شبیهسازیهای رایانهای، شهابسنگ «بنو» را موضوع آزمایش قرار داده است. بنو یک شهابسنگ خطرناک با قطر تقریبی 490 متر است
یک مطالعه جدید نشان میدهد که راهی بهینه برای دفاع از زمین در مقابل برخورد یک شهابسنگ این است که آن را به یکی دیگر وصل کنیم.
مقالهای توسط «فلاویان وندیتی» از دانشگاه فلوریدای مرکزی در مباحث خاص «ای پی جی» چاپ شده است که نشان میدهد استفاده از یک قلاب یا مانع برای تغییر مرکز ثقل این «جفت شهابسنگها»، مسیر حرکت آن را تغییر میدهد.
شبیهسازیهای رایانهای، شهابسنگ «بنو» را موضوع آزمایش قرار داده است. بنو یک شهابسنگ خطرناک با قطر تقریبی 490 متر است. این جرم آسمانی تقریبا 10 میلیون مایل (17 میلیون کیلومتر) دورتر از زمین و در حال گردش به دور خورشید است، اما با احتمال 1 در 2700، ممکن است که در فاصله سالهای بین 2175 و 2199 با زمین برخورد کند.
علت انتخاب بنو این است که این شهابسنگ هر شش سال یک بار از نزدیکی زمین عبور میکند و بیشترین احتمال برخورد را داراست. این جرم، انحراف مداری پایینی دارد و تقریبا هر شش ساعت یک چرخش دارد که همین امر مهار آن را آسانتر میکند.
بنا به این مقاله: «این شبیهسازی نشان میدهد که این روش، برای کاهش تاثیر شهابسنگ به صورت پویا، امکانپذیر است. این شیوه، انعطافپذیری برای تنظیم میزان انحراف را، با تغییر پارامترهای مختلف در سیستم، با توجه به زمان هشدار موجود ارائه میدهد.»
این روش دفاعی منجر به تکه تکه شدن شهابسنگها (که خطری بالقوه در روشهای دیگر، مانند انفجار یک ابزار در سطح شهابسنگ است که به آسیبهای گسترده میانجامد) نمیشود.
این گروه همچنین میگوید که این روش درمطالعه و استخراج معادن «انای او»ها (اشیاء نزدیک زمین) و سایر شهابسنگها قابل استفاده است. با این حال این روش کامل نیست. یکی از مشکلات آن، مدت زمان طولانی مورد نیاز برای انجام آن است، در حالی که روشهای برخورد و ضربه که میتواند شهابسنگ را از مسیر خارج کند، سریعتر خواهد بود.
منبع: ایندیپندنت