سیاست ورزش زده یا ورزش سیاست زده؟!

هر گاه در این کشور سخن از ورزش کشتی به میان می آمد مردم ذهنشان به سمت و سوی پهلوان تختی می رفت. پهلوانی که در طول زندگیش هیچگاه مرام اخلاق مداری را از یاد نبرد.

اما این روزها ورزشکارانی که رتبه های داخلی و جهانی خوبی دارند در سایه بی توجهی، فرصت طلبی و گاها قدرت خواهی برای حضور به عرصه هایی خارج از توانایی و تخصص خود وارد می شوند که شورای شهر یکی از این عرصه هاست.

در دوره های گذشته حضور ورزشکاران نامی، نشان داد حضور افراد غیر متخصص در شورا نه تنها مشکلی از زندگی مردم باز نکرد بلکه به مشکلی برای مردم و مدیریت شهری تبدیل شد.

روز گذشته در سیصد و چهل و ششمین جلسه غیرعلنی شورای شهر تهران علیرضا دبیر و عباس جدیدی، دو کشتی گیر سابق و نامدار کشورمان داستانی را در کشور رقم زدند که باعث شد مرام پهلوانی زیر پا گذاشته شود و اخلاق مداری نیز به فراموشی سپرده شود.

پس لرزه‌های انتخابات تمام نشده شورای شهر تهران، درگیری و زد و خورد «جدیدی» و «دبیر» در آخرین روزهای همکاری!، زیر دو خم های جدیدی و دبیر روی تشک شورای شهر، از یقه گیری جدیدی تا مشت دبیر در شورای شهر،... اینها تیترهای خبری است که روز گذشته در فضای رسانه ای داخل و خارج از کشور منتشر شد و علاوه بر ناراحت کردن مردم باعث شد باز هم به دشمنانمان خوراکی دیگر داده شود.

یک منبع آگاه در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان؛ با اشاره به درگیری جدیدی و دبیر گفت: منشاء اصلی این درگیری بحث انتخابات بود چرا که در ماه های گذشته اتفاقاتی در شورای شهر تهران رخ داد که باعث شد مردم فکر کنند که همه ورزشکاران شورای شهر تهران و 26 ورزشکار دیگر کشور همه بی سواد هستند.

وی افزود: بدون شک موضوعات مطرح شده در خصوص بی سواد بودن ورزشکاران صحت ندارد چرا که برخی از ورزشکاران ما هم اکنون استاد دانشگاه هستند و در حوزه مدیریت شهری نیز از تخصص های خوبی برخوردارند.

این منبع آگاه تأکید کرد: توهین یکی از طرفین دعوا به خانواده طرف دیگر دعوا باعث شد که جرقه درگیری شدیدی روشن شود و هر دو طرف با یکدیگر درگیر شوند و اتفاقات ناگواری را رقم بزنند. 

درگیری دیروز میان دو پهلوان و قهرمان المپیک نام آور در صحن شورای اسلامی شهر تهران دست کمی از دعواهای خیابانی نداشت چرا که اگر غیر از این بود شاهد چنین درگیری نمی شدیم. این درگیری به سرعت نقل محافل شد و باعث شد نظر مردم در خصوص مرام پهلوانی به کلی تغییر کند.

به گزارش یکی از خبرگزاری ها دعوایی که باید دو هفته قبل رخ می‌داد، با «نه» بزرگ مردم به ورزشکاران در انتخابات شورای شهر، اتفاق افتاد؛ درست در صحن شورا، جایی که 30 منتخب دوره قبل شورا آنجا بودند؛ همان جماعتی که 28 نفرشان به‌زودی باید بروند خانه‌هایشان، چون ملت خواسته‌اند امید در شهر جاری شود. غم تلخ از دست رفتن صندلی اما برای آقایان پهلوان حسابی سنگین بود. آنقدری که صحن را به چاله‌میدان تبدیل کنند.

همه‌چیز از دو هفته قبل شروع شده بود؛ زمانی که عباس جدیدی نتوانسته بود مجوز حضور در انتخابات را بگیرد. او در این اتفاق علیرضا دبیر را مقصر می‌دانست. چرایش را کسی نمی‌داند اما او دبیر را مقصر مشکلاتی که برایش ایجاد شده بود می‌دانست. برای همین تلفنی حسابی از خجالت همکار و هم‌تیمی سابقش در آمده بود. عباس جدیدی در بخشی از گفت‌وگو به دبیر می‌گوید: «(...) عمراً اگر بگذارم تو صحیح و سلامت در خیابان‌های تهران راه بروی.»

جدیدی در نهایت تأیید صلاحیت می‌شود ولی جایی در لیست خدمت پیدا نمی‌کند و مثل هادی ساعی و حسین رضازاده به عنوان نامزد مستقل به انتخابات شورای شهر می‌آید و مجموع آراء او در تهران، مثل هر دو قهرمان دیگر بیرون از لیست، تقریباً فاجعه‌آمیز است. البته علیرضا دبیر که توی لیست قرار گرفته هم شانسش برای بودن در جمع اعضای علی‌البدل هم خیلی نیست! در این شرایط جو سنگینی بر جلسه شورای شهر حاکم است. جلسه‌ای که غیر علنی و به نوعی یکی از آخرین حضورهای این گروه تصمیم‌ساز برای شهر در ساختمان شورا بوده.

