گزارش جدید آژانس اتمی درباره راستی آزمایی اجرای برجام +تصاویر

خبرگزاری فارس: «رافائل گروسی» مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دیروز (سه‌شنبه) گزارش خود درباره راستی آزمایی و نظارت در جمهوری اسلامی ایران در پرتو قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت را منتشر کرد.

متن کامل این گزارش به شرح زیر است.

شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی

GOV/2020/5،

3 مارس 2020

راستی آزمایی و نظارت در جمهوری اسلامی ایران در پرتو قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی

A. مقدمه

1. این گزارش مدیرکل به شورای حکام و به موازات آن به شورای امنیت سازمان ملل (شورای امنیت) در خصوص اجرای تعهدات مرتبط هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران (ایران) ذیل برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) و در خصوص موضوعات مرتبط با راستی آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت می‌باشد. این (گزارش) همچنین اطلاعاتی درخصوص موضوعات مالی و مشورت‌ها و تبادل اطلاعات آژانس با کمیسیون مشترک ایجاد شده توسط برجام، ارائه می‌دهد.

B. سابقه

2. در تاریخ 14 ژوئیه 2015، چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس، ایالات متحده آمریکا [1]، به همراه نماینده عالی اتحادیه اروپا برای امور خارجی و سیاست امنیتی (E3/EU+3) و ایران در مورد برجام توافق کردند. در تاریخ 20 ژوئیه 2015 شورای امنیت قطعنامه 2231 (2015) را به تصویب رساند که در آن از جمله از مدیرکل درخواست کرد که "راستی آزمائی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران برای کل دوره تعهدات یادشده درچارچوب برجام را برعهده گیرد" (GOV/2015/53 and Corr.1, para.8). در اوت 2015، شورای حکام به مدیرکل اجازه داد تا راستی آزمایی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران همانگونه که در برجام پیش بینی شده را انجام داده و بر همین اساس برای کل دوره تعهدات یادشده در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل، منوط به در اختیار داشتن منابع مالی و منطبق با رویه‌های پادمانی استاندارد آژانس، گزارش ارائه کند. شورای حکام همچنین اجازه داد که آژانس با کمیسیون مشترک همچنانکه در سند GOV/2015/53 و اصلاحیه یک آن آمده، مشورت و تبادل اطلاعات کند.

3. در دسامبر 2016 و ژانویه 2017 مدیرکل نه (9) سند [2]، که از سوی همه اعضای کمیسیون مشترک تهیه و به تایید رسیده و متضمن روشنگری‌هایی برای اجرای اقدامات مرتبط هسته‌ای ایران مندرج در برجام برای دوره زمانی آن بود را با کشور‌های عضو در میان گذاشت. [3]4. در 8 می 2019، ایران بیانیه‌ای منتشر کرد که از جمله حاوی این مطلب بود که «.. در راستای اعمال حقوق خود، همانطور که در بند‌های 26 و 36 برجام مصرح است، شورای عالی امنیت ملی ایران دستوری مبتنی بر توقف برخی اقدامات ایران ذیل برجام از امروز صادر کرد.» [4], [5]5. در 5 ژانویه 2020، ایران اعلام کرد که برنامه هسته‌ای اش دیگر "موضوع هیچگونه محدودیت در حوزه عملیاتی نخواهد بود" و اینکه ایران به همکاری با آژانس "همانند گذشته" ادامه خواهد داد. [6][7]تا این تاریخ، آژانس هیچگونه تغییر در اجرای تعهدات هسته‌ای ایران تحت برجام، مرتبط با این اعلامیه، یا در سطح همکاری ایران با فعالیت‌های نظارت و راستی آزمایی آژانس تحت برجام مشاهده نکرده است.

6. در 11 فوریه 2020، مدیرکل و جناب آقای علی‌اکبر صالحی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران، در وین ملاقات و موضوعات مربوط به فعالیت‌های نظارتی و راستی آزمایی آژانس در ایران را مورد بحث قرار دادند.

7. هزینه سالانه تخمینی آژانس برای اجرای پروتکل الحاقی ایران و برای راستی آزمایی و نظارت تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران به شرح مندرج در برجام مبلغ 9.2 میلیون یورو در سال می‌باشد. برای سال 2020 منابع مالی فرابودجه‌ای برای مبلغ 4 میلیون یورو از 9.2 میلیون یورو لازم است [8]. تا تاریخ 26 فوریه 2020، مبلغ 4.2 میلیون یورو منابع مالی فرابودجه‌ای برای تامین هزینه فعالیت‌های مرتبط با برجام برای سال 2020 و بعد آن در دسترس است.

