به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، با گذشت بیش از یک قرن از تلفات 50 میلیون نفری بر اثر آنفلوانزای اسپانیا، حرکت قطرات مایع حاصل از بازدم، سرفه و عطسه افراد مبتلا هنوز تا حد زیادی ناشناخته مانده است، اما دانشمندان در تلاش هستند تا فیزیک جریان بیماری‌های تنفسی را مورد مطالعه قرار دهند و فکر می‌کنند که این امر در مقابله با این بیماری‌ها مهم خواهد بود.
دینامیک و انتقال مایع کووید-19
کارشناسان بهداشت عمومی از زمان شیوع آنفلوانزای اسپانیا در سال 1918 که یکی از بدترین بیماری‌های همه گیر در تاریخ است، توصیه‌های استاندارد را برای دوری از ابتلا به بیماری‌های تنفسی تغییر نداده‌اند. اگرچه اصول اولیه مانند حفظ فاصله ایمن از افراد، شستن دست‌ها با صابون و آب برای از بین بردن میکروب‌ها و پوشاندن بینی و دهان با ماسک هنوز کارایی دارند و درست هستند، اما هنوز نحوه رفتار و حرکت قطرات مایع حاصل از سرفه و عطسه افراد مبتلا یک راز باقی مانده است.
"میتال" استاد مهندسی مکانیک دانشکده مهندسی "وایتینگ" با تأکید بر دینامیک(پویایی) سیالات محاسباتی، فکر می‌کند تحقیقات بیشتر روی قطرات سیال در زمینه انتقال کروناویروس از اهمیت اساسی در مبارزه با این بیماری همه گیر برخوردار است.
وی گفت: وقتی به یک فروشگاه مواد غذایی رفتم و دیدم فروشنده‌ها ماسک زده‌اند به فکر فرو رفتم که قطرات خارج شده از دهان افراد هنگام بازدم، سرفه و عطسه چگونه حرکت می‌کنند و پخش می‌شوند. آیا اطلاعاتی در مورد آیرودینامیک این ماسک‌ها وجود دارد تا آنچه را که واقعاً انجام می‌دهند، مشخص کنند؟ زیرا دینامیک سیال تقریباً در همه ابعاد این بیماری نقش دارد. چگونه قطرات شکل گرفته و حمل می‌شوند؟ چگونه دیگران را آلوده می‌کنند؟ ونتیلاتورهایی که ما برای درمان بیماران مبتلا به این بیماری استفاده می‌کنیم و حتی اقدامات پیشگیرانه مانند زدن ماسک به جریان مایعات مربوط می‌شود.
"میتال" و گروهش برای دریافت این موضوع، تحلیلی از دینامیک سیال شناخته شده کووید-19 و اینکه چه سؤالاتی هنوز بی جواب مانده‌اند، گردآوری کردند.
انتقال کووید-19 از طریق قطرات
عفونت‌های تنفسی می‌توانند از طریق قطرات حاوی ویروس که در هوا حرکت می‌کنند یا در اثر تماس با سطوح آلوده به قطرات، بین افراد پخش شوند. افراد آلوده اغلب این قطرات را از طریق عطسه یا سرفه بیرون می‌دهند. با این حال، واقعیتِ انتقال پیچیده‌تر است و شامل تعداد قطرات، اندازه و سرعت آنها در هنگام خروج از دهان در تنفس، عطسه و سرفه است.
عطسه ممکن است هزاران قطره بزرگ را با سرعت نسبتا بالا به بیرون پرتاب کند، در حالی که سرفه 10 تا 100 برابر قطرات کمتری نسبت به عطسه ایجاد می‌کند. همچنین میزان انتشار این قطرات در صحبت کردن به مراتب کمتر و حدود 50 قطره در ثانیه است که کوچکتر از قطرات تولید شده توسط عطسه و سرفه نیز هستند.
این قطرات در هوا معلق می‌شوند، همراه با جریان هوا سفر می‌کنند و بیماری کووید-19 را منتقل می‌کنند. قطرات بزرگتر نیز به دلیل سنگین بودن و بر اثر جاذبه زمین، روی سطوح می‌نشینند و آنها را آلوده می‌کنند و موجب گسترش بیماری می‌شوند.
از آنجا که ماهیت سیال این پدیده بسیار پیچیده است، اجماع پیرامون رفتار قطرات معلق آلوده به کووید-19 هنوز مورد بحث است.
این مطالعه در مجله Fluid Mechanics منتشر شده است.
