کرونا که آمد هیچ وقت فکر نمی‌کردیم بعد از خرید هر کالا ساعت‌ها باید این مواد را شست و شو داده یا ضدعفونی کنیم، به قول بعضی فقط نان را نمی‌توانیم بشوییم. به هر حال باید مراقب باشیم که ترس از کرونا ما را وسواسی نکند.
با شروع اسفند ماه صدای پای کرونا به گوش رسید هیچ کس نمی‌دانست که این ویروس به حدی جدی می‌شود که حتی برای یک خرید هم باید همه نکات را رعایت کنیم. البته روز‌های اول کسی این موضوع را خیلی جدی نمی‌گرفت، اما این روز‌ها همه مساله را جدی می‌گیرند و باید آن را مهم بدانیم تا خدای نکرده به این ویروس گرفتار نشویم.
این روز‌ها به فروشگاه موادغذایی، مواد پروتئینی یا لبنی که می‌رویم با اکراه به همه کالا‌ها دست می‌زنیم می‌ترسیم که نکند فرد قبلی که در فروشگاه بوده و به این اقلام دست زده باشد، کرونا داشته و ما هم با لمس این موادغذایی و سپس دست زدن به صورت مان ناخواسته کرونا بگیریم. این دغدغه همه در این روز‌های کرونایی است.
وسواس همه وجودمان را گرفته است به هر چیزی که دست می‌زنیم شک داریم که دست مان را شسته ایم یا نه؟ نمی‌دانیم که لمس مواد غذایی در فروشگاه ممکن است ما را با کرونا آشتی دهد یا اینکه با شست و شوی دقیق دست‌ها همیشه کرونا را از خانه مان بیرون می‌اندازیم.
اما همه خوب می‌دانیم که این روز‌ها کرونا میهمان ناخوانده بسیاری از مردم شده است اگرچه ایرانیان به میهمان نوازی معروف هستند، اما این میهمان را نمی‌خواهیم بپذیریم، چون هزاران مشکل با خودش به همراه دارد.
به هر حال این میهمان ناخوانده همه ما را به نوعی درگیر کرده است برای هر کاری که از منزل خارج می‌شویم پس از بازگشت به خانه، باید ساعت‌ها همه وسایل را شست، دست‌ها را ضدعفونی کرد و هزاران کار دیگر که پس از ورود به خانه باید انجام دهیم، اما پس از همه این کار‌ها و شست و شوی چندین باره دست‌ها بازهم شک داریم که خوب ضدعفونی کرده ایم یا نه؛ در واقع وسواس به سراغ مان آمده است و شاید این موضوع تاثیر منفی روی زندگی همه ما گذاشته باشد.
اما آیا وسواس به سراغ شما هم آمده است؟ به این شیوه که پس از ورود به خانه چندین بار دست‌ها را می‌شوییم، اما دوباره به سراغ شست و شوی دست‌ها می‌رویم و ماده ضدعفونی کننده می‌زنیم و شاید در طول همان روز هزاران بار این کار را تکرار می‌کنیم. این موضوع باعث شده که افراد بسیاری تمایلی به خروج از منزل نداشته باشند چرا که اقدامات بعد از آن بسیار آزاردهنده است.
قبل از شیوع ویروس کرونا هر چیزی را که خریداری می‌کردیم بدون وسواس و شست و شو در جای همیشگی قرار می‌دادیم و قبل از مصرف شست و شوی آن را انجام می‌دادیم، اما این روز‌ها بیرون رفتن از منزل برای همه عذاب آور شده است و مردم ترجیح می‌دهند برای جلوگیری از خروج روزانه از خانه، هفتگی یا هر دو هفته یک بار همه اقلام مورد نیاز خودشان را خرید کنند تا این دردسر‌ها را نداشته باشند.
اینکه هر بار از خانه خارج شویم و مجبور باشیم بخاطر وسواسی که گریبان همه ما را گرفته است همه لباس‌ها و اقلام خریداری شده را بشوییم، همه عذاب می‌دهد و در واقع طاقت فرسا شده است. شاید یکی از آرزو‌های همه مردم جهان به ویژه ما ایرانیان بازگشت به زندگی عادی گذشته است که البته این موضوع به رعایت اصول بهداشتی همه مردم برمی‌گردد.
البته اغلب کارشناسان داشتن وسواس در هر شرایطی حتی در موقعیت کنونی را که ما درگیر آن هستیم، به هیچ عنوان نمی‌پذیرند؛ بلکه همه معتقدند که مردم باید رعایت اصول بهداشتی را جدی بگیرند و نگذارند این ویروس وارد زندگی شان شود تا علاوه بر این موقعیت حساس، گرفتار بیماری و بستری شدن در بیمارستان‌ها هم نشویم. پس رعایت نکات بهداشتی مهمترین اصل در این زمینه است.
داشتن زندگی عادی و جلوگیری از چنین مشکلاتی بستگی به همه ما دارد. فقط نگذاریم وسواس هم مانند این ویروس میهمان همیشگی خانه هایمان شود؛ چرا که ممکن است ویروس کرونا پس از مدت‌ها با کشف دارو یا واکسن از زندگی ما خارج شود، اما وسواس مانند یک عادت غلط همیشه به یادگار باقی می‌ماند.