C. فعالیت‌های راستی آزمایی و نظارت بر برجام (JCPOA)

8. از تاریخ 16 ژانویه 2016 (روز اجرای برجام) آژانس اجرای تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران ذیل برجام [9]را منطبق با رویه‌های پادمانی استاندارد آژانس و به شیوه‌ای بی‌طرفانه و عینی راستی آزمایی و نظارت کرده است [10]، [11]. آژانس از زمان انتشار گزارش فصلی نوامبر 2019 مدیرکل موقت [12]و گزارش روزآمدی که در همان ماه آمده است [13]، به شرح ذیل گزارش می‌دهد.

C.1. فعالیت‌های مربوط به آب سنگین و بازفرآوری

9. ایران ساخت رآکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک (رآکتور IR-40) را طبق طراحی اولیه آن پیگیری نکرده است. [14]، [15]ایران قرص‌های اورانیوم طبیعی، میله‌های سوخت یا مجموعه‌های سوخت طراحی شده به صورت ویژه برای راکتور IR-40 طبق طراحی اولیه را تولید یا آزمایش نکرده و همه قرص‌های سوخت اورانیوم طبیعی و مجموعه‌های سوخت موجود در انبار تحت نظارت مداوم آژانس باقی مانده است (بند‌های 3 و 10). [16]10. ایران به اطلاع رسانی به آژانس در خصوص موجودی آب سنگین در ایران و تولید آب سنگین در کارخانه تولید آب سنگین (HWPP) [17]ادامه داده و به آژانس اجازه داده است که بر میزان ذخایر آب سنگین ایران و مقدار آب سنگین تولید شده در HWPP نظارت کند (بند 15). همانطور که قبلا گزارش شده است [18]، در 17 نوامبر 2019، آژانس راستی آزمایی کرد که مقدار تولید شده آب سنگین ایران بیش از 130 متریک تن می‌باشد (بند 14). در 17 نوامبر 2019 آژانس راستی آزمایی کرد که مقدار تولید شده و مورد استفاده آب سنگین ایران 132.7 متریک تن بوده است. [19]11. ایران فعالیت‌های مربوط به بازفرآوری را در رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تأسیسات تولید ایزوتوپ مولیبدن، ید و زنون (MIX) و یا در هر تأسیسات اعلام شده دیگر به آژانس، انجام نداده است (بند‌های 18 و 21). [20]C.2. فعالیت‌های مرتبط با غنی سازی و سوخت

12. ایران به غنی سازی UF6 در کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) و کارخانه غنی سازی آزمایشی (PFEP) (بخش C.3 این گزارش را ببینید) [21]و کارخانه غنی سازی فردو (FFEP) ادامه داده است [22]همچنانکه قبلاً گزارش شده است [23]در 8 جولای 2019 آژانس راستی آزمایی کرد که ایران شروع به غنی سازی UF6 با غنای بالاتر از 3.67 درصد از اورانیوم 235 کرده است (بند 28). از آن زمان تا کنون، ایران اقدام به غنی سازی اورانیوم تا 4.5 درصد از اورانیوم 235 کرده است.

ایران همچنین به انجام فعالیت‌های غنی‌سازی خاص که مطابق با برنامه تحقیق و توسعه دراز مدت خود نیست، آنچنانکه در تاریخ 16 ژانویه 2016 به آژانس اعلام شده بود، ادامه داده است. (پارگراف 52) [24]13. در کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) در نطنز ایران همچنان بیش از 5060 سانتریفیوژ IR-1 به صورت نصب شده در 30 آبشار به شکل پیکره بندی شده در واحد‌های عملیاتی در زمان توافق پیرامون برجام به صورت نصب شده وجود نداشته است (بند 27). ایران 92 سانتریفیوژ IR-1 را از میان سانتریفیوژ‌های در حال نگهداری در انبار [25][26]به منظور جایگزینی با سانتریفیوژ‌های آسیب دیده یا خراب نصب شده در FEP خارج کرده است (بند 29.1).

