روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت: مایکل روبین در تارنمای «نشنال اینترست» می‌نویسد: «راه‌های دور زدن تحریم‌ها باید مسدود شوند. می‌توان این کار را انجام داد و ایران را بیش از قبل تحت فشار قرار داد.»
مشاور سابق وزارت دفاع آمریکا سپس یادآور شد: بیش از یک سال است تیم ترامپ کمپین فشار حداکثری را علیه ایران آغاز کرده و دو سال است که «مایک پمپئو» وزیر امور خارجه او نیز به طور علنی 12 خواسته مطرح کرده تا تهران با انجام آنها بتواند مانند یک کشور نرمال رفتار کند.
کمپین فشار حداکثری دو نقص عمده دارد؛ یکی اینکه هیچ استراتژی‌ای برای درهم شکستن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ندارد و دوم اینکه در حالی دولت ایالات متحده، سپاه را یک نهاد تروریستی می‌داند که سپاه، نیروهای آمریکایی را در خارج از مرزهای آن به چالش می‌کشاند و متحدان آمریکا را هدف قرار می‌دهد.
این تحلیلگر آمریکایی در ادامه می‌نویسد: ایران در داخل مرزهای خود نیز در صنایعی سرمایه‌گذاری می‌کند که توانایی‌های نظامی‌اش را تقویت می‌کند اما واشنگتن عمدتاً از آنها غافل شده است مثلاً، بیش از یک دهه است که مهندسان ایرانی در زمینه فناوری «نانو» مشغول به کارند و به نظر می‌رسد به طور فزاینده گام‌های بلندی را در این حوزه برداشته‌اند. «سعید سرکار»، دبیر ستاد فناوری نانو ایران، به تازگی اعلام کرده که اکنون 610 محصول مربوط به فناوری نانو در بازار داخلی وجود دارد و 15 صنعت جداگانه ایران از نانو فناوری استفاده می‌کنند، از جمله داروسازی، ساخت و ساز، منسوجات، خودرو، نفت، گاز، پتروشیمی و لوازم خانگی. وی همچنین ادعا کرد که ایران با موفقیت، نانو فناوری را به 45 کشور جهان صادر کرده است. کار روی فیبرهای کربن، جمهوری اسلامی را قادر ساخته است که وسایل نقلیه هوایی سبک‌تر و پیشرفته‌تر و حتی سانتریفیوژهای پیشرفته‌تر بسازد.
ایران به تازگی برای استخراج عناصر کمیاب تلاش‌هایی صورت داده است. «لانتانیدها و همچنین «اسکاندیم» و «ایتریوم» در جدول تناوبی عناصر، ویژگی‌های صنعتی منحصر به فردی دارند و می‌توانند مانند کاتالیزور و آهنربا در صنعت پتروشیمی عمل کنند. اگر ایران موفق شود، آنها نه تنها می‌توانند به طور فزاینده‌ای صرفه‌جویی ارزی داشته باشند بلکه قادر خواهند بود ظرفیت‌های صنعتی خود را برای مقابله بهتر با تحریم‌ها افزایش دهند.
کارشناس اندیشکده «اینترپرایز» در پایان نوشت: «دغدغه‌های آمریکا درباره جاه‌طلبی‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی و موشک‌های بالستیک آن در اخبار منعکس می‌شود اما صنعت ایران بسیار گسترده‌تر است و به کارگیری فناوری‌های بسیار پیشرفته می‌تواند برنامه ایران را چندین برابر تقویت کند. اگر امروز، از فناوری‌های امروز غفلت کنیم، مرتکب اشتباه شده‌ایم زیرا آنها اساس قابلیت‌های نامتقارن ایران را شکل می‌دهند که رهبری ایران در به کارگیری آنها- امروز یا فردا- تردید به خود راه نخواهد داد. زمان آن رسیده که سنگ زیربنای نسل بعدی جاه‌طلبی نظامی- صنعتی ایران را تخریب کنیم.
یادآور می‌شود امریکن اینترپرایز، همان اندیشکده پرنفوذ و نومحافظه‌کاری است که سال 1997 میلادی از پروژه «قرن جدید آمریکایی» به عنوان اعلام کدخدایی جهان در آغاز قرن 21 میلادی رونمایی کرد و دولت بوش مجری ناکام آن بود.
