سرویس سیاست مشرق - دولت روحانی اکنون در هفتمین سال فعالیت خود به سر می برد. افکار عمومی مدت هاست که منتظر شنیدن گزارش عملکرد از جانب دولت است. اما متاسفانه دولتمردان بجای ارائه کارنامه به مردم و تشریح گزارش عملکرد، بعضا به بیان اظهارات جنجالی اقدام می کنند.
نکته قابل توجه اینجاست که اکثریت قریب به اتفاق اظهارات جنجالی دولتمردان، متناقض و خلاف چیزی است که این افراد پیش از این بیان کرده بودند.
روحانی- 30 بهمن 98- در نشست هیات دولت گفت: «کسی که می گوید تحریم اثر ندارد، حامی آمریکا است».
این اظهارنظر در حالی است که آقای روحانی- آبان 97- در جلسه هیات دولت گفته بود: «آمریکاییها هر کاری هم بکنند اما آنقدر راه و مسیر برای فروش نفت داریم که تحریم آنها بیاثر است».
روحانی همچنین- خرداد 98- در جلسه هیات دولت گفته بود: «به رغم تبلیغات بدخواهان، اوضاع کشور بسیار خوب است و فشارهای آمریکا به زودی زود بی اثر خواهند شد...ملت ایران بداند که فشار آمریکا به اوج رسیده و از این به بعد این تحریم ها و فشارها ظرفیت خود را از دست خواهند داد».
«محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه نیز- مرداد 97- در مصاحبه با شبکه سی ان ان گفته بود: «تحریم ها بر وضعیت داخلی ایران تأثیری ندارد».
**تقلای آمریکا برای مذاکره و تصویب FATF
بنابر مستندات متعدد و با توجه به اذعان رسانه ها و اندیشکده ها و مقامات آمریکایی، واشنگتن به هیچ عنوان توان حمله نظامی به جمهوری اسلامی ایران را ندارد.
از سوی دیگر، تحریم های ضدایرانی اکنون به سقف خود رسیده و در عین حال نتوانسته هدف اصلی واشنگتن را برآورده کند. به همین خاطر است که آمریکای مستأصل به تحریم های نمادین روی آورده است. آخرین نمونه، تحریم اعضای شورای نگهبان توسط آمریکاست.
این تحریم آنقدر مضحک و نمایشی بود که آیت الله جنتی، دبیر شورای نگهبان در واکنش به آن با کنایه و طنز گفت: «بله ما را تحریم کردند، من دارم به این فکر میکنم اینهمه پولهایی که در صندوقهای آمریکا میریزم را چکار کنیم!؟ اینهمه در بانکهای آمریکا پول ریختیم، حالا نمیشود آنها را برداشت کنیم بعد هم نمیتوانیم آنجا به جشن کریسمس برویم و شرکت کنیم! ».
آمریکا که ناتوان از حمله نظامی به ایران و درمانده از تحریم های ضد ایرانی است، برای رهاشدن از این استیصال محتاج مذاکره با ایران است. اما هدف واشنگتن از مذاکره، به هیچ عنوان، معامله و توافق نیست، بلکه هدف اصلی، دیکته کردن دستورات زورگویانه و استکباری است.
به عبارت دیگر، موضوع مذاکره، توانمندی های قدرت ساز ایران است. برای همین است که اروپا و آمریکا، همصدا بر آغاز مذاکرات حول توان موشکی و قدرت منطقه ای ایران تاکید می کنند.
آمریکا به موازات تقلا برای مذاکره، برای تصویب دستورات FATF نیز دست و پا می زند. تصویب لوایح پالرمو و سی اف تی در ایران آنقدر برای آمریکا ضروری و مهم است که «مایک پمپئو» صراحتا اذعان می کند که «ایران باید همین حالا لوایح مرتبط با FATF را تصوب کند».
**تحریم:20 الی 30 درصد؛ سوءمدیریت 70 الی 80 درصد
فعالین اصلاح طلب و برخی مقامات ارشد دولت فعلی تا پیش از روی کارآمدن دولت روحانی تاکید می کردند که تحریم ها نهایتا 20 الی 30 درصد در مشکلات کشور تاثیرگذار است و 70 الی 80 درصد علت مشکلات کشور، سوءمدیریت در دولت است.