14. در PFEP همچنانکه قبلاً گزارش شده است [27]، ایران اتصالات بالای ماشین‌ها را به نحوی تغییر داد که محصول و پسماند در پنج آبشار تحقیق و توسعه، به صورت جدا از هم جمع آوری می‌شوند. (خطوط 2،3،4،5 و6) [28](بند 32 و 42)، که تمامی آن‌ها برای غنی‌سازی UF6 مورد استفاده قرار گرفتند. (نگاه کنید به بخش C3 این گزارش.)

15. در FFEP آژانس راستی‌آزمایی کرده است که مواد هسته‌ای از 6 نوامبر 2019 وجود داشته و ایران در یک بال (واحد 2) کارخانه از 9 نوامبر 2019، غنی‌سازی اورانیم را انجام داده است. (بند 45). [29]در 25 نوامبر 2019 آژانس راستی‌آزمایی کرد که علاوه بر دو آبشار سانتریفیوژ IR1 که اورانیم را از 9 نوامبر 2019 غنی‌سازی می‌کردند، ایران آغاز به غنی‌سازی اورانیوم با استفاده از دو آبشار نموده که قبلاً در وضعیت غیرفعال قرار داشتند. (بند 46.2) در 22 ژانویه 2020 آژانس راستی‌آزمایی کرد که ایران آغاز به غنی‌سازی اورانیم با استفاده از دو آبشاری کرده است که، به طور اصولی برای تولید ایزوتوپ‌های پایدار تغییر یافته بودند. (بند 46) از آن زمان، ایران در مجموع 6 آبشار شامل 1044 سانتریفیوژ IR1 را برای غنی‌سازی UF6 مورد استفاده قرار داده است.

16. در تاریخ 29 فوریه 2020، آژانس همچنین راستی‌آزمایی نمود که در فضای باقی‌مانده از واحد 2 کارخانه غنی سازی سوخت فردو (FFEP)، دوازده سانتریفیوژ IR1 سانتریفیوژ در قالب طراحی موقعیت‌های [30]16 سانتریفیوژ IR-1 و یک سانتریفیوژ IR1 در موقعیت تکی [31]، به منظور انجام «تحقیق مقدماتی و فعالیت‌های تحقیق و توسعه در ارتباط با تولید ایزوتوپ‌های پایدار» نصب شده بودند. [32]17. در مجموع، آژانس راستی‌آزمایی کرده است که تعداد 1057 سانتریفیوژ IR1 در واحد دو FFEP نصب شده‌اند. (بند 46)

18. همه سانتریفیوژ‌ها و زیرساخت‌های مربوطه در انبار، تحت نظارت مداوم آژانس باقی مانده اند (بند‌های 29، 47، 48 و 70). با این حال، در طول دوره این گزارش برخی از سانتریفیوژ‌ها و زیرساخت‌های وابسته به آن‌ها از انبار جهت نصب در PFEP و FFEP در حالی که تحت نظارت مستمر آژانس در کل فرایند قرار داشته اند، خارج شده اند. (بند 70) آژانس دسترسی منظم به ساختمان‌های مرتبط در نطنز شامل همه FEP و کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی (PFEP) را ادامه داده و دسترسی روزانه طبق درخواست آژانس انجام شده است (بند 71). آژانس کماکان دسترسی معمول به FFEP، از جمله دسترسی روزانه در صورت درخواست، داشته است. (بند 51)

19. در تاریخ 17 فوریه 2020، آژانس راستی آزمایی کرد که کلیه میله‌های سوخت پرتودهی شده در TRR در ایران از میزان پرتودهی کمتر از یک رم بر ساعت (در یک متر در هوا) برخوردار نیستند.

20. ایران هیچکدام از تأسیسات اعلام شده را به منظور تبدیل مجدد صفحات سوخت یا ضایعات به UF6 مورد استفاده قرار نداده و از ساخت تأسیسات جدید بدین منظور به آژانس اطلاعی نداده است (بند 58).

