ردپاهای فسیل شده ای در کره جنوبی پیدا شده که به یک کروکودیل 4 متری باستانی نسبت داده می شود که روی دو پای خود راه می رفته است. باور محققان بر این است که این جانور ترسناک حدود 110 تا 120 میلیون سال قبل می زیسته و ردپایی از خود در منطقه ای که قبلاً باتلاقی بوده به جای مانده که رفته رفته فسیل شده است. محققانی از کره جنوبی، استرالیا و ایالات متحده با بررسی ردپای این خزنده غول پیکر که در محل کاوش در ساچئون جایه-ری در ابتدا به این باور رسیدند که این ردپاها متعلق به یک دایناسور خزنده بالدار موسوم به پتروسور (pterosaur) بوده که می توانسته پرواز کرده و روی دو پای خود راه برود.
اما مطالعات بیشتر تایید کرد که این جانور منقرض شده دارای پاهای صاف بوده در حالی که خزندگان بالدار عموماً روی انگشتان خود راه می رفتند. این خزنده شبیه کروکودیل احتمالاً دارای وزنی حدود 450 کیلوگرم بوده است. نام علمی این خزنده باستانی Batrachopus grandis بوده و جد کروکودیل ها و تمساح های امروزی بوده است. کارشناسان بر این باورند که این کروکودیل غول پیکر هر چیزی که می توانسته با آرواره پر از دندان های نوک تیزش بگیرد به عنوان غذا می خورده است، از جمله دایناسورهای کوچک تر.
کیونگ سو کیم، استاد آموزش دانشگاه ملی شینجو در این باره می گوید :«کروکودیل های معمولی در یک حالت نیم خیز حرکت کرده که ردپایی با فاصله زیاد از خود بر جای می گذراند. در کمال ناباوری اما ردپاهای پیدا شده توسط ما بسیار باریک هستند که شبیه کروکودیلی است که روی یک طناب شعبده بازی ایستاده است. وقتی این موضوع با عدم وجود ردهای کششی دمی ترکیب می شود، مشخص می گردد که این جانوران با دو پا حرکت می کردند».
این خزنده دستکم 100 ردپای با طول 10 اینچ از خود به جای گذاشته است. این ردپاها چنان خوب حفظ شده اند که محققان توانسته اند شواهدی از فلس و ناخن آن ها را بیابند. کیم در این باره می گوید: «آن ها به سبک بسیاری از دیگر دایناسورها راه می رفتند اما این ردپاها متعلق به دایناسورها نیست. دایناسورها و نوادگان پرنده آن ها روی نوک انگشتانشان راه می رفتند. کروکودیل ها روی کف صاف پاهایشان راه می رفتند که باعث می شد رد کاملی از پاشنه آن ها برجای بماند، درست مانند انسان ها».
فسیل ردپای کروکودیل مذکور در آسیا بسیار نادر است و به همین دلیل این کشف و مطالعات روی آن از اهمیت بالایی برخوردار است. نتایج کامل این تحقیقات در Scientific Reports منتشر شده است.