این شاعر در گفت‌وگو با ایسنا، درباره وضعیت شعر و تاثیر وقایع اجتماعی بر آن اظهار کرد: به نظر می‌رسد وضعیت غیرطبیعی در جامعه اتفاقا از جهاتی می‌تواند به شاعران کمک کند. این وضعیت به او حرف‌ها، مضامین و مطالبی را برای بیان ارائه می‌کند که شاید در حالت عادی و ثبات وجود نداشته باشد.
کاظمی با بیان این‌که حالت ثبات در جامعه از نظر تکنیکی به تقویت شعر شاعران کمک می‌کند گفت: شاعر در شرایط ثبات به کمک مطالعه و برخورداری از جلسات و محافل قوت شعری پیدا می‌کند. این‌ها چیزهایی است که در شرایط رفاه و آرامش بهتر به دست می‌آید، اما شاعر در حوزه مضمون و سوژه داشتن طبیعتا در حالت ثبات و معمول حرف زیادی برای گفتن ندارد، چون اتفاقی نمی‌افتد. اما در وضعیت‌های این‌چنینی شاعر از منظر سوژه، احساسات عاطفی و مضامین اجتماعی حرف‌های بهتری برای گفتن دارد.
او افزود: منتها در این شرایط دشواری‌هایی هم برای انتشار وجود دارد، یعنی وقتی وضع اقتصادی مردم خراب می‌شود، وضعیت حوزه نشر هم بد می‌شود و برای انتشار آثار خصوصا انتشار کتاب شعر و همچنین به شکل انتشار شعر در مطبوعات کیفیت قدیم را از دست می‌دهد و این هم طبیعتا تاثیر می‌گذارد. اما به نظرم در عرصه تولید اثر در وضعیت‌های این‌چنینی سوژه بیشتر است که این‌ها باید در ذهن شاعران پرورده و به صورت هنری خودش عرضه شود. بعضی وقت‌ها خیلی از شعرهایی که در وضعیت اجتماعی اخیر و همچنین در شرایط کرونا گفته شدند، عمیق نبودند و به مسائل به صورت سطحی نگریسته بودند، ولی این‌ها کم‌کم عمق پیدا می‌کنند. مثلا همین موضوع همدلی می‌تواند سوژه خوبی برای این روزهای شعر ما باشد و جزء مضامین مغفول‌مانده شعر ما است.
این شاعر و منتقد ادبی همچنین در پاسخ به سوالی درباره وضعیت پرداختن شاعران به موضوع همدلی در این روزها بیان کرد: به صورت محسوس جریان شعر را در این مدت رصد نکرده‌ام و سر و کارم بیشتر با نوشتن و ویراستاری است و خیلی در فضا نیستم که بتوانم قضاوت کنم و بگویم الان دقیقا چه اتفاقی برای جریان شعر ما افتاده است. این چیزی که درباره استفاده از مضمون همدلی در شعر گفتم، بالقوه این قابلیت در شعر وجود دارد. اما در آن مقداری که بنده رصد کرده‌ام، نشانه‌هایی از این نوع شعرها دیده‌ام.
محمدکاظم کاظمی درباره وضعیت برگزاری جشنواره‌ها و جایزه‌های شعر در سالی که گذشت گفت: متاسفانه در سال 98 چندتا از جشنواره‌ها لغو شد. در یکی، دو جشنواره‌ای که برگزار شد و من داور بودم، روند خوب بود، اما اتفاقات خیلی متفاوتی در عرصه شعر نیفتاد که بتوانم بگویم در آن داوری‌ها من پدیده‌های ویژه‌ای را در شعر دیده باشم. شاید علت این بوده که شعرها به دوران ثبات و کم‌اتفاق متعلق بوده است. به همین علت من احساس نکردم که چهره، جریان و حرکت ویژه‌ای به وجود آمده باشد.
او همچنین از این‌که وضعیتش در روزهای خانه‌نشینی به نسبت قبل تغییری نکرده گفت و درباره مشغولیت این روزهایش بیان کرد: کار جاری من ویراستاری است که در خانه آن را انجام می‌دهم و با گذشته خیلی برایم تفاوتی نکرده است، چون از قبل هم خانه‌نشین بودم. منتها وقتی که به جلسات و کارگاه‌ها می‌رفتم برایم اضافه آمده که از آن برای تدوین و آماده‌سازی نوشته‌ها و دکلمه‌های صوتی که مدت‌هاست می‌خواستم فرصتی برای انجام‌شان میسر شود، استفاده می‌کنم. در فضای مجازی هم بیدل‌خوانی را برگزار می‌کنم.