C.3. تحقیق و توسعه، تولید و موجودی سانتریفیوژ

21. همانطور که قبلا گزارش شد [33]، ایران در تاریخ نوامبر 2019 پرسشنامه اطلاعات مربوط به طراحی را برای PFEP به روزرسانی کرد، که شامل فهرستی از تمامی سانتریفیوژ‌های مورد استفاده در PFEP می‌شد. [34]22. در تاریخ 25 فوریه 2020 آژانس راستی آزمایی کرد که ایران همچنان در حال جمع‌آوری اورانیم غنی شده از طریق تزریق UF6 در آبشار‌های شامل 20 سانتریفیوژ IR2m و 20 سانترفیوژ IR4، 10 IR5 و 10 سانتریفیوژ IR6 و یک آبشار دیگر از 20 سانترفیوژ IR6 و 20 سانتریفیوژ IR6s، از خط‌های دو و سه تحقیق و توسعه می‌باشد. سانتریفیوژ‌های تکی زیر نیز با UF6 آزمایش شده، ولی از آن‌ها اورانیم غنی‌شده جمع آوری نشده است، 2 سانتریفیوژ IR2m، یک سانتریفیوژ IR3، یک سانتریفیوژ IR4، یک سانتریفیوژ IR5، یک سانتریفیوژ IR6، یک سانتریفیوژ IR6m، یک سانتریفیوژ IR6s، یک سانتریفیوژ IR6sm، دو سانتریفیوژ IR7، دو سانتریفیوژ IR8، یک سانتریفیوژ IR8s، یک سانتریفیوژ IR8b، یک سانتریفیوژ IRs و یک سانتریفیوژ IR9. در 25 فوریه 2020، آژانس راستی‌آزمایی کرد که ایران، همچنین به جمع‌آوری اورانیم غنی شده از خطوط 4 و 5 [35]و 6 (بند‌های 32 تا 42) تحقیق و توسعه از طریق تزریق UF6 به یک آبشار 164 تایی سانتریفیوژ‌های IR4، یک آبشار 164تایی سانتریفیوژ‌های IR2m و یک آبشار 72 تایی سانتریفیوژ‌های IR6 ادامه می‌دهد. [36]23. در 7 ژانویه 2020، آژانس راستی آزمایی کرد که برای هشت روز ایران آزمایش مکانیکی 8 سانتریفیوژ IR6 را به طور همزمان در حالی که دو عدد از آن‌ها در مرکز تحقیقاتی تهران و 6 عدد در یک کارگاه عملی در نطنز بودند، انجام داده است. (بند40) [37]24. ایران اظهارنامه‌های مربوط به تولید و موجودی لوله‌های روتور سانتریفیوژ و بیلوز (Bellows) را به آژانس ارائه کرده و اجازه راستی آزمایی اقلام در موجودی را به آژانس داده است (بند 80.1). آژانس نظارت مداوم شامل استفاده از اقدامات نظارتی و مراقبتی containment and surveillance measures را انجام داده و راستی آزمایی کرده که تجهیزات اعلام شده برای تولید لوله‌های روتور و بیلوز‌ها برای تولید سانتریفیوژ نه فقط برای فعالیت‌های مشخص شده در برجام بلکه برای فعالیت‌هایی فراتر از آنچه در برجام مشخص شده است، مانند نصب آبشار‌های جدید که در بند قبل توضیح داده شد (بند 80.2)، استفاده شده اند. ایران هیچگونه سانتریفیوژ IR-1 را برای جایگزینی با آن‌هایی که خراب شده و یا از کار افتاده‌اند، تولید نکرده است. (بند 62)

25. همه لوله‌های روتور اعلام شده، بیلوز‌ها و مجموعه‌های روتور شامل لوله روتور‌ها و بیلوز‌هایی از جمله آن‌هایی که از روز اجرا تولید شده اند، تحت نظارت مداوم آژانس قرار داشته اند (بند 70). در 17 فوریه 2020 آژانس راستی آزمایی کرد که ایران با استفاده از فیبر کربن، که تحت اقدامات نظارتی و مراقبتی مداوم آژانس نبوده است، لوله‌های روتور تولید کرده است. [38][39]فرایند تولید لوله روتور‌ها و بیلوز‌ها تحت نظارت مداوم آژانس می‌باشد.

