گرمای عطارد می‌تواند به ایجاد یخ در این سیاره کمک کند!

به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، در حال حاضر به سختی می توان باور داشت که یخ روی سیاره عطارد وجود دارد.  در روز دمای این سیاره به 400 درجه سانتیگراد یا 750 درجه فارنهایت می رسد. اکنون این  مطالعه نشان داده است که گرمای این سیاره که نزدیکترین سیاره به خورشید است احتمالاً به ایجاد برخی از آن یخ ها کمک می کند.

در نظر عموم سطح سیاره عطارد با توجه به نزدیکی به خورشید گرم‌تر از آن است که بتواند دارای یخ باشد اما محققان در طول 30 سال گذشته در بررسی‌های متعدد خود به این نتیجه رسیده‌اند که در مناطقی از عطارد که معمولا در اکثر مواقع سال دارای سایه هستند می‌توان نشانه‌هایی از یخ را در اولین سیاره منظومه شمسی یافت.

ایده وجود یخ در عطارد در سال‌های ابتدایی دهه 90 میلادی و در پی کشف غارهای متعدد در نزدیکی قطب شمال عطارد به ذهن دانشمندان خطور کرد.

محور عطارد بر خلاف زمین دارای شیب نیست و به همین دلیل قطب‌های آن در تمام طول زمان گردش آن به دور خورشید نور آن را دریافت می‌کنند اما برخی از دره‌های عمیق و غارهای آن این شانس را دارند تا از تابش نور خورشید در امان باشند و با توجه به فقدان جو در عطارد دمای این نواحی به اندازه‌ای پایین خواهد آمد تا آب منجمد شده به صورت ثابت در آنها وجود داشته باشد.

با پرتاب فضاپیمای "مسنجر"(Messenger) به مدار عطارد و بررسی تصاویر و داده‌های مختلف ارسالی آن این حدسیات رنگ واقعیت به خود گرفتند.

مسنجر اولین فضاپیمایی است که به طور خاص برای مطالعه سیاره عطارد ساخته شده است.

ماموریت این فضاپیما تحقیق در رابطه با مواد شیمیایی، آب و هوای آن و میدان مغناطیسی موجود در عطارد بود.

این فضاپیما در اوت 2004 توسط موشک "دلتا 2" به فضا پرتاب شد و در تاریخ 30 مارس 2015 پس از 11 سال، ماموریت این فضاپیما با کوبیده شدن به سطح سیاره تیر پایان یافت.

مسنجر با دریافت سیگنال‌های نوترونی از قطب شمال عطارد به نشانه‌هایی از وجود منابع ثابت آب منجمد در این ناحیه دست یافت.

مواد معدنی موجود در خاک سطحی عطارد حاوی آن دسته از گروه های هیدروکسیل (OH) هستند که عمدتا توسط پروتون ها تولید می شوند. بنابر یافته های محققان موسسه فناوری جورجیا، گرمای شدید این سیاره به آزادسازی گروه های هیدروکسیل کمک می کند و سپس نیروی آنها افز ایش می‌یابد و این مولکول‌ها با یکدیگر برخورد می‌کنند تا مولکول های آب و هیدروژن تولید کنند که از سطح زمین بلند می شوند و به دور سیاره می چرخند. برخی از مولکول های آب در اثر تابش نور خورشید شکسته می شوند یا بسیار بالاتر از سطح سیاره می روند ، اما سایر مولکول ها در نزدیکی قطب های عطارد در سایه های دائمی دهانه ها قرار می گیرند که در آن صورت قطعات یخ دور از خورشید هستند.