سرویس اقتصاد مشرق- بر اساس گزارش مرکز آمار، رشد اقتصادی کشور در سال 1398 به منفی 7 درصد سقوط کرده که پایین‌ترین رشد اقتصادی کشور در سه دهه اخیر محسوب می‌شود.
نکته دیگر در مورد آمار رشد اقتصادی این است که دولت آقای روحانی تنها دولتی است که از ابتدای دهه هفتاد تاکنون سه سال در دوره آن رشد اقتصادی کشور منفی شده است.
رشد اقتصادی مهمترین شاخص ارزیابی پیشرفت و توسعه هر کشور محسوب می‌شود. از آنجا که دولت فعلی با تقبیح همیشگی رشد اقتصادی منفی در سال پایانی دولت قبل بر سر کار آمد، مقایسه آمارهای دو دولت نشان می‌دهد که دولت فعلی عملکرد به مراتب ضعیف‌تری از دولت احمدی‌نژاد داشته است.
در سال 1392 در ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم، مسئولان ارشد دولت تقریباً در هر جایی که سخنرانی می‌کردند به رشد منفی 5 تا 6 درصدی سال 1391 اشاره می‌کردند و آن را نشانه ناتوانی مدیریتی دولت دهم می‌دانستند.
مثلا 13 مهر 1392 محمد نهاوندیان در این باره عنوان کرد: چگونه می‌شود ایران دو سال پیاپی و بلکه سه سال به جای رشد، افول کند. کلمه رشد منفی، به اندازه کافی تلخی موضوع را منتقل نمی‌کند، اینکه ما 5.4 درصد تولید ناخالص داخلی‌مان افول کند با این همه توانایی که داریم باید در ما بیداری ایجاد کند. کجای کار اقتصاد، اشکال اساسی دارد که علی رغم این تلاش‌ها درمجموع این کاروان به جای اینکه جلو برود، دو سال است که عقب‌رفته است، این سؤال جدی است.
حسن روحانی هم بارها به منفی شدن رشد اقتصادی کشور اشاره کرد؛ مثلا 6 آذر 1392 در گزارش صدروزه خود خطاب به مردم گفت: شما در سال 91 می‌بینید که شرایط رشدمان منهای 5.8 دهم است و از سوی دیگر، تورم ما بالای 30 درصد است، در آن شرایطی که ما دولت را تحویل گرفتیم، شرایطی بود که تورم درمجموع 40 درصد بود، بنابراین وضعیتی که این حد رکود و تورم با هم داشته باشد، در تاریخ 50 ساله کشور بی‌سابقه است.
اسحاق جهانگیری هم رشد اقتصادی منفی 6 درصدی سال 1391 را در نیم قرن اخیر بی‌سابقه می‌دانست و این موضوع را بارها تکرار کرد.
