در همین راستا صاحبان این نوع از کسب و کارها برای رفع این مشکلات راهکارهایی را در قالب پنج درخواست از مسوولان مطرح کردند. تاکنون در وزارت میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری حدود هزار و 700 واحد اقامتگاه بوم‌گردی فعال در کشور به ثبت رسیده است. در واقع این نوع از اقامتگاهها در رده اقامتگاه‌های سنتی جای می‌گیرند که از ابتدای آغاز به‌کار آنها تاکنون از سوی گردشگران استقبال قابل‌توجهی از آنها شده است به‌طوری‌که برخی از توریست‌های داخلی و گردشگران خارجی ترجیح می‌دهند به شهر‌هایی که در آنها چنین اقامتگاه‌هایی وجود دارد سفر کنند. در واقع حتی می‌توان گفت که اقامتگاه‌های بوم‌گردی در برخی از موارد عامل سفر برخی از توریست‌ها هستند. از زمانی که ویروس کرونا سفر خود را از چین آغاز کرد و به ایران رسید اقامتگاه‌های بوم‌گردی نیز همانند سایر بخش‌های بازار گردشگری تحت‌تاثیر قرار گرفته‌اند به‌گونه‌ای که این اتفاق زیان‌های اقتصادی قابل‌توجهی را برای صاحبان این نوع از کسب‌وکارها ایجاد کرده است.
برخی از فعالان این حوزه به «دنیای‌اقتصاد» اعلام کردند از اواسط بهمن‌ماه سال 98 که ویروس کرونا در کشور شیوع پیدا کرد تاکنون اصلا پذیرش مسافر نداشته‌اند و میزان درآمد آنها نسبت به مدت زمان سال گذشته 100 درصد کاهش داشته و به صفر رسیده است. طی بررسی‌های صورت‌گرفته از سوی «دنیای‌اقتصاد» در بهمن و اسفند ماه سال97 و همچنین فروردین سال 98 میانگین درآمد سه ماهه صاحبان اقامتگاه‌های بوم‌گردی 55 میلیون تومان بوده است که مانند گذشته در مقایسه با هتل‌ها درآمد کمتری را به خود اختصاص داده‌اند. متاسفانه با شیوع ویروس کرونا و کاهش سفرها این بومگردیها نیز بخش عمده‌ای از درآمد خود را از دست داده‌اند و با توجه به اینکه همیشه میزان درآمد بومگردیها نسبت به درآمد سایر اقامتگاه‌های فعال در بازار گردشگری کمتر بوده است، بنابراین به نسبت آن نیز درآمد کمتری از دست داده و سودی دریافت نکرده‌اند. در واقع می‌توان گفت که اقامتگاه‌های بوم‌گردی سود اقتصادی در مدت زمان شیوع ویروس کرونا نداشته‌اند و این نوع از اقامتگاهها در مقایسه با هتل‌ها ضرر اقتصادی هم به آنها تحمیل نشده است زیرا هتلداران با وجود اینکه درآمدی کسب نمی‌کنند اما موظف به پرداخت هزینههای ثابت و هزینه نگهداری هتل‌ها که شامل هزینه‌هایی همچون حقوق کارکنان می‌شود، هستند. در مقابل بومگردیها با توجه به کوچک‌تر بودن و نداشتن نیروی انسانی زیاد زیان کمتری نسبت به هتل‌ها داشته‌اند اما جبران این گونه زیان‌ها چه کم و چه زیاد برای هر دو بخش از اقامتگاهها بسیار دشوار است. در حال‌حاضر و با شیوع ویروس کرونا میزان تقاضا جهت اقامت در بوم‌گردی و هتل‌ها یکسان است. در واقع از زمان شیوع کرونا تمامی واحدهای اقامتی در کشور پذیرش مسافر نداشته‌اند و میزان درآمد آنها صفر شده است. از سوی دیگر با توجه به اینکه بومگردیها در بازار گردشگری نوپا بوده و تازه فعالیت‌های خود را آغاز کرده‌اند با بروز چنین مشکلاتی به‌راحتی آسیب می‌بینند به‌طوری که بسیار راحت‌تر از هتل‌ها ورشکست می‌شوند؛ در واقع بومگردیها توان مقابله با چنین مشکلات اقتصادی را ندارند و شرایط احیای برای آنها نیز کاملا سخت است. فعالان اقامتگاه‌های بوم‌گردی به «دنیای‌اقتصاد» عنوان کردند صاحبان بوم‌گردی و هتلداران بوم‌گردی موظف به پرداخت هزینههای ثابتی همچون هزینه آبونمان آب، برق، گاز و اینترنت هستند که برای بومگردیها این هزینه‌ها چندان هم زیاد نیست. بنابراین می‌توان بزرگ‌ترین زیان برای بومگردیها را عدم منفعت آنها که به علت نداشتن درآمد است، دانست.