تماس دو هفته قبل و حساسیت و فشار اعلام نتایج آرا، تقریباً نه فقط جدیدی و دبیر که همه اعضای اصولگرا و غیر اصولگرای بازمانده از شورا را کمی عصبی کرده بود. جلسه پتانسیل انفجار را داشت که دبیر در زمان رد شدن از کنار عباس جدیدی این جرقه را روشن کرد. او جمله تند چند روز قبل عباس را به یادش آورد و تأکید ‌کرد که هنوز روی پاهایش در شهر راه می‌رود. این جمله را دبیر گفت و رفت سر صندلی‌اش نشست. جدیدی کمی از راه دور با دستانش خط و نشان کشید و بعد دلش طاقت نیاورد. او سمت دبیر رفت و ضربه‌ای به این نماینده شورای شهر زد. دبیر هم متقابلاً سیلی عباس جدیدی را پاسخ داد، اما ضربه قهرمان سبک‌وزن که به حوالی چشم جدیدی خورده بود، پوست صورت قهرمان سنگین وزن را شکافت و خون جاری ‌شد. فریادها و توهین‌ها فضای شورا را پر کرد و ...

عباس جدیدی که مدام آقا تختی را الگوی اخلاقی‌اش معرفی می‌کرد، کوتاه هم نمی‌آمد. بقیه ریختند تا سوای‌شان کنند و به سختی و با سلام و صلوات هر کدام را به سمتی بردند. جدیدی که به شدت عصبانی بود، به گفته شاهدان با مأموران تماس گرفت و شکایتی علیه علیرضا دبیر تنظیم کرد، اما در آن دقایق علیرضا دبیر از شورا خارج شده بود.

تقریباً تمام چهره‌های ورزشی حاضر در شورای چهارم از عباس جدیدی شاکی بودند. آنها از اینکه رأی نیاورده‌اند دلخورند. اینکه رضازاده و ساعی کمتر از 70 هزار رأی بیاورند. اینکه جنبش «نه» به ورزشی‌ها سبب شود بهنام محمودی در کرج، بهنام طیبی در قائمشهر، ابراهیم مهربان در لاهیجان، فریدون اصفهانیان در زنجان، رسول جزینی در اصفهان و دیگر ورزشکارانی که از سایر شهرها در شوراها ثبت‌نام کرده بودند، نتوانند به این مجالس شهری وارد شوند را برایش یک مقصر بزرگ معرفی می‌کنند. تقریباً همه جوی که در یک‌سال گذشته علیه ورزشکارها راه افتاد را حاصل عملکرد عباس می‌دانند. جنبشی که به خاطر عباس جدیدی و تصویر معروفش با مرحوم پورحیدری و جمله معروف او درباره زاویه افق بدن به پا شد و در تداومش در ماجرای پلاسکو به اوج رسید.

اتفاق صبح یکشنبه در روز پایانی اردیبهشت 96 و ساعاتی قبل از اعلام نهایی برتری مطلق لیست امید در شوراها، آخرین ضربه تبر به پیکره نیمه‌جان درخت ورزشی‌های شورا بود که محکم‌تر از همه ضربه‌های قبلی زده شد!

رئیس شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به درگیری بین جدیدی و دبیر، گفت: درگیری همیشه بین برخی اعضای شورای شهر وجود دارد و به جایی هم نمی رسد.

مهدی چمران رئیس شورای اسلامی شهر تهران در سیصد و چهل و ششمین جلسه غیرعلنی شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به برخی درگیری های پیش آمده در شورای چهارم، گفت: بدون شک درگیری و بگو و مگو همیشه بین اعضای شورا وجود داشته است، اگر چه گاهی هم به یک هل و مشت می رسد.

وی افزود: گاهی ممکن است انگشتر یک شخص به صورت فرد دیگری برخورد کند و مشکلاتی را به وجود بیاورد.

رئیس شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه شدت درگیری به حدی نبوده که در فضاهای مختلف اعلام شده است، گفت: بگو مگویی بین دو عضو شورا بود و پس از چند دقیقه هم با پادرمیانی اعضای شورای شهر خاتمه یافت.

چمران با اشاره به تماس جدیدی با 110 در خصوص شکایت خود از دبیر، تصریح کرد: گاهی در درگیری یکی از طرفین دعوا با 110 تماس می گیرد اما درگیری  امروز به حدی نبوده که این گونه باشد.

اصلاح قوانین حضور افراد در انتخابات و مورد توجه قرار دادن تخصص و تحصیلات افراد باید مورد بررسی قرار گیرد. مسلما هدایت و آبادانی شهرها نیازمند همیاری و همکاری همه اقشار جامعه است اما هر کسی به جای خودش.