C4. ذخایر اورانیم غنی‌شده:

26. همچنان که قبلا گزارش شده است [40]در اول جولای 2019 آژانس راستی آزمایی کرد که کل موجودی ذخیره شده اورانیوم غنی سازی شده ایران از میزان 300 کیلوگرم UF6 غنی شده تا میزان 3.67 درصد اورانیوم 235 (یا معادل آن در اشکال مختلف شیمیایی) فراتر رفته است (بند 56). میزان 300 کیلوگرم UF6 معادل با 202.8 کیلوگرم اورانیوم می‌باشد. [41]27. تا تاریخ 19 فوریه 2020، آژانس راستی آزمایی کرد که بر اساس برجام و مصوبات کمیسیون مشترک [42]، میزان کلی ذخیره اورانیوم غنی شده ایران در FEP، PFEP و FFEP [43]1020.9 کیلوگرم (+648.6 کیلوگرم از زمان گزارش فصلی پیشین) بوده است. این ذخیره شامل 996.5 کیلوگرم اورانیوم در شکل UF6، 9.7 کیلوگرم به شکل اوکسید‌های اورانیم و تولیدات بینابینی، 7.7 کیلوگرم، به کل میله‌ها و ترکیبات سوخت و هفت کیلوگرم به شکل زباله‌های مایع و جامد.

28. مجموع ذخایر اورانیم غنی‌شده شامل 214.6 کیلوگرم [44]اورانیم غنی‌شده تا 3.67 درصد U235، که تا قبل از 8 ژوئیه 2019 تولید شده است و 806.3 کیلوگرم اورانیم غنی‌شده تا 4.5 درصد U235 که از هشتم ژوئیه 2019 تا کنون تولید شده است. مورد آخر که تماماً به شکل UF6 است شامل 268.5 کیلوگرم از اورانیم غنی‌شده بالاتر از 2 درصد U235 که در خطوط 2 و 3 تحقیق و توسعه PFEP تولید شده می‌باشد.

D. اقدامات شفاف سازی

29. ایران کماکان به آژانس اجازه داده تا از نظاره‌گر‌ها و مهر و موم‌های الکترونیکی آنلاین در زمینه غنی سازی استفاده کند تا بدین وسیله وضعیت آن‌ها در اماکن هسته‌ای به بازرسان آژانس مخابره و جمع آوری خودکار ثبت سوابق اندازه گیری توسط ادوات اندازه گیری نصب شده آژانس تسهیل شود (بند 67.1). ایران بنا به درخواست آژانس نسبت به صدور روادید درازمدت برای بازرسان منصوب آژانس اقدام کرده و برای آژانس در اماکن هسته ای، محل کار مناسب فراهم کرده و استفاده از محل کار در مکان‌های نزدیک سایت‌های هسته‌ای در ایران را تسهیل کرده است (بند 67.2).

30. ایران کماکان به آژانس اجازه داده - تا از طریق اقدامات مورد توافق با ایران، از جمله از طریق اقدامات مراقبتی و نظارتی containment and surveillance measures - بر تمامی کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) تولید شده در ایران یا به دست آمده از دیگر منابع و انتقال آن‌ها به تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) در اصفهان (بند 68)، نظارت کند. همچنین، ایران تمامی اطلاعات ضروری برای قادر کردن آژانس جهت راستی آزمایی تولید کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) و موجودی انبار UOC تولید شده در ایران یا به دست آمده از هر منبع دیگری را ارائه کرده است (بند 69).

E. سایر اطلاعات مرتبط

31. ایران همچنان به اجرای موقت پروتکل الحاقی موافقتنامه پادمان‌ها بر اساس ماده 17 (b) پروتکل الحاقی، تا زمان لازم الاجرا شدن آن ادامه می‌دهد. آژانس به ارزیابی اظهارنامه‌های ایران ذیل پروتکل الحاقی ادامه داده است.

32. همچنانکه قبلاً گزارش شد، [45]آژانس ذرات اورانیوم طبیعی ساخت بشر در مکانی که توسط ایران به آژانس اظهار نشده بود، شناسایی کرده است. تعاملات بین ایران و آژانس برای حل و فصل موضوع ادامه دارد.

33. راستی آزمایی و نظارت آژانس بر سایر تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران ذیل برجام، شامل تعهداتی که در بخش‌های D، E، S و T ضمیمه یک برجام تصریح شده، ادامه دارد.

34. طی مقطع زمانی این گزارش، آژانس در هیچ یک از جلسات گروه کاری خرید کمیسیون مشترک شرکت نکرده است. (برجام، ضمیمه چهار - کمیسیون مشترک، بند 6.4.6).

