آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا اعلام کرده به دنبال ایده هایی در رابطه با نوع تجهیزات علمی است تا از طریق کاوشگرهای کوچک ماه پیما و در قالب پروژه آرتمیس به سطح ماه ببرد. این چالش که از طریق پلتفرم جمع سپاری HeroX اعلام شده و Honey, I Shrunk the NASA Payload نام دارد (عزیزم، من محموله ناسا را کوچک کردم) به دنبال محموله های فضایی با ابعاد یک قالب صابون است.
چرا ناسا به ابزارهایی تا این اندازه ظریف نیاز دارد؟
ناسا در واقع می خواهد ماموریت های علمی که در گذشته با کمک مدارگرد ها، فضاپیماها و پرتابگرهای بزرگ انجام می داد را با تناوب بیشتر، هزینه کمتر و البته مقیاس های کوچک تر انجام دهد. برای آنکه زمینه حضور دراز مدت انسان روی ماه و سکونت همیشگی اش فراهم شود سازمان فضایی آمریکا نیاز به راه های مقرون به صرفه و عملی برای استفاده از منابع ماه دارد تا به نوعی هزینه ماموریت های خود به سطح این قمر را کاهش دهد. همین حالا که فضانوردان ناسا صرفا به ایستگاه فضایی بین المللی می روند که در مدار زمین قرار گرفته هزینه ای هنگفت را بر این سازمان تحمیل می کنند، چه برسد به اینکه قرار باشد به ماه فرستاده شوند.
ناسا در واقع تلاش دارد با کمک دانش و تخصص جامعه جهانی ارزیابی خوبی از مواد و تکنولوژی های فعلی داشته باشد؛ البته چالش مورد بحث فعلا به ارائه طرح های مفهومی برای محموله های فضایی مربوط میشود که 160 هزار دلار نیز جایزه دارد اما هدف نهایی ارائه تکنولوژی واقعی براساس همین طرح هاست تا در کاوشگرهای آتی مورد استفاده قرار بگیرند.
شرکت در این چالش نیز بسیار ساده است و کلیه حقوق مربوط به ایده هایی که ارائه می شوند متعلق به شرکت کنندگان است اما اگر ایده ای به فینال برسد باید طی قراردادی که با ناسا امضا می شود مجوز همیشگی و بدون حق امتیاز استفاده از آن ایده به دولت آمریکا داده می شود.
اگر ایده ای در مورد نحوه کوچک کردن سنسورهای محیطی و تجهیزات جمع آوری اطلاعات برای نصب روی دستگاهی با ابعاد یک جارو ربات دارید حالا بهترین فرصت برای شما ایجاد شده است.