کن مجازی بی‌حضور نماینده‌ای از ایران

در همین راستا در روزهای گذشته پی‌یر لسکیور، رئیس جشنواره کن و تیری فرمو، دبیر این رویداد سینمایی در کاخ الیزه در مرکز پاریس فهرستی متشکل از نام 56 فیلم را که در ابتدا قرار بود در بخش‌های مختلف جشنواره فیلم کن به نمایش گذاشته شوند، اعلام کردند. این فیلم‌ها قرار است با برچسب «کن» در شماری از جشنواره‌های طراز اول سینمایی از جمله لوکارنو، تلوراید، تورنتو، دوویل، سن‌سباستین، بوسان، نیویورک، لیون، ریو، رم، توکیو، مومبای، مادرل پلاتا و ساندنس به روی پرده بروند. با وجود درخشش فیلمسازان ایرانی در سال‌های نه‌چندان دور، در این دوره در بین فیلم‌های راه‌یافته به این جشنواره نامی از کشور ایران به چشم نمی‌خورد. اما آنچه فهرست امسال جشنواره کن را از دوره‌های دیگر متمایز می‌کند، حضور برجسته آثار کارگردانان آماتور و زنان است. از 56 فیلم فهرست امسال 16 مورد اثر کارگردانان زن است که آن را بازتابی از حرکت این جشنواره سینمایی به سمت برابری جنسیتی تعبیر می‌کنند.

علاوه بر اپیدمی کووید- 19 موضوع دیگری که بر جشنواره تاثیر گذاشته اعتراضات اخیر علیه نژادپرستی پس از کشته شدن مرد سیاه‌پوستی به دست پلیس آمریکاست. در واکنش به چنین اقدامی استیو مک‌کوئین، کارگردان سیاه‌پوست برنده اسکار اعلام کرد دو فیلمش را که از سوی جشنواره فیلم کن 2020 پذیرفته شدند، به جورج فلوید فرد کشته شده تقدیم می‌کند. به گزارش خبرگزاری مهر، این دو فیلم شامل «منگراو» و «لاورز راک» هستند که هریک اپیزودی از مجموعه «تبر کوچک» محسوب می‌شوند. سه اپیزود دیگر «آلکس ویتل»، «آموزش» و «سرخ، سفید و ابی» نام دارند. این پنج فیلم، داستانی شخصی درباره جامعه رنگین‌پوستان هند غربی یا کارائیبی را در لندن از اواخر دهه 1960 تا نیمه 1980 روایت می‌کنند. این عنوان از یک ضرب‌المثل آفریقایی گرفته شده که در سراسر کارائیب طنین‌انداز شده و آن این است که: اگر درخت بزرگی هستی، هر یک از ما تبری کوچک هستیم. این عبارت در شعری مردمی که توسط باب مارلی ساخته شد راه یافت و در آلبوم سال 1973 وی منتشر شد.

مک‌کوئین درباره این تصمیمش گفت: «من این فیلم‌ها را به جورج فلوید و همه افراد سیاه‌پوست دیگری که کشته شده‌اند- حال چه دیده شده یا نشده‌اند- در آمریکا، انگلیس یا هر جای دیگری در جهان، تقدیم می‌کنم. اگر شما درختی بزرگ هستید، ما «تبر کوچک» هستیم. زندگی سیاهان مهم است.» فیلم «لاورز راک» داستانی درباره یک جوان عاشق راک در اوایل دهه 1980 است که با بازی بازیگر تازه‌کار عمره- جی سنت آوبین در برابر «مایکل وارد» بازیگر برنده جایزه بفتا ساخته شده است. «منگراو» داستانی واقعی از گروه فعالان سیاه‌پوست بریتانیایی که با نام «منگراو 9» شناخته می‌شدند و محاکمه‌ای است که سال 1970 در اولد بیلی رخ داد. لتیتا رایت از فیلم «پلنگ سیاه» و شان پارکرز از بازیگران این فیلم هستند. از دیگر فیلم‌های شاخص امسال می‌توان از «گزارش فرانسوی» ساخته وس اندرسون، «منگراو» و «لاورز راک» ساخته استیو مک‌کوئین یاد کرد. «تابستان 85» ساخته فرانسوا اوزون، «مادران واقعی» ساخته نائومی کاواسه و «دی‌ان‌ای» ساخته می‌وین از دیگر فیلم‌های امسال هستند. از دیگر فیلمسازان برجسته که لیبل کن 2020 را دریافت کرده‌اند می‌توان از جاناتان نوستیر با فیلم «آخرین کلمات» و ایم سانگ-سو با فیلم «رویداد» و توماس وینتربرگ با فیلم «دور دیگر» یاد کرد. «جان و حفره» ساخته پاسکوال سیستو، «عشق ساده» دانیله آربید، «گارسون شیفون» ساخته نیکلاس مائوری، «سلالوم» ساخته چارلین فیور، «ملکوت» ساخته هونگ سانگ-سو، «شبه‌جزیره» ساخته یئون سانگ-هو و «سقوط» ساخته ویگو مورتنسن از دیگر فیلم‌های منتخب امسال کن هستند.

در میان این فیلم‌ها سه مستند هم جای دارد که شامل «در مسیر میلیاردی» ساخته دیودو حمدی از جمهوری کنگو، «شکارچیان ترافل» ساخته مایکل دیوک و گرگوری کرشاو از آمریکا و «9 روز در رقه» ساخته خاویر د لوزان از فرانسه است. پنج کمدی نیز در میان این فیلم‌ها جای دارند که عبارتند از: «آنتوانت در سونس» ساخته کارولین ویگنال، «دو نفری» ساخته سرونو پودالادیس، «ضربه بزرگ» ساخته امائول کورسول، «اصلیت جهان» ساخته لوران لافیت و «سخنرانی» ساخته لوران تیرارد. چهار فیلم انیمیشن حاضر در این فهرست نیز شامل این فیلم‌ها است: «گوش‌خیزک و جادوگر» ساخته گورو میازاگی از ژاپن، «فرار» ساخته یوناس پوهر راسموسن از دانمارک، «جوزف» ساخته اورل از فرانسه و «روح» ساخته پیت داکتر از آمریکا.