همکاران علاقه‌مند تعامل خوبی برای ارتقای سینمای ایران داشته باشند. جواد افشار این روز‌ها درصدد ساخت فیلم سینمایی "حضرت معصومه (س) " است و البته هنوز او را با نام کارگردان "گاندو" خطاب می‌کنند.
"لباس شخصی" زنگ آغاز سینمای هنرمندان را در ساعت 16:30 به صدا درآورد. فیلمی که امیرعباس ربیعی کارگردانی کرده و اثر تاریحخی سیاسی است و به اتفاقات دهه 60 و فعالیت پیچیده حزب توده در ایران می‌پردازد. برخی اعتقاد داشتند این فیلم به "ماجرای نیمروز" محمدحسین مهدویان شباهت دارد. ابوالفضل همراه بازیگر سینما و تلویزیون هم گفت که بعد از "ماجرای نیمروز" مهدویان که ساخته شد این اقبال در بین فیلمسازان جوان ما خیلی بیشتر شد که بیایند و به سمت این ژانر و فیلم‌هایی که از این دست ساخته می‌شوند مخاطب پسندند.
بعد از اکران، امیرعباس ربیعی و گروه عوامل این فیلم سینمایی در مقابل دوربین تسنیم قرار گرفتند؛ کارگردان به این نکته اشاره کرد که "کلمه لباس‌شخصی با توجه به معانی که در پدیده‌های سیاسی دهه اخیر پیدا کرده معنی خاصی دارد و یک مقدار تحریک‌پذیر و جذاب است؛ فارغ از آن معنی استعاره‌ای که در پایان فیلم، مخاطب متوجه می‌شود.
توماج دانش بهزادی که نقش "حنیف" را در فیلم "لباس شخصی" دارد به این نکته اشاره کرد که ژانر امنیتی، تاریخی و سیاسی طرفداران خاص خودش را دراد و فقط یکی دو نفر به آن نپردازند و وارد این عرصه بشوند؛ قصه‌های زیادی برای گفتن داریم و امیدوارم که این فیلم باعث شود مخاطب رویکرد خوبی دشته باشد و سینماگران دیگر به این سمت بیایند.
مهیار شاپوری بازیگر دیگر این فیلم سینمایی که نقش بازجوی "لباس شخصی" را برعهده دارد گفت: محصول شاید 41 سال انقلاب ما و فعالیت و مبارزات آنچه که در کشور ما اتفاق افتاده و طبیعتاً سوژه‌هایی از این دست داریم که دیدنی‌اند؛ امیدوارم به آن‌ها پرداخته شود.
دیگر فیلمی که ساعت 19 برای هنرمندان اکران شد "پدران" نام داشت؛ فیلمی که داستان رویارویی 2 نسل را سالم صلواتی به جشنوره فیلم فجر کشاند.. فیلمی اجتماعی خانوادگی که تقابل پدران در مقابل پسران را بیان می‌کند. فیلمی که علیرضا ثانی‌فر نقش اصلی آن را ایفا می‌کند و هدایت هاشمی و گلاره عباسی در آن حضور دارند. سالم صلواتی پیش از این کارگردان فیلم "زمستان آخر" بود که در جشنواره فیلم فجر سال 1391 به دلیل اینکه پروانه نمایش سینمایی نداشت به جشنواره راه داده نشد؛ به همین دلیل است که برخی به اشتباه گمان کرده‌اند سالم صلواتی دومین فیلم سینمایی خودش را ساخته است؛ بنابراین "پدران" اولین فیلم سینمایی این کارگردان است. او در گفت‌وگویی، "پدران" را فیلم اجتماعی دانست که تعامل بین انسان‌ها را بیان می‌کند.
هدایت هاشمی یکی از این پدر‌های فیلم "پدران" بود در مقابل دوربین تسنیم از دغدغه‌های خودش برای ایفای این نقش گفت که: "از بازی کردن در فیلم پدران خیلی خوشحال شدم و فکر می‌کنم در این فیلم یک نکته تربیتی و آمزوشی وجود دارد برای خانواده‌ها که خصوصاً در مرود نزدیک شدن والدین و پدر‌ها و مادر‌ها به فرزندان‌شان است خصوصاً فرزندان جوانی که ممکن است در معرض در واقع یکسری آسیب‌های اجتماعی مثل موادمخدر و مثل خیلی چیز‌های دیگر قرار بگیرند این فیلم هشدار بسیار خوبی می‌دهد و فکر می‌کنم برای خانواده‌ها بسیار مناسب است.
عباس رافعی نویسند و کارگردان سینما هم درباره "پدران" گفت: "پدران" سالم صلواتیفیلم بی‌ادعا و صمیمی بود که به ما پدران می‌آموخت که نگذارید بچه‌هایتان بمیرند و بعداً در موبایل‌شان نگاه کنید که چه خبر است.
"تومان" مرتضی فرشباف آخرین فیلم اکرانی روز اول سینمای هنرمندان بود؛ سومین فیلم بلند سینمایی مرتضی فرشباف است. کارگردان 34 ساله سینمای ایران مثل فیلم‌های قبلیش، نه از حیث فرم و نه به لحاظ محتوا شباهتی به آثار استاد فقیدش عباس کیارستمی نداشت و خروجی کار حاکی از این بود که هنوز خیلی چیزا هست که شاگرد از استاد یا نگرفته.
در ادامه گفت‌وگوی تصویری مجله فرهنگی هنری تسنیم به سراغ حسین نمازی نویسنده و کارگردان رفتیم و درباره این فیلم سینمایی صحبت کردیم؛ او گفت: "تومان" فیلمی است که به نظرمن جسارت دارد و موضوعی که به آن پرداخته بحث شرط‌بندی است و از درون‌مایه‌ای برخوردار است که بحث رفاقت و این حرف‌ها را مطرح می‌کند. به نظرم فیلم کارگردانی خوبی دارد و مقدار زیادی بی‌پروا و عریان به این موضوع پرداخته و قابل توجه است.
