به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از خبرآنلاین، تمرکز این برنامه بر روی حمایت از بنگاه های موجود و یا ایجاد بنگاه های جدید است چرا که ظرفیت بنگاه های خرد به خصوص در مناطق روستایی برای ایجاد اشغال بیشتر است.
تمرکز این طرح در حوزه کشاورزی بر روی کشت و برداشت محصولات جدید و فراوری محصولات کشاورزی است و در سایر حوزه های صنعت،گردشگری و آی تی نیز اشتغال زایی صورت گرفته است.
آنچه که عملا در این طرح اتفاق افتاد 197 هزار اشتغال جدید بوده است و در سال 97 و 98 سهم اصلی اشتغال ایجاد شده از طرح اشتغال زایی روستایی و عشایری بوده است به طوری که نسبت به کل کشور نرخ بیکاری در مناطق روستایی کاهش یافته است و نسبت اشتغال نیز بالا رفته است.
در این طرح 150 روستا از 31 استان در اولویت قرار گرفته اند که عمدتا در حوزه های دام داری و کشاورزی فعالیت می کنند و دلیل در اولویت قرار گرفتن این حوزه ها وابسته بودن 80 درصد جمعیت روستائیان به این فعالیت ها است.
در نتیجه طرح اشتغال زایی روستایی صد درصد زمین های یکی از روستاهای نیشابور برای کشت زعفران مورد استفاده قرار گرفته است و در حال حاضر شاهد مهاجرت معکوس از شهرها به روستا ها بودیم.
یکی از واحدهای کسب و کاری که تحت این طرح اشتغال زایی روستایی تسهیلات دریافت کردند یکی از دام داری های اطراف شهر نیشابور بوده است به طوری که این دام داری در ابتدا که تاسیس شد یعنی در سال 1382 تنها 50 راس دام داشته است و تا سال 92 تعداد دام های این بنگاه به 80 راس رسید تا اینکه در سال 97 با استفاده از 800 میلیون تومان تسهیلاتی که در این طرح دریافت کردند تعداد دام های آن ها به 280 راس رسید.
تعداد کارکنان این دام داری قبل از گرفتن تسهیلات 5 تا 6 نفر بوده است و بعد از گرفتن تسهیلات تعداد کارکنان آن ها به 15 الی 16 نفر رسیده است و تمام کارکنان این دام داری بیمه شده اند.
این دام داری از محل این وام توانسته است به شیردوش هایی مجهز شود که روزانه 5 تن شیر تولید می کنند. افزایش ظرفیت این دام داری یکی دیگر از نتایج گرفتن تسهیلات بوده است به طوری که این دام داری در حال حاضر قابلیت نگه داری از 700 راس دام را دارد.
یکی دیگر از واحدهای کسب و کاری که از این تسهیلات استفاده کردند کارگاه متمرکز تولید فرش دست باف است این کارگاه به بافت بزرگترین فرش های دست باف جهان معروف است که بعد از رکود اقتصادی تقریبا تعطیل شد اما با تسهیلاتی که تحت این طرح دریافت کردند توانستند دوباره به بافت فرش بپردازند و 15 نفر از روستائیان را استخدام کنند و میزان تسهیلاتی که به این کارگاه اختصاص یافته است 500 میلیون تومان بوده است و با دریافت تسهیلات بیشتر این کارگاه قابلیت استخدام 200 نفر را دارد.
مشکل اصلی آن ها تامین سرمایه در گردش بوده است که بخشی از آن تحت این طرح تامین شده است چرا که تقاضا از بازارهای جهانی برای فرش این کارگاه زیاد است.
مشکل اصلی این کارگران که حتی تحت طرح اشتغال زایی روستایی نیز برطرف نشده است مشکل بیمه قالیبافان و وثیقه ای است که بانک برای دادن تسهیلات می خواهد؛ به طوری که شرکت بیمه به یک قالیباف بازنشسته ماهی 100 هزار تومان حقوق می دهد و بانک نیز برای دادن تسهیلات سند خانه های روستایی و کارگاه را قبول ندارد.
یکی دیگر از واحدهای کسب و کار که در راستا طرح اشتغال زایی روستایی ایجاد شده اند بوم خانه هایی در کریدورهای گردشگری هستند.
یکی از این بوم خانه ها از برج 1 سال 98 تاسیس شده است که نوسازی آن با 230 میلیون تسهیلات 14 ماه طول کشید و تعداد شغل هایی که این بوم خانه ایجاد کرده است 6 نفر بوده است و ظرفیت اصلی این بوم خانه ها در رونق دادن به فعالیت های گردشگری است اما مشکل اصلی آن ها این است که بوم خانه ها به تنهایی نمی توانند فعالیت های گردشگری را رونق دهند و در کنار آن ها کریدورهای گردشگری باید ایجاد و تقویت شوند تا درآمد این بوم خانه ها افزایش یابد.
