به گزارش ایسنا و به نقل از نیوساینتیست، ربات‌های نرمی که از ارگانیسم‌های واقعی تقلید می‌کنند، می‌توانند برای رساندن دارو به حیوانات به کار بروند. این تنها یکی از کاربردهای احتمالی ماده جدیدی است که از ژل قابل تجزیه زیستی ساخته می‌شود.
"مارتین کالتنبرانر"(Martin Kaltenbrunner)، پژوهشگر "دانشگاه ژوهانس کپلر لینز"(JKU) اتریش گفت: سوال ما این بود که آیا می‌توانیم ماده‌ای ابداع کنیم که استفاده از آن قابل اطمینان باشد و بلافاصله پس از استفاده، به طور کامل تجزیه شود.
پژوهشگران در این پروژه، با استفاده از موادی مانند ژلاتین که به طور کامل در بدن تجزیه می‌شوند، نوعی ژل ابداع کردند که می‌تواند رشد باکتری را متوقف کند و به پیشگیری از کمبود آب بدن بپردازد.
این ژل زیستی طوری طراحی شده که باکتری‌های موجود در فاضلاب می‌توانند آن را بخورند؛ بدین ترتیب اگر در محل دفن زباله قرار بگیرد، به طور طبیعی تجزیه می‌شود و در غیر این صورت پایدار می‌ماند. پژوهشگران در بررسی‌های آزمایشگاهی دریافتند که این ژل به مدت یک سال، خشک نمی‌شود و هیچ‌کدام از ویژگی‌های خود را از دست نمی‌دهد.
پژوهشگران از این ژل برای ساخت رباتی شبیه به فیل استفاده کردند که می‌تواند بیش از 33 هزار حرکت بدون توقف را بدون خشک شدن یا ترک برداشتن تحمل کند.
کالتنبرانر ادامه داد: از آنجا که ژلاتین یک ماده خوردنی است، شاید بتوان از این ژل زیستی در ساخت داروهایی برای حیوانات استفاده کرد که به صورت ربات‌هایی قابل خوردن به آنها داده می‌شوند.
"داریو فلورینو"(Dario Floreano)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ژلاتین به دلیل تطبیق‌پذیری، سادگی تولید و هزینه کمی که در مقایسه با سایر الاستومرهای قابل تجزیه زیستی دارد، از اهمیت زیادی برخوردار است. اهمیت این پژوهش به این دلیل است که راه را برای ساخت نسل جدیدی از حسگرهای پوشیدنی و ابزار محاسباتی فراهم می‌کند.
این پژوهش، در مجله "Nature Materials" به چاپ رسید.
