به گزارش ایسنا و به نقل از وب‌سایت رسمی دانشگاه کارنگی ملون، سیستم‌های واقعیت مجازی کنونی می‌توانند تجربیات بصری همه‌جانبه‌ای ارائه دهند اما به ندرت می‌توانند برای کاربران خود، احساس کردن اجسام به خصوص دیوارها و وسایل را فراهم کنند. پژوهشگران "دانشگاه کارنگی ملون" (CMU)، ابزار جدیدی ابداع کرده‌اند که چند ریسمان را به دست و انگشتان کاربر متصل می‌کند تا امکان احساس کردن موانع و اجسام سنگین برای او فراهم شود.
این ابزار با قفل کردن ریسمان‌ها در هنگامی که دست کاربر به دیوار مجازی نزدیک می‌شود، احساس لمس کردن دیوار را شبیه‌سازی می‌کند. این مکانیسم، به افراد امکان می‌دهد تا برجستگی‌های یک مجسمه مجازی را احساس کنند و هنگامی که اجسام را هل می‌دهند، مقاومت آنها برایشان قابل درک باشد.
"کیتی فانگ" (Cathy Fang)، دانشجوی مهندسی مکانیک دانشگاه کارنگی ملون و از پژوهشگران این پروژه گفت: این ابزار که روی شانه کاربر قرار می‌گیرد، به چند ریسمان مجهز است؛ در نتیجه وزن زیادی ندارد، باتری را کمتر مصرف می‌کند و هزینه آن نیز کمتر است.
"کریس هریسون" (Chris Harrison)، استادیار دانشگاه کارنگی ملون و از پژوهشگران این پروژه گفت: دیوارها، وسایل و شخصیت‌های مجازی، عناصر اصلی برای ساخت جهان مجازی هستند. سیستم‌های واقعیت مجازی، کاری بیش از لرزش وارد کردن به دست انجام می‌دهند.
فانگ ادامه داد: من باور دارم که این تجربه می‌تواند غافلگیرکننده و سرگرم‌کننده باشد. کاربر با قرار دادن انگشتان خود به دور اجسام غیرواقعی می‌تواند با آنها تعامل داشته باشد و آنها را احساس کند.
پژوهشگران دیگری نیز از چنین ریسمان‌هایی برای ایجاد بازخورد در جهان مجازی استفاده کرده‌اند اما سیستم‌های آنها معمولا موتورهایی را برای کنترل ریسمان‌ها به کار می‌گیرد. سیستم پژوهشگران دانشگاه کارنگی ملون، به موتو نیازی ندارد. این سیستم، پوشیدنی است و کارآیی‌های بسیاری برای کاربران خود به همراه دارد. فانگ اضافه کرد: موتورهایی که پیشتر در چنین سیستم‌هایی به کار رفته‌اند، سنگین هستند و انرژی زیادی مصرف می‌کنند.
این گروه پژوهشی به جای موتور، از چندین "منقبض‌کننده" یا "رترکتور" (retractor) استفاده کردند. آنها مکانیسمی را نیز به سیستم خود افزودند که می‌تواند با کمک الکتریسیته به سرعت قفل شود. فنرهایی که در این سیستم به کار رفته‌اند، ریسمان‌ها را محکم نگه می‌دارند. این سیستم فقط به کمی نیروی الکتریسته نیاز دارد؛ در نتیجه انرژی کمی مصرف می‌کند و می‌تواند کار خود را با نیروی باتری انجام دهد.
فانگ افزود: این سیستم، برای بازی‌های واقعیت مجازی کاربرد خواهد داشت و می‌تواند تجربه خوبی از تعامل فیزیکی با موانع و اجسام فراهم کند. همچنین می‌توان از این سیستم برای بازدید از موزه‌های مجازی استفاده کرد و یا به خرید از فروشگاه لوزم خانگی پرداخت.