برای نمونه، روحانی- اردیبهشت 92- گفته بود: «یکی از دلایل تورم کاهش تولید است. هرچند تورم و تحریم با هم درارتباطند اما اگر تحریم هم نمی بود ما تورم را داشتیم. الان دولت نقدینگی را به 7 برابر افزایش داده است. وقتی نقدینگی زیاد باشد، گرانی هم خواهد بود».
وی همچنین- فروردین 98- گفته بود: «مدیریت اقتصادی کشور به جای آنکه در این شرایط حساس با تکیه بر قدرت مقاومت و ابتکار مردم عزیز و سرفراز ایران پیام رشد پایدار به جهان بدهد، متأسفانه پیام ضعف به تحریمکنندگان میدهد...همه ضعفها و ناکارآمدیها را نمیتوان پای تحریم نوشت».
روحانی در اظهارنظری دیگر- فروردین 92- گفته بود: «دولت آینده در شرایطی که تحریمها نیز تخفیف پیدا نکند، می تواند برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور قدمهایی بردارد که برای بخش مولد ما ایجاد امید کند، آنچه که مشوق سرمایه به سمت تولید ملی است در برنامههای خود مورد توجه قرار دهد، حجم نقدینگی را کنترل کند، بتواند با مدیریت درست مبادلات ارزی، نرخ برابری ریال را تثبیت کند. کشور ما ظرفیت های زیادی دارد، نفت یک ظرفیت ما هست، که ممکن است در این تحریم دچار مشکل شده باشد، اما از این نفت فرآورده های زیادی می توانیم استحصال کنیم که می تواند جبران کننده تحریم نفتی کشور باشد».
**پالس ضعف به آمریکا
در حال حاضر کارشناسان اقتصادی متفق القول هستند که تحریم ها نهایتا 30 درصد در مشکلات کشور سهیم است و 70 الی 80 درصد مشکلات مربوط به سوءمدیریت است.
اهتمام به اقتصاد مقاومتی، توجه به ظرفیت های عظیم داخلی، اعتماد به جوانان مومن، انقلابی و متخصص، مجاهدت شبانه روزی، مدیریت صحیح نقدینگی، بی اعتمادی به دشمن و بهره مندی از نظرات کارشناسی، از جمله مواردی است که پیشرفت روزافزون را برای کشور رقم می زند.
اما اکنون و در شرایطی که دولت روحانی در هفتمین سال فعالیت خود به سر می برد، همچنان تمام ظرفیت های دولت به وزارت خارجه خلاصه شده و در ادامه، تمام ظرفیت وزارت خارجه نیز به برجام خلاصه شده است.
در کنار این، وقتی یک مقام ارشد دولتی می گوید «کسی که می گوید تحریم اثر ندارد، حامی آمریکاست»، این پالس را به طرف غربی می دهد که تحریم ها اثرگذار بوده است.
این قبیل اظهارات، این پیغام را به طرف مقابل میدهد که تیر تحریمها و فشارها و عهدشکنیها به هدف خورده است و باید این روند را تشدید و تسریع کرد.
تا زمانیکه این قبیل اظهارنظرها وجود دارد، سهل اندیشی است اگر تصور کنیم که طرف مقابل قرار است امتیازی داده و یا قدمی در راستای جبران عهدشکنیهای خود بردارد.
کاخ سفید و کنگره(اعم از جمهوری خواهان و دموکراتها) در کنار تروئیکای اروپایی(انگلیس، فرانسه، آلمان) در یک هماهنگی آشکار مشغول شبیخون اقتصادی علیه ملت ایران هستند. جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران هرگز متوقف نشد و چه پیش از دولت اوباما و چه در دوره باراک اوباما و چه در دوره دونالد ترامپ این جنگ ادامه داشته است. اما در این سوی میدان هیچ نشانهای از آرایش جنگ اقتصادی در دولت مشاهده نمیشود.
دولت می بایست ضمن اهتمام در رسیدگی به مطالبات و مشکلات مردم، با اظهارات مقتدرانه، دشمن را بیش از پیش مأیوس و ناامید سازد.