شناسایی بزرگترین انفجار کیهانی از زمان بیگ بنگ

جمعی از اخترشناسان و دانشمندان سراسر دنیا با ترکیب داده های دریافتی از تلسکوپ های قدرتمند مستقر در زمین و فضا توانستند عظیم ترین انفجاری که از زمان بیگ بنگ در 14 میلیارد سال پیش رخ داده را شناسایی کنند.

این انفجار در خوشه کهکشانی Ophiuchus و با فاصله 390 میلیون سال نوری پیش رخ داده و انرژی مورد نیاز برای وقوع آن تقریبا پنج برابر بیشتر از رکورد ثبت شده قبلی است. در کانون این خوشه کهکشانی سیاهچاله بسیار بزرگی قرار دارد که به باور دانشمندان حجم عظیمی از ماده و انرژی را به بیرون داده است و این مواد در ادامه به واسطه تلسکوپ های مستقر در زمین و فضا رصد شده اند.

ملانی جانستون هولیت اخترشناس مرکز بین المللی تحقیقات رادیو اخترشناسی در غرب استرالیا و از مولفان مقاله منتشر شده در این باره گفت:

ما پیشتر انفجارهایی را در مرکز کهکشان های دیگر شناسایی کرده بودیم اما این یکی واقعا بسیار عظیم است.

برای دستیابی به این کشف که پیشتر نتایج مربوط  به آن در نشریه اخترفیزیک آمریکا منتشر شده دانشمندان دیتای X-ray به دست آمده از رصدخانه Chandra X-ray ناسا و رصدخانه XMM-Newton آژانس فضایی اروپا را با دیتای رادیویی به دست آمده از تلسکوپ Murchison Widefield Array در غرب استرالیا و تلسکوپ رادیویی Giant Metrewave در هند ترکیب کردند. دانشمندان با مطالعه این خوشه کهکشانی در طول موج های مختلف موفق شدند فرضیه ای را در رابطه با انفجار رخ داده در آن مطرح نمایند.

البته باید در نظر داشت که تیم اخترشناسان در واقع انفجار یاد شده را به صورت آنی ثبت و ضبط نکرده اند. در سال 2016 میلادی پژوهشی در نشریه یادداشت های ماهانه انجمن اخترشناسی سلطنتی منتشر شد که در آن با کمک دیتای به دست آمده از Chandra نوعی خمیدگی غیرمعمول در عکس های X-ray  گرفته شده از Ophiuchus مشاهده شده بود. دانشمندان به این نتیجه رسیدند که احتمالا حفره ای عظیم از گازهای داغ در این کهکشان شکل گرفته و احتمال وقوع انفجار در آن را رد کردند.

حالا اما تازه ترین دیتای رادیویی به دست آمده در این باره خبر از وقوع اتفاق دیگری می دهد.

دانشمندان با مطالعات تصاعدات این کهکشان دریافتند که سیگنال ها درست مانند «یک دست در دستکش» با دیتای اکس ری همخوانی دارند. البته همانطور که اشاره شد این انفجار به صورت آنی شناسایی نشده و دوران آن به سر آمده است. به همین خاطر نیز دانشمندان آن را با پیدا کردن فسیل در کیهان مقایسه کرده اند. در واقع این انفجار مانند یک دایناسور است و اخترشناسان با کمک تلسکوپ های رادیویی عظیم تلاش می کنند گرد و غبار زمان را از روی آن کنار بزنند و این فسیل را از زمین خارج کنند.

در هر حال طبق گفته جانسون هولیت ترکیب اطلاعات به دست آمده از تلسکوپ های رادیویی و X-Ray این منشاء ماورایی را فاش کرده اما برای پاسخ دهی به پرسش های بیشمار در رابطه با این موضوع به دیتای بیشتری نیاز است.