بسیاری از سیاراتی که به عنوان محل بالقوه زندگی تعیین شده در مدار ستاره‌هایی به مراتب کوچک‌تر و خنک‌تر از خورشید می‌چرخند
دانشمندان کشف کرده‌اند که خاک می‌تواند کلیدی مهم در تعیین وجود زندگی درسیارات دیگر باشد. بنظر می‌رسد خاک موجود در فضای سیارات عاملی مهم برای تعیین شرایط محیط زیست و امکانات وجود زندگی در آن است.
اما ذرات این خاک همچنین می‌تواند نشانه‌های وجود زندگی در سیارات باشد به این معنا که ما در جستجو برای یافتن زندگی در دنیا‌های دیگر، نشانه‌های امکان شرایط مناسب برای وجود زندگی در آن‌ها را نادیده می‌گیریم.
پژوهش‌های جدید حاکی از آن است که سیاراتی که حاوی مقادیر معتنابهی از خاک معلق در هوا هستند، حتی در صورت دور بودن از ستاره‌اشان همچنان می‌توانند محیط مناسبی برای زندگی باشند. این فرضیه به معنای آن است که این سیارات در مقایسه با سایر نقاط کیهان در واقع محیط مناسب‌تری برای بوجود آمدن زندگی هستند.
خاک شرایط اقلیمی را به گونه‌ای عوض می‌کند که آن را برای ایستادگی در مقابل شرایط به اصطلاح مفرطی که در سراسر کائنات دیده می‌شود، مقاوم‌تر می‌کند.
این کشف نشان می‌دهد که ممکن است سیاراتی که پیشتر فرض شده بخاطر شرایط اقلیمی‌اشان قادر به داشتن ارگانیسم‌های زنده نیستند، در واقع بیشتر از آنچه دانشمندان پیش از این می‌گفتند قادر به حفظ زندگی در خود هستند.
پژوهشگرانی که این گزارش را در نشریه «نِیچِر کامیونیکِیشن» منتشر کرده‌اند از کسانی که در جستجوی اینگونه سیارات هستند خواسته‌اند تا وجود خاک را بالقوه عاملی برای قابل زندگی بودن در سیارات مد نظر گیرند.
بسیاری از سیاراتی که به عنوان محل بالقوه زندگی تعیین شده در مدار ستاره‌هایی به مراتب کوچک‌تر و خنک‌تر از خورشید می‌چرخند که به «ام-کوتوله» (ام دوارف) موسومند. این گردش بصورت «چرخش مداری منظم» انجام می‌گیرد که به معنی روز در یک سو و شب در سوی دیگر است.
این امر مشکل عمده‌ای در راه وجود یا ایجاد زندگی به روی اینگونه سیارات است، زیرا هر یک سوی سیاره در معرض شرایط اقلیمی بی نهایت است.
اما پژوهشگران متوجه شده‌اند که مقادیر معتنابه خاک می‌تواند طرف داغ سیاره را خنک و سوی سرد و تاریک آن را گرم کند. این به معنای آن است که سیاره به آسانی بیشتری می‌تواند در خود زندگی بوجود بیاورد، زیرا طیف فاصله در سیاره به نوعی است که می‌تواند در آن آب وجود داشته باشد که کلید وجود زندگی است.
ایان بوتِل، مولف ارشد این گزارش علمی که با اشتراک سازمان هواشناسی بریتانیا و دانشگاه اگزِتر تالیف شده می‌گوید: «در زمین و مریخ طوفان‌های شنی در سطح این سیارات هم خنک کننده و هم گرمازا هستند. اما در سیارات دارای «چرخش مداری منظم» شرایط بسیار متفاوت است.»
«در سوی تاریک اینگونه سیارات همیشه شب است و در نتیجه تاثیر گرما زا و در سوی گرم تاثیر خنک کننده خاک چیره می‌شود. تاثیر آن تعدیل دمای بی‌نهایت در هر دو طرف است که شرایط را برای زندگی مهیا می‌کند.»
حتی در سیاراتی که مدارشان مشابه کره زمین است، خاک موجود در هوا می‌تواند دنیا‌هایی را که در مرز داشتن زندگی هستند خنک کند، زیرا دمای بالا به معنی بخار شدن آب‌های سطحی و از میان رفتن زندگی در آن است.»
پژوهشگران دانشگاه اگزتر، سازمان هواشناسی و دانشگاه ایست اَنگلیا از اخترشناسان خواسته‌اند به همان گونه که به دنبال عناصر زندگی در سیارات هستند در جستجوی خاک‌های پراکنده در فضای آن‌ها نیز باشند. آن‌ها هشدار می‌دهند که همان عواملی که سیارات را قابل زندگی می‌کند، می‌تواند آن‌ها را از دید ما بیندازد.
مانوج جوُشی از دانشگاه ایست انگلیا می‌گوید: «خاک‌های معلق در هوای سیارات می‌تواند آن‌ها را قابل زندگی کند، اما به همین گونه قادر است چشم ما را روی نشانه‌های زندگی در آن‌ها ببندد. این تاثیرات باید در پژوهش‌های آتی مد نظر قرار گیرد.»
دانشمندان این نتایج را با تحریک سیارات خارج از مدار منظومه شمسی و الگو‌هایی کشف کرده‌اند که به آن‌ها امکان می‌دهد پیامد طبیعی خاک بر شرایط آن دنیا‌ها را دنبال کنند.
منبع: ایندیپندنت
