به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال‌اکسپرس، پژوهش‌های جدید نشان می‌دهند هنگامی که سلول‌های تی سیستم ایمنی، فاقد نوعی تنظیم‌کننده باشند، بیشتر در از بین بردن سلول‌های سرطانی موفق می‌شوند.
ایمنی‌درمانی که توانایی سیستم ایمنی بدن را در از بین بردن سلول‌های سرطانی تقویت می‌کند، گونه مهمی از انواع درمان سرطان است اما تنها می‌تواند حدود نیمی از بیماران مبتلا به سرطان را درمان کند.
پژوهش جدیدی که روی موشها انجام شده است، نشان می‌دهد روش‌های مبتنی بر ایمنی‌درمانی که یک تنظیم‌کننده موسوم به "SLAMF6" را غیرفعال می‌کنند، می‌توانند به تنهایی و یا به همراه گزینه درمانی دیگری، برای درمان سرطان مورد استفاده قرار بگیرند.
نیاز به ارائه اهداف جدیدی برای ایمنی‌درمانی، به شدت احساس می‌شود. ایده پژوهشگران این است که SLAMF6 می‌تواند گزینه خوبی برای ایمنی‌درمانی باشد اما برای تایید آن باید پژوهش‌های بیشتری انجام شود.
پژوهشگران برای بررسی این ایده، موش‌های مبتلا به ملانوما را مورد بررسی قرار دادند تا نقش SLAMF6 را در درمان این بیماری ارزیابی کنند. آنها در این آزمایش دریافتند تومورهایی که با سلول‌های تی فاقد SLAMF6 مورد درمان قرار می‌گیرند، زودتر کوچک می‌شوند و نسبت به تومورهایی که با سلول‌های تی معمولی درمان شده‌اند، کوچکتر می‌مانند.
پژوهشگران در بررسی‌های خود دریافتند که بیان ژنی موسوم به "LAG-3" در سلول‌های تی فاقد SLAMF6 افزایش می‌یابد تا فقدان این تنظیم‌کننده را جبران کند. ادغام سلول‌های تی فاقد SLAMF6 با نوعی پادتن که LAG-3 را متوقف می‌کند، به کوچکتر شدن تومورها می‌انجامد.
نتایج این پژوهش، پیامدهای مهمی برای ایمنی‌درمانی سرطان در بر خواهند داشت و به گسترش روش درمان ملانوما با غیرفعال‌سازی SLAMF6 منجر خواهند شد.
این پژوهش، در مجله "e-Life" به چاپ رسید.