شناسه : ۲۰۳۱۷۱۰ - سه شنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۲۰:۱۹
بخش خصوصی استراتژی صنعت مینویسد؟
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، غلامحسین شافعی در بخشی از صحبتهای خود گفت: ما با اصناف، بخشهای تعاونی و خصوصی هماهنگی کامل داشته و معتقدیم که ما میتوانیم بازوی مشورتی قوای سهگانه باشیم تا بتوانیم زمینهسازی جهش تولید را فراهم کنیم. برای رسیدن به این اهداف اقداماتی همچون بالا بردن هزینه فعالیتهای غیرمولد و مسدودسازی درآمدهای فعالیتهای سوداگرانه انجام شود، چون تاکنون سیستم پاداشدهی به کارهای غیرمولد بیشتر از مولد بوده است. یکی از از مشکلات اساسی در حوزه تولید عدم تدوین استراتژی توسعه صنعتی است و (اتاقهای سهگانه) همچون گذشته اعلام آمادگی میکنند که در صورت دادن مأموریت به آنها استراتژی توسعه صنعتی کشور را تدوین و در اختیار مجلس قرار دهند.
این صحبتهای شافعی در حالی مطرح شد که در سالهای گذشته فعالان بخش خصوصی بارها از نبود یک نقشه راه مدون در مسیر توسعه اقتصادی و صنعتی کشور انتقاد کردهاند و معتقدند دلیل بخشی از نابسامانیها چه در حوزه تولید و چه در حوزه صادرات، نبود طرحهایی است که مسیر آینده اقتصاد ایران را روشن کند و از این رو به نظر میرسد آنچه که از سوی رییس اتاق بازرگانی ایران در مجلس مطرح شده، از سوی فعالان اقتصادی با استقبال مواجه شود.
در این رابطه عباس آرگون – عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران – ، با اشاره به ظرفیتهای موجود در اتاق بازرگانی برای حضور مشورتی در حاکمیت، بیان کرد: بر اساس قوانین مصوب کشور، اتاق بازرگانی میتواند به عنوان بازوی مشورتی قوای سهگانه عمل کرده و در حوزههای مختلف به آنها نظر کارشناسی بدهد. تدوین و مشورت در زمینه استراتژی صنعتی کشور نیز یکی از این گزینههاست.
وی ادامه داد: فعالان اقتصادی و اعضای اتاق بازرگانی با توجه به اینکه در متن واقعیتهای اقتصادی قرار دارند و مسائل را نه از دور بلکه از نزدیک به شکل واقعی رصد میکنند، قطعا در تدوین چنین برنامههایی توان مشورتی بالایی خواهند داشت.
عضو اتاق بازرگانی تهران با بیان اینکه صرف حضور اتاق بازرگانی در چنین برنامههایی کافی نیست، بیان کرد: با توجه به جایگاهی که دولت در اقتصاد ایران دارد، این تصور که بخش خصوصی یک برنامه کلانی را تدوین کند و به شکل مستقل به اجرای آن بپردازد، قطعا دور از واقعیت خواهد بود. از این رو به نظر میرسد بهترین طرح ممکن، رسیدن به یک همراهی و همفکری دو جانبه است که از سویی دغدغههای بخش خصوصی را پاسخ دهد و از سوی دیگر اجرای آن برای دولت نیز دور از انتظار نباشد.
آرگون با اشاره به مشکلاتی که نبود یک طرح کلان صنعتی و اقتصادی برای ایران به بار آورده، تشریح کرد: ما در اقتصادمان عملا آمایش سرزمین را فراموش کردهایم و مشخص نیست وقتی زیرساختی در یک نقطه درست میشود، با توجه به چه مطالعه و طرحهایی اجرایی شده است. نبود طرح کلان، جذابیت سرمایه گذاری را نیز کاهش داده و بروکراسی گسترده، محیط کسب و کار ایران را بسیار پیچیده کرده است. از این رو رسیدن به طرحی کلان که مورد توافق همه طرفها باشد و نقشه راه اقتصاد ایران برای دورهای لااقل چند ساله را مشخص کند، اهمیت فراوانی خواهد داشت.