به گزارش ایسنا و به نقل از نیوساینتیست، کوتوله‌های قهوه‌ای که جرم‌هایی کوچک‌تر از ستاره و بزرگ‌تر از سیاره هستند، بادهای قدرتمندی را شامل می‌شوند که در سطح آنها می‌وزند. شاید روشی که پژوهشگران برای بررسی این بادها استفاده می‌کنند، بتواند اطلاعاتی در مورد سطح برخی از سیارات فراخورشیدی نیز ارائه دهد.
کوتوله‌های قهوه‌ای، مانند ستارگان شکل می‌گیرند اما واکنش‌های هسته‌ای در مرکز آنها رخ نمی‌دهد؛ در نتیجه از بسیاری جهات مانند سیارات غول‌پیکر تشکیل شده از گاز رفتار می‌کنند.
"کاتلین الرز"(Katelyn Allers)، پژوهشگر "دانشگاه بوکنل"(Bucknell University) آمریکا و همکارانش، یک کوتوله قهوه‌ای را که در فاصله 34.5 سال نوری از زمین قرار دارد، مورد بررسی قرار دادند و به انجام دادن نخستین اندازه‌گیری‌های مستقیم باد در آن پرداختند.
آنها با استفاده از "تلسکوپ فضایی اسپیتزر"(SST) و رصدخانه موسوم به "آرایه بسیار بزرگ"(VLA)، طول موج‌های فروسرخ را مورد بررسی قرار دادند.
طی بررسی امواج فروسرخ، نور جو کوتوله قهوه‌ای ردیابی شد و پژوهشگران دریافتند که چیزی شبیه به یک ابر در جو آن وجود دارد که نزدیک مرکز کوتوله قهوه‌ای حرکت می‌کند.
اکتشافات رادیویی، به ردیابی چرخش میدان مغناطیسی کمک کرد که با بررسی چرخش مرکز داخلی کوتوله قهوه‌ای مشخص شد.
پژوهشگران دریافتند که مرکز کوتوله قهوه‌ای، تقریبا یک بار در هر 1.76 ساعت و جو آن، یک بار در هر 1.74 ساعت می‌چرخد. این نشان می‌دهد بادهایی که در سراسر کوتوله قهوه‌ای جریان دارند، با سرعت حدود 650 متر در ثانیه می‌وزند که بسیار سریع‌تر از هر سیاره دیگری در منظومه شمسی است.
شاید با کمک تجهیزات قوی‌تری مانند "تلسکوپ فضایی جیمز وب" بتوان از این روش برای آگاهی در مورد اقلیم سیاراتی استفاده کرد که شباهت زیادی به سیاره ما دارند.
الر افزود: از این روش می‌توان برای شناسایی سیارات مشابه زمین استفاده کرد که شگفتی بسیاری با خود دارند. با این روش می‌توان چنین سیاراتی را مورد بررسی قرار داد و میزان سرعت وزش باد را در آنها مشخص کرد.
این پژوهش، در مجله "Science" به چاپ رسید.