F. خلاصه

35. آژانس به راستی آزمایی عدم انحراف مواد هسته‌ای اعلام شده در تاسیسات هسته‌ای و مکان‌های خارج از تاسیسات که بطور معمول مورد استفاده قرار می‌گیرند (LOFs) و از سوی ایران در چارچوب موافقتنامه پادمان‌های آن اظهار شده، ادامه می‌دهد. ارزیابی‌ها در خصوص نبود فعالیت‌ها و مواد هسته‌ای اظهار نشده برای ایران کماکان ادامه دارد.

36. از روز اجرا، آژانس به نظارت و راستی آزمایی اجرای تعهدات مرتبط هسته‌ای از سوی ایران بر اساس مفاد برجام پرداخته است.

37. مدیرکل به گزارش دهی به طور مقتضی ادامه خواهد داد.

زیرنویس:

[1]در 8 می 2018 دونالد ترامپ، رییس جمهور ایالات متحده آمریکا اعلام کرد «ایالات متحده از توافق هسته‌ای ایران خارج خواهد شد»، نظرات رییس جمهور ترامپ در مورد برجام در سایت ذیل موجود است

https://www.whitehouse.gov/briefings-statements/remarks-president-trump-joint-comprehensive-plan-action

[2]. Reproduced in INFCIRC/907 and INFCIRC/907Add.1.

[3].Gov/2017/10, para. 3.

[4]. این موضوع توسط دکتر حسن روحانی، رئیس جمهور و رئیس شورالی عالی امنیت ملی ایران اعلام شد. http://president.ir/en/109588

[5]GOV/INF/2019/8 ,GOV/INF/2019/9, GOV/INF/2019/10, GOV/INF/2019/12 and GOV/INF/2019/16.

[6]http://irangov.ir/detail/332945.

[7]در یک بیانیه مشترک در تاریخ 14 ژانویه 2020، وزاری خارجه فرانسه، آلمان و انگلیس ((E 3 نگرانی خود را از اینکه ایران " تعهدات خود تحت برجام را به انجام نرسانده است، ابراز داشتند و این موضوع را تحت ساز و کار حل و فصل اختلاف به کمیسیون مشترک، آنچنانکه در پاراگراف 36 برجام پیش بینی شده است، ارجاع دادند. به طور مثال نگاه کنید به:

https://www.gov.uk/government/news/e3-foreign-ministers-statement-on-the-jcpoa -14-january-2020.

[8]هزینه اجرای موقت پروتکل الحاقی (سه میلیون یورو) و 2/2 میلیون یورو برای هزینه‌های بازرسی مربوط به راستی آزمائی و نظارت بر تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران مندرج در برجام از بودجه عادی تامین می‌گردد (GC (63) /2).

[9]شامل روشنگری‌های مورد اشاره در بند 3 این گزارش.

[10]GOV/2016/8, para. 6.

[11]Note by the Secretariat, 2016/Note 5.

[12]GOV/2019/55.

[13]GOV/INF/2019/17.

[14]- مخزن از رآکتور خارج شده و در فرآیند آماده سازی برای روز اجرا به صورت غیر قابل استفاده در آورده شد و در ایران باقی نگه داشته شده است (GOV/INF/2016/1)، رآکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک، بند‌های 3 (ii) و 3 (iii)).

[15]- همانگونه که قبلا" اشاره شد (GOV/2017/24, footnote 10) ایران نام این تاسیسات را به رآکتور تحقیقاتی آب سنگین خندآب تغییر داده است.

[16]- بند‌های ارجاعی در پرانتز‌ها در تمام بخش‌های C و D این گزارش به بند‌های «ضمیمه I - اقدامات مرتبط هسته ای» برجام مربوط است.

[17]- HWPP یک تأسیسات تولید آب سنگین است که بر مبنای اطلاعات طراحی آن که در تاریخ 25 ژانویه 2016 از سوی ایران در اختیار آژانس قرار گرفته است، ظرفیت اسمی 16 تن آب سنگین با درجه خلوص هسته‌ای در سال، و ظرفیت واقعی «حدود 20 تن» آب سنگین با درجه خلوص هسته‌ای در سال دارد. ایران در نامه‌ای به تاریخ 18 ژوئن 2017، به آژانس اطلاع داد که "حداکثر ظرفیت سالانه تاسیسات تولید آب سنگین (HWPP) بیست تن است.

[18]GOV/INF/2019/17.