انسان‌هایی که وسواسی می‌شوند همیشه احساس می‌کنند که هیچ چیز زندگی شان تمیز نیست و دوست دارند هر چیزی را چند بار شست و شو کنند و این عادت نادرست مسیر زندگی آن‌ها را تغییر می‌دهد و همیشه در بدترین شرایط به همه چیز شک دارند که این موضوع می‌تواند هزاران بار تاثیر منفی در زندگی این افراد داشته باشد.
این روز‌ها نیز ورود ویروس کرونا به ایران مردم را با چالش این چنینی مواجه کرده است و مردم هر بار خروج از خانه را به عنوان عذابی برای روح خودشان می‌دانند؛ چرا که مجبورند هر بار چندین ساعت مواد غذایی و دیگر اقلام را بشویند. به امید روز‌هایی که وسواس به زندگی ما وارد نشود و کرونا هم از خانه‌های ما اخراج شود.
فربد فدایی یک متخصص اعصاب و روان گفت: افرادی که دچار اختلال وسواس اجباری هستند در شرایط کنونی و به خاطر شیوع ویروس کرونا، وسواس آن‌ها شدت می‌یابد، به عنوان مثال به جای اینکه 20 ثانیه دستهای خود را با آب صابون بشویند 20 دقیقه این کار را انجام می‌دهند.
فدایی افزود: به طور طبیعی حدود چهار درصد از جامعه دچار وضعیتی به نام اختلال وسواسی اجباری هستند که عمده‌ترین آن وسواس به شست وشو است و این افراد فکر می‌کنند به هر چیزی که دست می‌زنند، باید خوب آن را بشویند یا اینکه آن شیء به اندازه کافی تمیز نیست و شاید هم حمام رفتنشان ساعت‌ها طول بکشد.
وی ادامه داد: این افراد در شرایط عادی مشغول شست وشو و تمیز کردن هستند، اما در شرایط خاص مانند شرایط کنونی که کرونا شایع شده، اضطراب، میزان شست وشو و همچنین استفاده از مواد ضدعفونی کننده‌ها توسط آن‌ها خیلی بیشتر می‌شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گفت:، اما دستهای دیگر هم داریم که دارای شخصیت وسواسی هستند و یک درصد از جمعیت بزرگسال جامعه را تشکیل می‌دهند، این افراد کار‌ها را خیلی دقیق انجام می‌دهند و توصیه‌های بهداشتی را افراطی رعایت می‌کنند.
به عنوان نمونه در شرایط کنونی بر اساس توصیه‌های پزشکی اگر قرار است، دستهای خود را با آب و صابون 20 ثانیه بشویند آن‌ها این کار را 20 دقیقه انجام می‌دهند، اما باز هم احساس می‌کنند که درست و دقیق این کار را انجام نداده اند.
وی خاطرنشان کرد:، اما گروه سومی هم هست که شامل افراد خود بیمارانگاری است که پنج دهم درصد از جامعه را تشکیل می‌دهند و کوچکترین مشکل جسمی و تغییری که در خود احساس می‌کنند آن را ناشی از یک بیماری جدی و مهلک می‌دانند و با کوچکترین مشکل به پزشک و آزمایشگاه مراجعه می‌کنند و بخش عمده‌ای از مراجعه کنندگان به پزشکان را این افراد تشکیل می‌دهند.
فدایی افزود: این گونه افراد توصیه‌های مراجع بهداشتی را مورد توجه قرار دهند، اما نگران نباشند، به توصیه‌های پزشکی اعتماد داشته باشند و بدانند که بیمار نیستند.
وی اعلام کرد: در شرایط کنونی وجود استرس تعداد افرادی که خود را بیمار تلقی می‌کنند بیشتر می‌شود و باید توجه داشت که استرس و فشار روانی در موارد بیماری‌های همه گیر موجب می‌شود که سطح ایمنی بدن کاهش یابد و افراد بیشتری احساس بیماری می‌کنند.
این ویروس که حدود دو ماه است میهمان ماست نشان داد که کرونا فقط با در خانه ماندن، شست و شوی دست‌ها به مدت ٢٠ ثانیه، ضدعفونی کردن وسایل و چندین نکته بهداشتی شکست می‌خورد. پس همه با هم این ویروس را شکست می‌دهیم تا دوباره به زندگی عادی برگردیم و شرایط کشور نیز به حالت گذشته برگردد.
شاید اگر حدود 66 هزار نفری که به این ویروس مبتلا شده‌اند مانند دیگر مردم رعایت می‌کردند، امروز همه مردم گرفتار این غول دنیا نمی‌شدند و کادر درمانی مجبور نبودند این همه سختی را تحمل کنند و روز‌ها و ماه‌ها دور از خانواده هایشان در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی به بیماران مبتلا به کرونا خدمات بدهند و حتی جان خود را به خطر بیندازند.
پس لطفاً همچنان در خانه ماندن شعار همه ما باشد تا به یاری خداوند کرونا را همه با هم شکست دهیم.
