مشرق: حسین سلاح‌ورزی، نایب‌رئیس اتاق ایران طی یادداشتی با عنوان "ضد حمله کرونا و اقتصاد لرزان" که در شماره سه‌شنبه گذشته روزنامه همشهری (ارگان شهرداری تهران) منتشر شد؛ ضمن مرگبار توصیف کردن شرایط در اثر بیماری کرونا، دیر و بد بودن کمک‌های مردمی و احتمال بروز بحران در ساختار سیاسی کشور! به شرح اقداماتی که دولت باید در این شرایط تصویر شده انجام دهد، پرداخته و نوشته است:
"در این شرایط باید از مداخلات موردی در بازارها، به‌قصد اصلاح یک متغیر جزئی، جدا اجتناب کرد؛ چراکه هرج‌ومرج و نااطمینانی و نگرانی، میوه‌ای جز کنترل ناپذیری بیشتر نخواهد داشت. " [2]*جدای از اینکه سیاه‌نمایی و ضعیف کردن افکار عمومی در جریان مشکلات کشور؛ اقدامی نابخشودنی است و آثاری مخرّب‌تر از حتی کرونا بر جای خواهد گذاشت، اما توجه به این نکته در اظهارات فرد مذکور ضروری است که گویی او قصد دارد یگانه امید‌های مردم در شرایط فعلی را نیز از دسترس خارج کند!
آیا اگر در شرایط فعلی و با همکاری دولت و مجلس؛ امیدی برای نظارت بر "قیمت مسکن" ایجاد شود و قیمت‌های این متاع؛ اعم از اجاره و خرید و... کاهش یابد؛ موجب نااطمینانی خواهد بود یا سبب التیام خاطر؟
اگر در شرایط مقابله کشور و مردم با بیماری کرونا، این خبر هم برسد که دولت توانسته با وضع قوانینی؛ افزایش روزافزون قیمت لبنیات را کنترل کند و حتی آنرا واقعی‌سازی کند؛ این رخداد موجب هرج و مرج می‌شود؟
بدیهیات مسئله لزوم نظارت بر قیمت‌ها آنقدر هست که در هر شرایطی؛ هیچ امکان خدشه‌ای برای آن نباشد فلذا بایستی به هر قلم و لسانی که در شرایط فعلی موجب انکسار امید و مقاومت مردم و کشور است با دیده انتقاد یا حتی تردید نگریست.