[19]در 17 نوامبر 2020، آژانس تایید نمود که در این زمان گزارش دهی، 2.5 متریک تن آب سنگین از ایران خارج گردیده است و ایران 3.2 متریک تن آب سنگین را برای فعالیت‌های تحقیق و توسعه در ارتباط با تولید ترکیبات دوتریتد برای کاربرد‌های پزشکی مورد استفاده قرار داده است که این مقدار در ذخیره آب سنگین ایران محسوب نشده است. در همان تاریخ آژانس راستی آزمایی کرد که ایران 1.1 متریک تن از 1.4 متریک تن آب سنگین آلوده که در نتیجه تولید محصولات دوتریوم ایجاد شده بود، را خالص سازی نموده است. این 1.1 متریک تون جزء ذخیره آب سنگین ایران حساب شده است. تمامی فعالیت‌های مشروحه در این پاورقی تحت نظارت مستمر آژانس بوده است.

[20]از جمله سلول‌های داغ در راکتور تحقیقاتی تهران و تاسیسات MIX و سلول‌های حفاظ دار که در مصوبه کمیسیون مشترک مورخ 14 ژانویه 2016 به آن‌ها اشاره شده است (INFCIRC/907)

[21]GOV/INF/2019/12

[22]تحت برجام، برای مدت 15 سال، سایت غنی سازی نطنز تنها مکان برای فعالیت‌های مرتبط با غنی سازی ایران از جمله تحقیقات و توسعه تحت نظارت پادمانی خواهد بود. (پاراگراف 72)

[23]GOV/INF/2019/9

[24]GOV/INF/2019/10, GOV/INF/2019/12, GOV/INF/2019/16 and section C3 of this report.

[25]Para 18 of this report

[26]در 18 ژانویه 2020 آژانس راستی‌آزمایی کرد که در طی این دوران گزارش دهی ایران همچنین پنج روتور سانترفیوژ IR1 را از انبار FEP خارج نموده و به یک تاسیسات اعلام شده ساخت سانترفیوژ به منظور آزمایش نمودن این روتور‌ها برای تولید ایزوتوپ‌های پایدار منتقل نموده که تحت نظارت آژانس می‌باشد.

[27]GOV/INF/2019/10para 4

[28]همچنانکه قبلاً گزارش شده است در خط تحقیق و توسعه یک، ایران یک آبشار IR1 را از طریق برداشتن روتورها، تزریق epoxy resin در لوله کشی‌ها و خارج نمودن سیستم‌های برقی از تمام سانتریفیوژ‌ها (نگاه کنید به GOV/INF/2016/1 تحقیق و توسعه سانتریفیوژ (15.4) بند ix) غیرعملیاتی کرده است.

[29]GOV/2019/55 para 15

[30]GOV/2017/48، پانوشت شماره 20

[31]در تاریخ 29 ژانویه 2018 ایران اطلاعات طراحی روزآمد شده برای FEEP را در اختیار آژانس قرار داد که شامل یک طرح موقتی برای یک سانتریفیوژ IR-1 برای «جداسازی ایزوتوپ‌های پایدار» در واحد 2 می‌باشد.

[32]- GOV/2016/46, para. 12.

[33]GOV\2019\55 para 21

[34]IR1, IR2m, IR3,IR4,IR5,IR6,IR6m,IR6s,IR6sm,IR7,IR8,IR8s، IR8B، IR-s and IR9.

[35]GOV\INF\2019\10 para 4

[36]GOV\INF\2019\12 para 3

[37]GOV\2019\55 para 24

[38]GOV/INF/2019/12/para 6

[39]به تصمیم مورخ 14 ژانویه 2016 کمیسیون مشترک مراجعه شود. (INFCIRC/907)

[40]GOV/INF/2019/8.

[41]با در نظر گرفتن وزن اتمی استاندارد اورانیوم و فلوئورین

[42]مطابق با مصوبات کمیسیون مشترک به تاریخ‌های 6 ژانویه، 18 دسامبر 2016 (INFCIRC/907)، و 10 ژانویه 2017 (INFCIRC/907/Add.1).

[43]. مطابق برجام سایت غنی‌سازی نطنز، برای 15 سال، تنها محل غنی‌سازی اورانیم و فعالیت‌های مرتبط از جمله فعالیت‌های تحقیق و توسعه تحت پادمان خواهد بود. (بند 72)

[44]. میزان تغییر در مقایسه با آمارمرتبط در گزارش فصلی قبلی، مربوط به پردازش بیشتر برخی مواد هسته‌ای بوده است.

[45]GOV\2019\55 para 29