حافظه سیستم ایمنی بدن می‌تواند به موفقیت پیوند عضو کمک کند

به گزارش ایسنا و به نقل از وب‌سایت رسمی دانشگاه پیتسبرگ، رد شدن اندام‌های پیوند زده شده از سوی بدن، دلیل اصلی ناموفق بودن پیوند و عدم غلبه بر این مشکل با وجود تجویز داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی است.

پژوهشگران "دانشکده پزشکی دانشگاه پیتسبرگ" (Pitt Med) و "بیمارستان متودیست" (Houston Methodist Hospital)، در بررسی جدیدی که روی موش‌ها انجام شده است، نشان داده‌اند که دستگاه ایمنی ذاتی می‌تواند سلول‌های بیگانه را به خاطر بسپرد. شاید این پژوهش بتواند راه را برای کشف داروهایی فراهم کند که به ماندگاری اندام‌های پیوند زده شده در بلند مدت منجر می‌شوند.

"فادی لاکیس" (Fadi Lakkis)، از پژوهشگران این پروژه گفت: میزان رد شدن اندام پیوندی طی یک سال پس از پیوند، به میزان قابل توجهی کاهش یافته اما ممکن است بسیاری از افرادی که پیوند عضو را دریافت می‌کنند، در طول عمر خود با این مشکل رو به رو شوند و به پیوند دوم نیاز داشته باشند. بررسی برای یافتن حلقه اتصال گمشده در حوزه پیوند اعضا، کلید حل این مشکل است و می‌تواند ما را به هدف خود نزدیک‌تر کند.

سیستم ایمنی، به دو بخش ذاتی و تطبیقی تقسیم می‌شود. ابتدا سلول‌های ایمنی ذاتی، ارگانیسم بیگانه را در بدن شناسایی می‌کنند و سپس، دستگاه ایمنی تطبیقی فعال می‌شود. پیشتر این تصور وجود داشت که حافظه ایمنی‌شناسی که به بدن امکان می‌دهد تا مهاجمان بیگانه را به خاطر بسپارد تا در آینده با آنها مقابله کند، به دستگاه ایمنی تطبیقی منحصر می‌شود.

لاکیس و همکارانش در این پژوهش، پیوند اعضا را در موش‌های اصلاح شده ژنتیکی انجام دادند تا نشان دهند هنگامی که سلول‌های ایمنی ذاتی در معرض یک بافت بیگانه قرار می‌گیرند، واکنش ایمنی را به خاطر می‌سپارند و اگر در آینده نیز در معرض یک بافت خارجی قرار بگیرند، واکنش را آغاز می‌کنند.

لاکیس ادامه داد: این تصور پیشتر وجود نداشت که سلول‌های ایمنی ذاتی مانند مونوسیت‌ها و درشت‌خوارها، حافظه دارند. ما دریافتیم که این سلول‌ها می‌توانند بافت‌های بیگانه را به خاطر بسپارند.

وی افزود: آگاهی از نقش سیستم ایمنی ذاتی بدن می‌تواند به کشف دارهای خاصی منجر شود که به ما امکان می‌دهند تا داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی را که عوارض جانبی قابل توجهی دارند، کنار بگذاریم. یافته‌های این پژوهش، پیامدهایی فراتر از حوزه پیوند اعضا دارند. شاید این پژوهش بتواند پیامدهای مثبتی برای طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها از جمله سرطان و بیماری‌های خودایمن داشته باشد.

این پژوهش، در مجله "Science" به چاپ رسید.