رضا فریدی روانشناس بالینی و درمانگر اعتیاد در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره تفاوت بین ماده مخدر صنعتی و سنتی، اظهار کرد: تفاوت های دو نوع مواد اعتیادآور یعنی مواد مخدر سنتی و محرک صنعتی و دلایل گرایش بیشتر جوانان به مواد مخدر صنعتی و شیمیایی، به ویژه شیشه قابل توجه و جالب است.
وی بیان کرد: مواد مخدر سنتی مثل تریاک، هروئین و سایر فرآورده های طبیعی، معمولا دارای آثار و عوارض جسمانی زودرس و مشخصی هستند، به طور مثال فرد مصرف کننده به سرعت تکیده و لاغر می شود و لب های سیاه و رنگ پوست تیره، خمیدگی قامت و چهره پژمرده دارد.
فریدی تصریح کرد: مصرف کنندگان مواد محرک مثل شیشه، به جز تغییر در اندازه و ابعاد مردمک چشم، زخم های احتمالی در گوشه های کناری زبان و مقدار کمی لاغری، نشانه های جسمی مشخصی ندارند، پرحرفی، پرفعالیتی و پس از آن یاس و افسردگی، جزئی از تغییرات رفتاری مصرف کنندگان مواد صنعتی است وهمچنین بروز توهم و اختلالات شناختی و در نتیجه احتمال انجام رفتارهای پرخطر، از عوارض قطعی مصرف مواد محرک است که در درازمدت نمایان می شود.
یک درمانگر اعتیاد با بیان اینکه مواد مخدر سنتی دارای بوی مخصوص و قابل تشخیص هستند، افزود: مواد محرک صنعتی غالبا دارای بو نبوده و اطرافیان قادر به تشخیص آن نیستند، از همه بدتر و مهم تر اینکه مواد مخدر سنتی دارای علائم خماری یا محرومیت از مواد هستند به این معنی که معتاد پس از گذشت یک تا دو روز از آخرین مصرف دچار علائم ناخوشایندی مثل آب ریزش از چشم و بینی، بی قراری، دردهای عضلانی، مشکلات گوارشی به صورت دل پیچه و اسهال و در نهایت تشنج خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: در مورد مصرف مواد محرک همچون شیشه معمولا مدت های طولانی و حتی تا یک ماه پس از آخرین مصرف، علائم محرومیت از مواد یا خماری بروز می کند، به همین دلیل خانواده ها و اطرافیان به ندرت می توانند اعتیاد عزیزان شان به مواد محرک را تشخیص دهند و در صورت شک کردن، به دلیل عدم آگاهی از نحوه خماری تصور می کنند که فرد مورد نظر معتاد نیست چراکه دچار علائم خماری نشده است.
