بررسی یکی از نزدیکترین تپ اخترها به زمین

به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، اخیراً اخترشناسان کره جنوبی و چین از روش تصویربرداری طیفی از اشعه ایکس برای بررسی PSR B1929 + 10 استفاده کردند. این مطالعه بسیار عمیق به بررسی این سیستم پرداخته است و داده‌های قابل توجهی درباره انتشار این "سحابی باد تپ اختر" (PWN) را نشان می‌دهد.طی این مطالعه، ستاره شناسان از داده‌های تلسکوپ‌های فضایی اشعه ایکس "ایکس‌.ام.ام-نیوتن"(XMM-Newton) متعلق به آژانس فضایی اروپا برای بررسی این سیستم استفاده کردند.

تَپ‌اخترها (Pulsar) ستاره‌های نوترونی چرخانی هستند که با سرعت بسیار زیادی دوران می‌کنند و پالس‌های مداومی از انرژی تابشی به همراه خطوط میدان مغناطیسی قوی را از خود منتشر می‌کنند. برخی از تپ‌اخترها نیز پرتوهای ایکس تابش می‌کنند. تپ‌اخترها هنگام تولد دمایی در حدود چند میلیون درجه سلسیوس دارند و بلافاصله شروع به سرد شدن می‌کنند. نحوه و سرعت سرد شدن نیز به مواد تشکیل دهنده و چگالی آن‌ها بستگی دارد.

محققان طی این مطالعه یک جریان محوری اشعه ایکس را در پشت جهت حرکت خاص (proper motion ) که توسط مشاهدات قبلی گزارش شده بود، کشف کردند.

آنها دریافتند که این جریان حدود هشت قوس دارد که این عدد، دو برابر طول ارزیابی شده توسط تحقیقات گفته شده در سال 2006 بود. به نظر می‌رسد انتشار اشعه ایکس از جریان محوری در جهت مخالف، حرکت خاص تپ اختر را سخت تر می‌کند.

آنها متوجه شدند که انرژی مغناطیسی می‌تواند به انرژی جنبشی ذرات باد که می تواند شتاب ذرات فوق العاده ای را به وجود آورد، تبدیل شود. علاوه بر این جریان ، اخترشناسان همچنین دو جریان جانبی ضعیف را که با توجه به حرکت خاص گسترش می یابد ، کشف کردند. جهت گیری‌های آنها مشابه مواردی است که در برخی از تپ اخترهای دیگر مرتبط با سحابی باد تپ اخترمشاهده شده است. محققان این مطالعه اظهار کردند که چنین ویژگی‌هایی می‌تواند ناشی از جریان‌های قطبی باشد که در اثر فشار رم (ram pressure) خم می شوند.