در این میان فعالان تاکید کردند تاکنون برای بوم‌گردی‌های خود هزینههای قابل‌توجهی کرده‌ایم به امید اینکه در تعطیلات عید نوروز 99 کسب درآمد بیشتری داشته باشیم. صاحبان بوم‌گردی خواستار اعطای وام با بهره بسیار پایین و همچنین خواهان ایجاد وقفه 6 ماه تا یک‌سال برای پرداخت اقساط وام‌ها نیز هستند. تعدادی از فعالان بوم‌گردی در گفت‌وگو با «اکوایران» اعلام کردند پیش‌بینی کرده بودیم که در تعطیلات عید 99 حدود 50 هزار مسافر در اقامتگاه‌هایمان اقامت خواهند داشت به همین دلیل هزینههای قابل‌توجهی برای بازسازی و بهسازی مراکز اقامتی کرده‌ایم و همچنین برای این تعطیلات تدارک قابل‌توجهی درخصوص تجهیزات و استخدام نیروی انسانی کرده بودیم، علاوه‌بر آن برای این ایام مواد غذایی را خریداری کرده و در انبار قرار داده‌ایم که همین امر موجب ضرر و زیان مالی قابل‌توجهی شده است. وضعیت درآمدی فعالان این حوزه گردشگری به اندازه‌ای دچار رکود شده است که صاحبان این اقامتگاهها در تامین مخارج معیشتی خود نیز دچار مشکل شده‌اند. در واقع به علت کرونا مجبور شدیم این مرکز اقامتی را تعطیل کنیم که همین امر موجب ضرر و زیان صاحبان این واحدهای صنفی شده است زیرا آنها هزینههای جاری خود را همانند گذشته داشته اما میزان درآمد آنها به صفر رسیده است.
فعالان بخش سنتی اقامتگاه‌های کشور برای جبران خسارات به‌وجود آمده از طریق شیوع ویروس کرونا 5 درخواست خود از دولت را اعلام کردند: اول اینکه از دولت درخواست کردند تا سفر ارزان قیمت را در کشور ایجاد کند و همچنین این مراکز را به آژانس‌های مسافرتی معرفی کنند، در گام دوم شرایط را برای تبلیغات در رسانه ملی فراهم کنند تا از این طریق موجب افزایش جذب گردشگران در این بومگردیها شوند. همچنین درخواست پرداخت وام کم بهره از دولت را داشته و خواهان تنفس 4 ماهه برای پرداخت اقساط وام‌های دریافتی‌شده‌اند تا با این روش‌ها به این فعالان کمک کرده و موجب ادامه فعالیت آنها در چرخه گردشگری شوند.
بخش از گردشگری ظرفیت بالایی برای ایجاد اشتغال و ارزش افزوده در کشور دارد به‌طوری که تاکنون در این نوع از اقامتگاهها تعداد قابل‌توجهی مشغول به کار هستند، در واقع در هر واحد از بومگردیها حدود سه نفر به‌طور مستقیم و 30 نفر به‌طور غیر‌مستقیم فعالیت داشته‌اند اما کرونا چراغ درآمدی آنها را خاموش کرد.
